إِذا قامَ القائِمُ هَدَمَ اَلْمسجدَ اَلْحرامَ حَتى يَرُدَّهُ إلی أَسَاسِه و حَوَّلَ اَلمقامَ إِلى الْموْضِعِ اَلَّذِي كان فيه و قَطَعَ أَيْدِيَ بنِي شَيْبَةَ و عَلَّقَهَا بِالْكعبةِ و كَتب عليها هؤلاء سُرَّاقُ الكعبةِ.
الإرشاد ج۲ ص۳۸۳
امام صادق فرمود: آنگاه كه حضرت قائم قيام كند مسجد الحرام را خراب كند تا به اساس و پايه‌هاى(اصلى)آن بازگرداند،و مقام(ابراهيم علیه السلام )را بجاى اولى خود كه در آن بوده بازگرداند،و دستهاى قبيلۀ بنى شيبه را ببرد و به كعبه بياويزد، و به آن دستها بنويسد: اينهايند دزدان كعبه.
بنی‌شیبه پرده‌داران و کلیدداران کعبه از صدر اسلام تاکنون هستند.
قبیله بنی شیبه از تیره قریش و از زیرمجموعه‌های بنی‌عبدالدار است. منصب کلید داری کعبه قبل از اسلام برعهده قصی بن کلاب از اجداد پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بود و بعد از وی به فرزندش عبدالدار بن قصی رسید و بعد از آن هم در فرزندان عبدالدار تا عصر حاضر ادامه پیدا کرد.
بر پایه گزارش‌های تاریخی بعد از فتح مکه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) کلید کعبه را از عثمان بن طلحه گرفت و داخل خانه خدا شد و درون کعبه را از مظاهر شرک و بت‌پرستی پاک کرد، و بعد از نزول آیه 58 سوره نساء که مضمون آن فرمان خداوند به بازگرداندن امانت‌ها به صاحبانشان است، کلید کعبه را به عثمان بن طلحه و شیبة بن عثمان داد، برهمین اساس بنی‌شیبه اعتقاد دارند که آنها تا قیامت کلیددار کعبه هستند، و از همین رو جایگاه معنوی بالایی برای خود قائل هستند و در طول تاریخ، موقعیت اجتماعی و دینی بالا و نیز ثروت فراوان کسب کرده‌اند.
همه امیران و حکومت‌ها پرده داری بنی‌شیبه را به رسمیت شناخته‌ا ند و هر چند گاهی به برکناری برخی از آنان می‌پرداختند، هرگز پرده داری را از خاندان آنها بیرون نساختند.
بیشتر درآمد آنها از نذورات و هدایای کعبه و فروش آنها از جمله پرده کعبه بود
آثار البلاد، القزوینی، ج۱، ص۱۱۵.
که از این راه، اموال بسیار کسب می‌کردند.
آنها در طول تاریخ به پشتوانه اجازه دانشوران و سیره گذشتگان، تصرف در اموال و پوشش کعبه را حق خود دانسته، همواره از فروختن آنها به حاجیان کسب درآمد می‌کردند.
اعلام الانام، محمد صالح بن احمد شیبی، ص۴۷.
بنی‌شیبه باور داشتند که اگر کسی به مال کعبه ( ابرق ) دست‌درازی کند، کیفر این خیانت را در دنیا با گرفتار شدن به فقر و از میان رفتن مال و مکنت و سختی جان دادن خواهد دید.
اخبار مکه، ازرقی، ج۱، ص۲۴۷.
شیبیان دست‌اندازی فراوانی بر اموال کعبه می‌کردند، حتی برخی از امامان در مقابل این‌کار واکنش نشان می‌دادند، که از طرف آنان متهم به‌گمراهی و بدعت‌گذاری می‌شدند.
حريز گويد: ياسين به من گفت: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود:
گروهى از مصر روانه مكّه شدند، مردى از آنها مرد و پيش از مرگ هزار درهم براى كعبه وصيّت كرد، وقتى كه وصى به مكّه آمد از كليددار كعبه پرسيد.
او را به بنى شيبه راهنمايى كردند، به نزد آنان آمد و جريان را گفت.
گفتند: ذمّۀ تو از آن برى شده آن را به ما بده.
آن مرد برخاست و از مردم وظيفۀ خود را مى‌پرسيد، او را به نزد امام باقر عليه السّلام راهنمايى كردند.
امام باقر عليه السّلام فرمود: او نزد من آمد و از من سؤال كرد، به او گفتم: كعبه از آن مال بى‌نياز است، زائرانى را كه از راه دور به زيارت اين خانه آمده‌اند بررسى كن ببين چه كسى در راه مانده، يا مخارج سفرش تمام شده و يا مركب سوارى او گم شده و يا اين‌كه ناتوان شد كه به سوى خانواده و وطنش بازگردد؟! آنگاه آن مال به چنين اشخاصى كه براى تو نام بردم بپرداز.
آن مرد به نزد بنى شيبه آمد و فرمايش و دستور العمل امام باقر عليه السّلام به اطلاع آنها رسانيد.
گفتند: اين شخص گمراه و بدعت گزار است و كسى نيست كه بتوان از او فتوا گرفت و علمى ندارد(!!) اكنون ما به حقّ اين خانه و به حقّ چنين و چنان سوگند ياد مى‌كنيم و از تو مى‌خواهيم كه سخن ما را به او برسانى.
راوى گويد: خدمت امام باقر عليه السّلام آمدم و به آن حضرت عرض كردم: بنى شيبه را ملاقات كردم و سخن شما را به آنها رسانيدم و آنها گمان مى‌كنند كه شما چنين و چنانيد و دانشى نداريد، سپس از من خواستند و به خداى عظيم سوگند دادند كه گفته آنها را نزد شما بازگو نكنم. حضرت فرمودند:من نيز تو را به خدا سوگند مى‌دهم وقتى نزد ايشان رفتى به آنها بگو: توجّه داشته باش از علائم علم من اين است كه اگر امور مسلمين به من واگذار شود و ولايت ظاهرى بر آنها به دست من افتد قطعا و جزما دستهاى ايشان را قطع نموده و سپس آنها را به پرده‌هاى كعبه مى‌آويزم و بعد خودشان را بر زمين بر آمده و مرتفعى مى‌ايستانم آنگاه به منادى مى‌گويم با صداى بلند بگو:مردم آگاه باشيد اين جماعت دزدان دين خدا بوده پس آنها را بشناسيد.
الکافي ج۴ ص۲۴۱
علل الشرایع ج۲ ص۴۰۹
تهذيب الأحكام ج۹ ص۲۱۲
آل سعود پس از سلطه بر حجاز از سال ۱۳۴۳ق. بنی‌شیبه را همچنان بر پرده‌داری کعبه ابقا نمودند و جامه کعبه و ضمایم آن را در اختیار آنها قرار دادند.
التاریخ القویم، محمد طاهر الکردی، ج۴، ص۱۵.
اما اکنون آل سعود به دلیل تحریم تبرک جستن مردم به اشیای کعبه و به بهانه این که پرده‌های کعبه در شمار آثار تاریخی به شمار می‌روند، از فروش آنها پیشگیری می‌کنند و در برابر، مبلغی به پرده‌داران کعبه می‌پردازند.
اعلام الانام، محمد صالح بن احمد شیبی، ج۱، ص۴۷.