متن ادبی «ماه دل ‏آرا»

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ‏ایم تا در بشارت ولادت او، مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.

او که از اشراق مهربانی ‏ها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است.
او که در اولین تصویر زمینی ‏اش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است.
او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت.
از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله ‏سالار مهر و امید.
ماه دل ‏آرای نیمه رمضان را، پانزده روز است به انتظار نشسته ‏ایم و به کرامت و مهربانی ‏اش محتاجیم!
چقدر این دستان زخم ‏خورده، به دستگیری کریم اهل‏بیت محتاج است!
اگر تمام زندگی ‏اش را چندین بار به نیازمندان بخشید و سفره‏ های همدردی و کرامتش همواره گشوده بود، حالا که رمضان به نیمه رسیده و عطر سیب سرخ بهشتی، همه جا را فرا گرفته، حالا که از عطر میلاد کریم اهل بیت علیهم‏السلام سرشاریم، دست‏ های نیازمان را دراز می‏کنیم تا از شجره طیبه کرامت امام مجتبی علیه ‏السلام ، میوه اجابت بچینیم.
حورا طوسی

اشارات :: مهر 1385، شماره 89