ابن تیمیه عالم بزرگ سَلَفی در کتاب منهاج السنة می‌نویسد :
خلیفه لازم است که دارای شجاعت باشد ولی شجاعت بر دو قسم است :
شجاعت بدنی، شجاعت قلبی.
اگر شما می‌گویید علی (علیه السّلام) اهل جنگ و جهاد بود و خیلی از کفار را کشت، عُمَر بن الخطاب هم اهل جنگ و جهاد بود در راه خدا، ولی جنگ بر دوقسم است :
جنگ با شمشیر و جنگ با دعا. عُمَر با دعا در راه خدا جهاد می‌کرد.
درست است که ابوبکر از شجاعت بدنی بی بهره بود ولی او دارای شجاعت قلبی بوده و همین مقدار از شجاعت برای حاکم اسلام کافی است!!
و در ادامه می‌نویسد :عروة بن زبیر می‌گوید :
من از عبداللّه فرزند عَمروبن عاص پرسیدم : سختترین رفتار مشرکان با رسول خدا کدام بود؟
جواب داد روزی رسول خدا مشغول نماز بود که عقبة بن ابی معیط آمد و ردای آن‌حضرت را به دور گردن مبارکش پیچید و به شدت فشار داد
در همین حال ابوبکر آمد و شانه عُقبه را گرفت و او را به کناری زد و گفت آیا مردی را می‌کشید که می‌گوید پروردگار من خداست!
منهاج السنة، جلد ١، صفحه ٨۴_٨۵_٨٧
