ولادت
68 سال پیش از هجرت پیامبر گرامی اسلام صلیاللهعلیهوآله به مدینه، در سرزمین حجاز و در خانه خُوَیلد، دختری چشم به جهان گشود که او را خدیجه نامیدند. خویلد مرد شریفی بود و خدیجه از دوران کودکی، در خانوادهای بزرگ و با فضیلت، با اخلاقی پسندیده پرورش یافت. او از لحاظ درایت، دوراندیشی و پاک دامنی، در میان بستگان خود مقامی ارجمند و بینظیر داشت و سیره و رفتار نیکوی خدیجه، تا پایان عمر گرانقدرش، همواره او را بر زنان دیگر همعصر خود برتری میداد.
اولین خانواده مسلمان
خدیجه، اولین بانویی است که دعوت رسول گران قدر صلیاللهعلیهوآله را لبیک گفت، به پیام آسمانی اش پاسخ مثبت داد و در کنار رسول خدا صلیاللهعلیهوآله با همه نیرو و توانی که داشت در مقابل مشرکان ایستاد و مقاومت کرد. امیر بیان، حضرت علی علیهالسلام در خطبهای که به غربت اسلام در آغاز بعثت اشاره نموده، میفرماید: «خانواده مسلمانی در اسلام نبود، جز خانوادهای که از پیامبر صلیاللهعلیهوآله و خدیجه تشکیل یافته بود و من سومین نفر آنها بودم».
خدیجه در دفاع از حریم دین
حضور حماسی زنان مسلمان در طول تاریخ اسلام و تشیع، به حق حضوری انکارناپذیر، چشمگیر و همهجانبه بوده است. زنان مسلمان، ضمن انجام مسئولیتهای خطیر خانهداری و تربیت فرزند، در عرصههای اجتماعی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و عبادی نیز فعالیت میکردند و حتی گاه بیشتر و بهتر از مردان به ایفای نقش میپرداختند. از شمار این زنان، خدیجه کبری علیهاالسلام است که مونس تنهایی پیامبر صلیاللهعلیهوآله و مدافع نبوت به شمار میآید. او در سختترین مراحل صدر اسلام، همراه و همسو با پیامبر صلیاللهعلیهوآله حرکت میکرد و تا ابد، افتخاری برای زنان مسلمان خواهد بود.
پشتوانه پیامبر
خدیجه کبری علیهاالسلام و ابوطالب، دو پشتیبان بزرگ و کمک کار نیرومند و با وفا برای پیشرفت اسلام و دلگرم کردن رسول خدا بودند. ابوطالب با نفوذ سیاسی و سیادتی که در میان قریش داشت، و خدیجه علیهاالسلام با نثار ثروت فراوان و تقویت روحیه، پناهگاه و حامی مؤثری در برابر آزار دشمنان به شمار میآمدند. معروف است که مرگ هر دو آن عزیزان، مصیبتهای بزرگی برای پیامبر در پیداشت، ولی ایشان با صبر و رضا، این سختیهای طاقت فرسا را تحمّل کرد و اسلام را از خطر نابودی نجات داد.
سیرت خدیجه
حضرت خدیجه علیهاالسلام از شمار شخصیتهای بزرگوار و عالیمقامی است که تاریخ، همواره از او به نیکی یاد خواهد کرد. او سیره و رفتاری با کرامت داشت و از آغاز تا انجام زندگی، همواره در همان مسیر نیک گام برداشت و اطاعت خدا کرد.
یکی از دانشمندان در مورد رفتار خدیجه گفته است: به خدیجه دختر خویلد بانوی والامقام عرب، نیاز تهیدست را برآورده میکرد و گرسنه را اطعام مینمود و برهنه را میپوشانید. خدیجه در اخلاق و نسب و ثروتش، میان قوم خود و همگنانش یگانه و منحصر بود.
هدیه ثروت
خدیجه علیهاالسلام زنی با کمال و ثروتمند، و از نظر اخلاقی، پرهیزکار بود. این بانوی خردمند، در همه حال از پیامبر خدا پیروی و مال خود را در راه تحکیم پایههای اسلام صرف کرد. خدیجه علیهاالسلام اسلام خویش را با هدیه ثروت هنگفت و قدرتهای مالی فراوان خود در راه اسلام، و تحت تصرف پیامبر اسلامدنبال نمود. پیامبر صلیاللهعلیهوآله این مال را به نیازمندانی که دینِ تازه را پذیرفته بودند، بخشید و در اموری که مصلحت میدید، مصرف نمود تا اینکه ثروت خدیجه به پایان رسید. به حدّی که خدیجه میگفت: «از آن اموال فراوان، تنها دو پوست باقی مانده که روزها روی آن برای گوسفندان علوفه میریزیم و شبها آن را روانداز خود قرار میدهیم».
حاجت جبرئیل
خدیجه کبری علیهاالسلام نمونهای از پاکترین و والا مقامترین زنان صدر اسلام است و جایگاه و منزلت خاصی نزد امامان معصوم دارد. در حدیث شریفی از پیغمبر صلیاللهعلیهوآله منقول است که فرمود: در شب معراج پس از آنکه خواستم از سدرة المنتهی برگردم، با جبرئیل خداحافظی کردم و گفتم: آیا حاجتی داری؟ گفت: «حاجت من به شما این است که وقتی برگشتید، سلامم را به خدیجه برسانید». از این سخن، عظمت شأن این بانوی بزرگ معلوم میگردد که جبرئیل امین، بزرگترین ملک مقرب الهی برای او سلام و تهیّت میفرستد.
تجلیل پیامبر از خدیجه
خدیجه علیهاالسلام از شمار چهار زن برگزیده است که پیامبر از آنها نام میبرد و او را زنان با فضیلت اهل بهشت برمیشمارد. پیامبر در تجلیل از مقام همسر گرامیاش اینگونه میفرماید: «او هنگامی به من ایمان آورد که تمام مردم کافر بودند، زمانی مرا تصدیق کرد که همگان تکذیبم میکردند، در دورانی ثروت خود را در اختیار من گذاشت که دیگران مرا محروم کردند، و هنگامی که زنان به من توجهی نداشتند، به همسری من درآمد و خداوند از او فرزندانی به من بخشید».
در آستانه مرگ
حضرت خدیجه کبری علیهاالسلام در تمام دوره پر شور و حادثه پیش از هجرت، به عنوان همسری فداکار در کنار رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بود و لحظهای آن حضرت را در کوران حوادث تنها نمیگذاشت. او سرانجام سه سال پیش از هجرت پیامبر به مدینه، دنیا را بدرود گفت و آخرین سخنش در آستانه مرگ با آن سابقه خدمت و فداکاری این بود که: «ای رسول خدا، من درباره تو کوتاهی نمودم و آنچه در خور توست، به انجام نرساندم و در این لحظه اگر خواستهای داشته باشم، آن خواسته رضایت توست».
لبیک به دعوت حق
دهم رمضان، سالروز وفات بزرگ بانوی اسلام، حضرت خدیجه کبری علیهاالسلام است. در این روز، یار باوفا و همسر گرامی پیامبر و مادر فرزندان آن حضرت، دعوت حق را لبیک گفت و فاطمه پنج ساله را تنها گذاشت. آن بانوی والامقام که مونس تنهایی پیامبر اسلام و غمخوار واقعی رسول خدا بود، در 65 سالگی و سه سال پیش از هجرت پیامبر، دارفانی را وداع گفت و به دیدار حق تعالی شتافت.
همسایه آسیه و مریم
مدتی پس از فوت حضرت ابوطالب، همسر گرامی پیامبر حضرت خدیجه کبری هم دار فانی را وداع گفت و رسول خدا او را به دست خود در محلّی به نام حجون دفن نمود. وقتی آن حضرت به خانه بازگشت، فاطمه پنج ساله به گرد رسول خدا میگشت و میگفت: مادرم کجاست؟ آن حضرت سخنی نمیفرمود تا اینکه جبرئیل امین نازل شد و گفت: خدای بزرگ میفرماید: «سلام مرا به فاطمه برسان و بگو مادرت در بهشت، در کاخی از لؤلؤ است که در آن تَعَب و رنجی نیست و خانهاش میان خانه آسیه و مریم قرار دارد».
خانه خدیجه
خانه حضرت خدیجه علیهاالسلام منزلگاهی است که رهبر بزرگترین نهضت جهانی و گرامیترین پیشوای الهی، به هنگام آغاز رسالت خویش در آن میزیست و نیز جایگاه نزول وحی الهی بر رسول خدا میباشد. آن خانه، زنده کننده خاطره نخستین بانوی فداکار مسلمان و زادگاه گرامیترین زنان جهان، حضرت فاطمه علیهاالسلام است. اکنون این خانه با عظمت، به صورت مخروبهای بیش نیست. در جهان امروز، خانهای که رهبران بزرگ، نهضتِ فراگیر خود را از آنجا آغاز نمودهاند، ارزش و موقعیت خاصی دارد، ولی از شمار آثار صدر اسلام که در سرزمین حجاز به دست فراموشی سپرده شده، منزل حضرت خدیجه علیهاالسلام همسر باوفای پیامبر گرامی اسلام است.
اصحاب اهل بیت علیهم السلام
همسفر خورشید
- بازدید: 12059