خيلي دلم مي خواهد ما به اهميت نماز كه عمودالدين است پي برده باشيم. هيچ مي دانيد كه ما مسؤول نماز خواندن خاندان خودمان، يعني زن و فرزند خودمان هستيم يا نه؟ هر فردي ازماهم مسئول نماز خودش است و هم مسؤول نماز اهلش يعني زن وبچه اش.
خطاب به پيامبر اکرم است: «و امر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها» (طه/132)، اي پيامبر! خاندان خودت را به نماز امر كن و خودت هم بر نماز صابر باش. اين اختصاص به پيامبر ندارد، همه ما به اين امر موظف هستيم.
بچه ها را چه بايد كرد؟ بچه ها را از كوچكي بايد به نماز تمرين داد. دستور رسيده است كه به بچه از هفت سالگي نماز تمريني ياد بدهيد.
البته بچه هفت ساله نمي تواند نماز صحيح بخواند ولي صورت نماز را مي تواند بخواند. از هفت سالگي مي تواند به نماز عادت كند، چه پسر وچه دختر. يعني همان اولي كه بچه به دبستان مي رود، بايد نماز را در دبستان به او ياد بدهند، در خانواده هم بايد به او ياد بدهند ولي اين را توجه داشته باشيد كه ياد دادن و وادار كردن با زور نتيجه اي ندارد، كوشش كنيد كه بچه تان از اول به نماز خواندن رغبت داشته باشد و به اين كار تشويق بشود.
به هر شكلي كه مي توانيد موجبات تشويق بچه تان را فراهم كنيد كه با ذوق و شوق نماز بخواند، زياد به او بارك الله بگوئيد، جايزه بدهيد، اظهار محبت كنيد كه بفهمد وقتي نماز مي خواند، بر محبت شما نسبت به او افزوده مي شود. ديگر اينكه بچه را بايد در محيط مشوق نماز خواندن برد.
به تجربه ثابت شده است كه اگر بچه به مسجد نرود، اگر در جمع نباشد و نماز خواندن جمع را نبيند، به اينكار تشويق نمي شود، چون اصلا حضور در جمع مشوق انسان است. آدم بزرگ هم وقتي خودش را در جمع اهل عبادت مي بيند، روح عبادت بيشتري پيدا مي كند، بچه كه ديگر بيشتر تحت تأثير است.
متاسفانه كم رفتن ما به مسجد و معابد و مجالس ديني و اينكه بچه ها كمتر در مجالس مذهبي شركت مي كنند، سبب مي شود كه اينها از ابتدا رغبت به عبادت پيدا نكنند ولي اين براي شما وظيفه است.
اما اسلام كه مي گويد بچه ات را وادار به نماز خوان كن، نمي گويد آقا فرمان بده، تشربزن، دعوايش كن. نه، ازهر وسيله اي كه مي دانيد بهتر مي شود براي تشويق او به عبادت و نماز خواندن استفاده كرد، شما بايد استفاده بكنيد. بايد ما با بچه هاي خودمان برنامه مسجد رفتن داشته باشيم تا آنها با مساجد و معابد آشنا بشوند.
ما خودمان كه از بچگي با مساجد و معابد آشنا بوديم در اين اوضاع و احوال امروز چقدر به مسجد مي رويم كه بچه هاي ما كه هفت ساله شده اند به دبستان رفته اند و بعد به دبيرستان و بعد به دانشگاه ولي اصلا پايشان به مساجد نرسيده است، بروند.
خوب، اينها قهرا از مساجد فراري مي شوند. حالا ممكن است بگوئيد وضع مساجد خراب است، كثيف است، يا مثلا يك روضه خوان مي آيد و حرف چنين و چنان مي زند. آنها را هم وظيفه داريم كه درست بكنيم، وظيفه كه در يك جا تمام نمي شود، وضع مساجد خودمان را هم بايد اصلاح بكنيم.
پس اين را هم هرگز فراموش نكنيد كه ما وظيفه دايم نماز بخوانيم ووظيفه داريم كه خاندان خودمان را هم نماز خوان بكنيم بشكلي كه به نماز راغب و تشويق بشوند، فوائد و خاصيت نماز خواندن و در حدودي كه مي توانيم فلسفه نماز خواندن را براي بچه ها بگوئيم.

نوشتن دیدگاه