امیرالمومنین علیه السلام در نامه اش به فرزندش امام حسن علیه السلام می فرماید: بدان كه كسى كه حقيقت گنجينه هاى دنيا و آخرت در دست اوست به تو اجازه داده كه او را بخوانی (دعا کنی) و خود اجابت تو را بر عهده گرفته است و به تو امر کرده كه از او بخواهى تا عطايت كند و او مهربان است و ميان تو و خود مترجم و مفسری را نگمارده و از تو در پرده نشده و تو را به كسى وانگذاشت كه نزد او ميانجى گرى كند
و اگر مرتكب گناهى شدى از توبه ات بازنداشت و چون بازگشتى سرزنشت ننمود و در كيفرت شتاب نفرمود
و در آن زمان كه در خور رسوايى بودى، رسوايت نساخت و به سبب گناهى كه از تو سر زده جريمه اى نخواست و از رحمت خود نوميدت نگردانيد
و در قبول توبه بر تو سخت نگرفت روى گردانيدن تو از گناه را كار نيك شمرد و گناه تو را يك بار كيفر دهد و كار نيك تو را ده بار پاداش دهد و درب توبه را برايت باز گذارد پس هرگاه بخواهی ندايش دهى و به راز سخن گويى، آن را مى شنود؛
پس حاجت خود را به او عرضه دارى و حقيقت حال خود را به او بازگو كنى و از اندوه هاى خود به نزد او شكوه نمايى و در كارهايت از او يارى جويى و رازهاى خويش را كه از مردم نهان مى دارى به او بگويى.
آنگاه كليدهاى گنجينه هاى خود را به دست تو سپرده؛
پس در خواهش اصرار كن تا در رحمت به رويت گشوده شود براى آن كه به تو اجازه خواهش كردن داده و هر زمان خواستى درهاى گنجينه هايش را به دعا بگشاى و پافشارى نماى و اگر در اجابت خواسته تو دير كرد، نوميد مشو؛ زيرا بخشش به اندازه درخواست است و بسا كه در اجابت درخواست تو درنگ نمايد تا درخواست را طولانى كنى و از بخشش بيشتر او برخوردار شوى
و چه بسا چيزى خواهى و به تو ندهد ولى بهتر از آن را در اين جهان يا در آن جهان به تو عنايت فرمايد؛ يا صلاح تو در آن بوده كه آن را از تو دريغ دارد؛ چه بسا چيزى از خدا طلبى كه اگر به تو ارزانى نمايد مايه تباهى دين تو گردد؛ پس همواره از خداوند چيزى بخواه كه نيكى آن برايت پايدار ماند و رنج و مشقت آن از تو دور باشد.
قال امیرالمومنین علیه السلام فی کتابه الی ابنه الحسن علیه السلام:
اعْلَمْ أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ خَزَائِنِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ قَدْ أَذِنَ بِدُعَائِكَ وَ تَكَفَّلَ بِإِجَابَتِكَ
وَ أَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ وَ هُوَ رَحِيمٌ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ تَرْجُمَاناً وَ لَمْ يَحْجُبْكَ عَنْهُ وَ لَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ إِلَيْهِ لَكَ
وَ لَمْ يَمْنَعْكَ إِنْ أَسَأْتَ التَّوْبَةَ وَ لَمْ يُعَيِّرْكَ بِالْإِنَابَةِ
وَ لَمْ يُعَاجِلْكَ بِالنَّقِمَةِ وَ لَمْ يَفْضَحْكَ حَيْثُ تَعَرَّضْتَ لِلْفَضِيحَةِ
وَ لَمْ يُنَاقِشْكَ بِالْجَرِيمَةِ وَ لَمْ يُؤْيِسْكَ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ لَمْ يُشَدِّدْ عَلَيْكَ فِي التَّوْبَةِ
فَجَعَلَ النُّزُوعَ عَنِ الذَّنْبِ حَسَنَةً وَ حَسَبَ سَيِّئَتَكَ وَاحِدَةً وَ حَسَبَ حَسَنَتَكَ عَشْراً وَ فَتَحَ لَكَ بَابَ الْمَتَابِ وَ الِاسْتِئْنَافِ
فَمَتَى شِئْتَ سَمِعَ نِدَاءَكَ وَ نَجْوَاكَ فَأَفْضَيْتَ إِلَيْهِ بِحَاجَتِكَ وَ أَنْبَأْتَهُ عَنْ ذَاتِ نَفْسِكَ وَ شَكَوْتَ إِلَيْهِ هُمُومَكَ وَ اسْتَعَنْتَهُ عَلَى أُمُورِكَ وَ نَاجَيْتَهُ بِمَا تَسْتَخْفِي بِهِ مِنَ الْخَلْقِ مِنْ سِرِّكَ
ثُمَّ جَعَلَ بِيَدِكَ مَفَاتِيحَ خَزَائِنِهِ فَأَلْحِحْ فِي الْمَسْأَلَةِ يَفْتَحْ لَكَ بَابَ الرَّحْمَةِ بِمَا أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلَتِهِ
فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ خَزَائِنِهِ فَأَلْحِحْ وَ لَا يُقَنِّطْكَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنْكَ الْإِجَابَةُ فَإِنَّ الْعَطِيَّةَ عَلَى قَدْرِ الْمَسْأَلَةِ
وَ رُبَّمَا أُخِّرَتْ عَنْكَ الْإِجَابَةُ لِيَكُونَ أَطْوَلَ لِلْمَسْأَلَةِ وَ أَجْزَلَ لِلْعَطِيَّةِ
وَ رُبَّمَا سَأَلْتَ الشَّيْءَ فَلَمْ تُؤْتَاهُ وَ أُوتِيتَ خَيْراً مِنْهُ عَاجِلًا وَ آجِلًا أَوْ صُرِفَ عَنْكَ لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَكَ
فَلَرُبَّ أَمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ فِيهِ هَلَاكُ دِينِكَ لَوْ أُوتِيتَهُ وَ لْتَكُنْ مَسْأَلَتُكَ فِيمَا يَعْنِيكَ مِمَّا يَبْقَى لَكَ جَمَالُهُ أَوْ يُنْفَى عَنْكَ وَبَالُهُ
تحف العقول، النص/ص75
بحار الأنوار (ط - بيروت)/ج74/ص223
