در روايت است كه عبد اللّٰه بن مسعود مى‌گويد
به پيامبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم عرض كردم
يا رسول اللّٰه!وقتى كه از دنيا بروى چه كسى شما را غسل مى‌دهد؟
فرمود: هر پيامبرى را وصيّش غسل مى‌دهد.
گفتم اى رسول خدا وصىّ شما كيست؟
فرمود:علىّ بن أبى طالب است.
گفتم اى رسول خدا او پس از شما چند سال زندگى خواهد كرد؟
فرمود:سى سال،زيرا يوشع بن نون كه وصىّ موسى عليه السّلام بود،پس از او سى سال زندگى كرد و صفورا دختر شعيب و زوجۀ موسى بر او شوريد و گفت من به خلافت از تو شايسته‌ترم،
يوشع با وى جنگيد و همرزمانش را كشت و خودش را اسير كرد و با او خوشرفتارى نمود.
دختر ابو بكر نيز به زودى بر على بشوردو در ميان چند هزار نفر از امّتم به جنگ او آيد و علىّ نيز با او بجنگد و همرزمانش را بكشد و او را اسير كند و با وى خوشرفتارى نمايد و
دربارۀ عايشه خداى تعالى فرموده است:
«در خانه‌هاى خود بمانيد و بمانند دوران جاهليّت اولى خودنمائى نكنيد»
كه مقصود از آن صفورا دختر شعيب است.
عنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ:
قُلْتُ لِلنَّبِيِّ عَلَيهِ وَ آلِهِ السَّلامُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَنْ يُغَسِّلُكَ إِذَا مِتَّ
قالَ يَغْسِلُ كُلَّ نَبِيٍّ وَصِيُّهُ
قلْتُ فَمَنْ وَصِيُّكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ
قالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ
قلْتُ كَمْ يَعِيشُ بَعْدَكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ
قالَ ثَلاَثِينَ سَنَةً فَإِنَّ يُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَصِيَّ مُوسَى عَاشَ بَعْدَ مُوسَى ثَلاَثِينَ سَنَةً
وَ خَرَجَتْ عَلَيْهِ صَفْرَاءُ بِنْتُ شُعَيْبٍ زَوْجَةُ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ
فقَالَتْ أَنَا أَحَقُّ مِنْكَ بِالْأَمْرِ فَقَاتَلَهَا فَقَتَلَ مُقَاتِلِيهَا وَ أَسَرَهَا فَأَحْسَنَ أَسْرَهَا
و إِنَّ اِبْنَةَ أَبِي بَكْرٍ سَتَخْرُجُ عَلَى عَلِيٍّ فِي كَذَا وَ كَذَا أَلْفاً مِنْ أُمَّتِي فَتُقَاتِلُهُ فَيَقْتُلُ مُقَاتِلِيهَا وَ يَأْسِرُهَا فَيُحْسِنُ أَسْرَهَا وَ فِيهَا أَنْزَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:
وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لاٰ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ اَلْجٰاهِلِيَّةِ اَلْأُولىٰ
يَعْنِي صَفْرَاءَ بِنْتَ شُعَيْبٍ .
كمال الدين ج۱ ص۲۷
