بهانه‏ ای است که با واژه ‏ها گلاویز است    ***    تمام پنجره ‏ها در مسیر پاییز است
«دل رمیده»، فراوان و شب، شب خطر است    ***    عجیب خنجر دندان گرگ‏ها تیز است
نظر به ماه، حرام و به چشم کوردلان    ***    حدیث دم زدن از ماه، کفرآمیز است
شکسته گوشه محراب را خرافه سنگ    ***    کجاست گوشه چشمی که آینه خیز است؟
کجایی آینه برگزیده عالم    ***    نگاه آینه‏ ها از غبار لبریز است
شراب ناب بریزان به کام اهل زمین    ***    در این مذاق که خشک از عذاب پرهیز است
رسول آینه‏ ها، ای بهانه خلقت    ***    بهانه‏ ای است غزل از تو، گرچه ناچیز است!
امیر اکبرزاده