عبد الکریم قشیری روایت کرده است که شقیق بلخى از حضرت امام صادق علیه السلام راجع به فتوت (جوانمردی) پرسيد.
آن حضرت فرمودند: «تو خود راجع به فتوت چه میگویی؟».
شقیق گفت: اگر به ما عطا شود، شکر میگزاریم و اگر از ما دریغ گردد، شکیبایی میورزیم.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «سگهای مدینه نیز چنین میکنند!».
شقیق گفت: اى پسر دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله! به نظر شما فتوت چیست؟
آن حضرت فرمودند: «اگر به ما عطا شود، ایثار میکنیم و اگر از ما دریغ گردد، شکر میگزاریم».
(الرسالة القشیریة، تالیف عبد الکریم قشیری، صفحه ۳۴۱، چاپ انتشارات بیدار)
سَأَلَ شَقيقٌ البَلخِيُّ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ عليهما السلام عَنِ الفُتُوَّةِ ،
فَقالَ : ما تَقولُ أنتَ؟
فَقالَ شَقيقٌ : إن اُعطينا شَكَرنا ، و إن مُنِعنا صَبَرنا.
فَقالَ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ عليه السلام : الكِلابُ عِندَنا بِالمَدينَةِ تَفعَلُ كَذلِكَ !
فَقالَ شَقيقٌ : يَا بنَ بِنتِ رَسولِ اللّه ، مَا الفُتُوَّةُ عِندَكُم؟
فَقالَ : إن اُعطينا آثَرنا ، و إن مُنِعنا شَكَرنا.
