برای اولین بار، روایتی عجیب از مولا امیرالمؤمنین علیه‌السلام دیدم که مرا به فکر فرو برد!
حضرت فرمودند:«مصیبتها بین انسانها مساوی تقسیم شده‌اند!»
(بحارالانوار ج۷۸ص۵۳)
افرادی هیچ مشکلی ندارند و بعضی بر عکس، غرق در مشکلات هستند! این دو چطور در مصائب و بلاها مساوی باشند؟
وقتی روایات را دیدم و فکر کردم متوجه شدم چقدر این کلام، عقلانی است!
امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
«هیچ مصیبتی بالاتر از کوچک شمردن گناهان و رضایتت به وضعیتی که داری نیست!»
(بحارالانوار ج۷۸ص۱۶۵).
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
«واقعه‌ای که بر آن صبر میکنی و بخاطر آن ثواب می‌بری را مصیبت مشمار! مصیبت آن است که صبر بر آن نکنی و بخاطر آن اجر نبری!»
(بحارالانوار ج۷۸ص۲۶۱).
با لحاظ این روایات، چه بسا انسانهایی که گرفتار بلا هستند؛ ولی در واقع، مصیبتی ندارند و بر عکس، افرادی که به ظاهر، عافیت دارند؛ ولی در بلاهایی عظیم، غوطه‌ور هستند که در روز قیامت و هنگام پرده برداری از نامه اعمال، معلوم میشود چقدر گرفتار بوده‌اند!
با جمع کردن این نکات و اینکه گاهی بلاهای مردم، مخفی است و دیگران، آگاهی ندارند، متوجه میشویم کلام مولا، حکمتی بی‌نظیر و گفتاری بسیار ارزشمند است!
