مردی خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و اله رسید و گفت : یا رسول الله ثروتمند بودم ولی فقیر شدم و سالم بودم ولی مریض شدم و مورد توجه و محبوب بودم ولی مبغوض و مطرود شدم و سایه ام بر انان سبک بود ولی سنگین شد و خوشحال بودم ولی غمها بر من فرود امدند و زمین با تمام وسعتش بر من تنگ امده است و تمام روز به دنبال روزی می گردم ولی چیزی نمی یابم که بخورم و تامین معاش کنم ؛ گویا نام من از پرونده روزی خوران محو شده است
حضرت رسول صلی الله علیه و اله فرمودند : نکند موجبات غم را انجام می دهی
مرد گفت : موجبات غم چیست ؟
حضرت فرمودند : نکند نشسته عمامه می بندی
یا ایستاده شلوار به پا می کنی
و یا ناخن های خود را با دندان هایت کوتاه می کنی
و یا صورت خود را به پایین لباست خشک می کنی
و یا در اب راکد ادرار می کنی
ویا روی شکم می خوابی ؟

اَلشَّيْخُ إِبْرَاهِيمُ اَلْكَفْعَمِيُّ فِي اَلْجُنَّةِ اَلْوَاقِيَةِ ، رَأَيْتُ فِي بَعْضِ كُتُبِ أَصْحَابِنَا مَا مُلَخَّصُهُ: أَنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ قَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنِّي كُنْتُ غَنِيّاً فَافْتَقَرْتُ وَ صَحِيحاً فَمَرِضْتُ وَ كُنْتُ مَقْبُولاً عِنْدَ اَلنَّاسِ فَصِرْتُ مَبْغُوضاً خَفِيفاً عَلَى قُلُوبِهِمْ فَصِرْتُ ثَقِيلاً وَ كُنْتُ فَرْحَاناً [فَرْحَانَ] فَاجْتَمَعَتْ عَلَيَّ اَلْهُمُومُ وَ قَدْ ضَاقَتْ عَلَيَّ اَلْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَ أَجُولُ طُولَ نَهَارِي فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ فَلاَ أَجِدُ مَا أَتَقَوَّتُ بِهِ كَأَنَّ اِسْمِي قَدْ مُحِيَ مِنْ دِيوَانِ اَلْأَرْزَاقِ
فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَعَلَّكَ تَسْتَعْمِلُ مِيرَاثَ اَلْهُمُومِ
فَقَالَ وَ مَا مِيرَاثُ اَلْهُمُومِ
قَالَ لَعَلَّكَ تَتَعَمَّمُ مِنْ قُعُودٍ
أَوْ تَتَسَرْوَلُ مِنْ قِيَامٍ
أَوْ تَقْلِمُ أَظْفَارَكَ بِسِنِّكَ
أَوْ تَمْسَحُ وَجْهَكَ بِذَيْلِكَ
أَوْ تَبُولُ فِي مَاءٍ رَاكِدٍ
أَوْ تَنَامُ مُنْبَطِحاً عَلَى وَجْهِكَ
 اَلْخَبَرَ

مستدرك الوسائل  ج۳ ص۳۱۴
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث نویسنده : العلامة المجلسي    جلد : 77  صفحه : 195