گشت او مبعوث تا روزِ شمار *** از برای کل خلق روزگار
چون به دعوت کرد شیطان را طلب *** گشت شیطانش مسلمان زین سبب
کرد دعوت هم به اذنِ کردگار *** جنّیان را لَیلَةُ الجِنّ آشکار
قدسیان را با رسل بنشاند نیز *** جمله را یک شب به دعوت خواند نیز
دعوت حیوان چو کرد او آشکار *** شاهدش بزغاله بود و سوسمار
داعی بتهای عالم بود هم *** سرنگون گشتند پیشش لاجرم
داعی ذرّات بود آن پاک ذات *** در کفش تسبیح زان کردی حَصات
ز انبیا این زینت و این عز که یافت *** دعوت کلّ امم هرگز که یافت؟
نور او چون اصل موجودات بود *** ذات او چون معطی هر ذات بود
منبع : نشریه گنجینه ، اردیبهشت 1384 ، شماره 50