اشارات :: مرداد 1387، شماره 111

مثل گل خوش آمدي، آقا صفا آورده اي!    ***    خود، گلي؛ گل با خودت ديگر چرا آورده اي؟
ماجراي دست هايت ماجرايي آشناست    ***    باز هم ما را به ياد کربلا آورده اي
تا علي گردد علي، يک رکعت از او مانده بود    ***    لطف کردي آمدي آن را به جا آورده اي
قطره اشک علي بودي که در چاهي چکيد    ***    هان! وگرنه مشک خالي از کجا آورده اي؟
اي تمام عشق بين چشم تا پيشاني ات!     ***    آمدي، خوش آمدي، آقا وفا آورده اي!
رزيتا نعمتي