«هشام بن عمّار» از علمای برجسته قرن ۲ و ۳ هـ . ق و از مشایخ حدیثی محدثان مهمی همچون ابو زرعه، بخاری، نسائی و ابن ماجه و ... چنین نقل میکند:
«علی و زبیر در خانه فاطمه تحصّن کردند ؛ سپس عمر آمد و گفت: برای بیعت خارج شوید؛ به خدا قسم یا باید خارج شوید، یا خانه را بر سر شما به آتش میکشم»
وَ دَخَلَ عَلیٌّ وَ الزُّبَـیرُ بَـیتَ فاطِمَةَ بِنتِ رَسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَـلَیه [وَ آلِه] وَ سَلَّمَ فَجاءَ عُـمَرُ، فاخرُجوا للبَـیعَةِ ، وَاللهِ لَـتَخرُجُنَّ أو لأُحَـرِّقَـنَّه عَـلَیکُم
مشخصات کتاب و نسخه خطی:
کتاب حدیث هشام بن عمّار، اثر هشام بن عمار ابو الولید السلمي، عالم مهم اهل سنّت متوفی سال ۲۴۵ هـ ق. نگه داری شده در کتابخانه ظاهریه دمشق، کتابت شده حدود قرن پنجم هجری
