برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید
عبدالملک بن مروان (۲۶-۸۶ ق)، پنجمین خلیفه اموی است که پس از مرگ پدرش مروان بن حکم در سال ۶۵ هجری به خلافت رسید و ۲۱ سال خلافت کرد وی در ۱۴ شوال ، در سن ۶۰ یا ۶۱ سالگی درگذشت و در دمشق دفن شد.
دوران حکومت او با شورش‌های درونی و جنگ‌های خارجی روبرو بود، اما او توانست مخالفان داخلی را سرکوب کند و بر دشمنان خارجی پیروز شود. عبدالملک بن مروان، مناطقی را در آفریقا تصرف کرد و به محدوده خلافت خود افزود در روزگار وی، خانه خدا توسط منجنیق تخریب شد. وی با نصب حجاج بن یوسف ثقفی به عنوان حاکم کوفه، شیعیان را شدیداً تحت فشار قرار داد.
در دوران خلافت او ، زبیریان در مناطق مختلفی از جهان اسلام نفوذ کرده بودند و دارای قدرت بودند. منطقه عراق در دست مصعب بن زبیر و حجاز در اختیار عبدالله بن زبیر بود. عبدالملک قبل از استفاده از مقابله نظامی با زبیریان، هم در عراق و هم در حجاز از شیوه‌های دیگر استفاده نمود:
وی در عراق با سران سپاه مصعب بن زبیر مکاتبه کرد و آنها را به خود متمایل ساخت. در نتیجه زمانی که در سال ۷۲ق (۶۹۱ م) در کنار رودخانۀ دجیل، جنگ در گرفت، کار عبدالملک بسیار آسان‌تر شده بود و او توانست پیروزی چشمگیری را کسب کند. سرانجام مصعب کشته شد و سپاه او پراکنده گشتند و کار عراق پایان یافت. اکنون نوبت حجاز رسیده بود. عبدالملک ، حجاج بن یوسف ثقفی را به آنجا فرستاد.
بنا بر کتب تاریخی مختلف از جمله فتاوی دارالإفتاء المصریه ج۱۰ ص۳۷۲ و التحریر و التنویر ج ۱۵ ص۱۸ و ....
«اولین کسی که در مکان کنونی مسجد الاقصای فلسطین نماز خواند و برای آن حرمت مسجد قائل شد عمر بن خطاب بود؛ و این عبدالملک بن مروان بود که در سال ۶۶ هجری شروع به ساخت قبة الصخرة و عمارت مسجد الاقصی نمود و سال ۷۳ بنای این عمارت را به پایان رساند»
اما انگیزه او برای این کار چه بود؟؟
عبدالملک از مسافرت اهالی شام به مکه جلوگیری کرد تا آنان تحت تأثیر تبلیغات زبیریان قرار نگیرند.
یعقوبی می نویسد: مردم شکایت کردند که چرا ما را از حج واجب باز می‌داری؟
عبدالملک گفت: ابن‌شهاب زهری از پیغمبر حدیث می‌کند که به زیارت سه مسجد باید رفت: مسجدالحرام، مسجد من و مسجد بیت المقدس. امروز برای شما بیت المقدس حرمت مسجدالحرام را دارد. و همین ابن شهاب که از عُمال بنی امیه و نان او در خدمت آنان بود، می‌گوید: این سنگ، صخره ای که یهودیان بر آن قربانی می‌کردند، همان سنگ است که پیغمبر در شب معراج پای بر آن نهاد.
به دستور عبدالملک بر گرد آن سنگ ، قبه ای ساختند و بر آن پرده‌های حریر آویختند و خادمانی برای آن معین کردند و مردم را به طواف آن واداشتند و این رسم در تمام دوره بنی امیه باقی بود.
نتیجه آنکه در کنار مسجد کوچک موجود در بیت المقدس - الجامع القبلی - یا همان معبد حضرت سلیمان علی نبینا و آله و علیه السلام ,
مسجدی که هم اکنون با گنبد زرد رنگ موجود است توسط عمر بن الخطاب در زمان فتح بیت المقدس مشخص گردید؛ که بعداً، خلفای جنایت کار بنی امیه آن را ساختند و برای آن فضائلی تراشیدند. این مکان برای مسلمانان و به خصوص شیعیان قداستی ندارد.
منبع : کانال برهان و نقد علمی ادیان و فرق ضاله