"زمخشری" از علماء متعصّب اهل تسنّن - که قائلند معاویه، «خالُ المؤمنین» است - مینویسد:
كانَ مُعاوِيَةُ يُعزى إلى أربَعَةٍ ...
چهار نفر نسبت به معاویه ادّعای پدری کردهاند:
۱.مسافر بن ابى عَمْرو ۲.عمارة بن وليد ۳.عبّاس بن عبدالمطّلب ۴.صباح؛ آوازهخوانی كه بَرده عمّارة بن وليد بود.
قالوا: وكانَ أبو سُفيانَ دَميما، قَصيرا، وكانَ الصَّباحُ عَسيفا لِأَبي سُفيانَ، شابّا وَسيما، فَدَعَتهُ هِندٌ إلى نَفسِها.
گفتهاند كه ابوسفيان، زشت و كوتاهقد بود و «صباح»، اجير ابوسفيان و جوانى زيباروى بود. هند، او را به همبستر شدن با خود فرا خوانْد.
ربيع الأبرار،زمخشری، ج۳ ص۵۵۱
شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۱ ص۳۳۶.
قرار و مدارهای مادر معاویه با ...
مرحوم علامه مجلسی در کتاب شریف «بحارالانوار» نقل میکند:
در جریان فتح مکه، رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بر روی کوه صفا از ابوسفیان و آل او بیعت گرفت؛ «دوّمی» پایین تر از آن حضرت قرار داشت و هند دختر عَتَبه از ترس آنکه مبادا رسول خدا صلیاللهعلیهوآله او را بشناسد، نقاب زده و ناشناس در میان زنان بود.
بعد از آنکه رسول خدا صلیاللهعلیهوآله چند پیمان از آنها گرفت، فرمود: «... همچنین از شما پیمان میگیرم که زنا نکنید!» هند گفت: مگر زن آزاده، زنا میکند!؟
فَتَبَسَّمَ … [الثّانی] لِمَا جَرَی بَیْنَهُ وَ بَیْنَهَا فِی الْجَاهِلِیَّةِ
چون هند این سخن را گفت، «دوّمی» به خاطر اتفاقی که میان او و هند در ایام جاهلیت به وقوع پیوسته بود، خندید.
بحارالانوار ج۲۱ ص۹۹
