- جزئیات
- آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی زِ گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان دور مران از در و راهم بده ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده لایقِ وصلِ تو که من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده ای که حریمت مَثل کَهرُباست شوق و سبک خیزی کاهم بده تا که زِ عشق تو گدازم چو شمع گرمی جانسوز به آهم بده لشکر شیطان به کمین مَنند بی کسم ای شاه پناهم بده از صف مژگان نگهی کن به من با نظری یار و سپاهم بده در شب اول که به قبرم نهند نور بدان شام سیاهم بده ای که عطابخش همه عالمی جمله حاجات مرا هم بده آن چه صلاح است برای «حسان» از تو اگر هم که نخواهم بده شاعر: حبیب الله چایچیان (حسان)
|
- جزئیات
- هفتاد روز درِ حرم مطهر امام رضا علیه السلام بسته بود-فقط یک در که مخصوص خدام بود ما از آنجا رفت و آمد میکردیم-یک شب یکی از رفقایی که مسئول امنیت هستند آمد گفت حاجی عجله داری گفتم نه/گفت شیفت قبلی که اینجا بودم اطلاع دادند که چند خانم دارند به سمت در میایند و من یک لحظه ترسیدم گفتم شاید اتفاق و خبری است /دویدم دیدم نه چند خانم عادی هستند گریه میکنند و به سرعت می آیند به سمت درِ ورودی و ما دویدیم و جلوی آنها را گرفتیم /گفتند میخواهیم برویم داخل , گفتیم نمیشود حرم بسته است و هرچه میگفتیم انگار نمیشنیدند و گریه میکردند و تمام همکاران بخش نگهبانی را جمع کرده بودند دور خود با صدای گریه هایشان/نگاه کردم در بغل یکی از این خانم ها یک بچه ی 6 ماهه بود که سرش از پشت آویزان بود به انها گفتیم آرام باشند آن مادر گفت این بچه که بغل من است از روزی که دنیا امده بیمارستان بود یک بار بغلش نکرده ام شیر به او بدهم بچه مریض بوده از روز اول با دستگاه زنده بوده است شیر را میدوشیدیم و به او میدادند/امروز دکتر او را جواب کرده است گفته بچه ات را ببر من هم پناهی جز امام رضا علیه السلام ندارم..گفتیم نمیشود بروی... در همین بگو مگو ها بودیم یکی از خدام کفشداری رسید گفت بچه را بدهید من ببرم داخل یک سلام بدهم برگردم گناه داره تا اینجا اومده نا امید برگرده ,خادم بچه را بغل کرد و کلا حدود 8 دقیقه طول کشید /بچه را که خادم برد ,مادر بیقرار شد میگفت کی برمیگردد؟مدام راه میرفت... پسرم از نفس افتاد به دادم برسید---داد از این همه بیداد به دادم برسید/ تشنه ام شیر ندارم چه کنم حیرانم---باید آخر چه به او داد , به دادم برسید/ بوی آب و دل بی تاب و سپاهی بیرحم---طفلی و این همه جلاد به دادم برسید/ آب دامی است که دلبندِ مرا سید کند---وای از حیله ی صیاد به دادم برسید/ با پدر رفت ,ندانم چه شده است که از میدان--- شاه پیغام فرستاد به دادم برسید/ بار الها چه بلایی سرش آمد که حسین---میزند این همه فریاد به دادم برسید/ بعد از حدود هشت دقیقه خادم برگشت بچه را داد بغل مادر تا بچه را گرفت مادر نشست , بچه صورتش را برگرداند طرف مادر بر بچه را زیر چادر,دیدم اشکهای مادر میریزد ,گفتم چه شده؟گفت بعد از شش ماه دارد شیر میخورد...یا علی بن موسی الرضا(علیه السلام) دخیلک یا سیدی اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ بحقِ محمدٍ و آله الطاهرین
|
- جزئیات
- حسِ خوب عاشقی و اشک و گریه های منی زائر حرم تو ام، تو امام رضای منی با تو زندگی میکنم زندگیم حرم تو اِ کربلا اگه که میرم بخدا کرم تو اِ سلطان همه کس منی، تو نفس منی امام رضا یک عمره خاک قدمتم، سگِ حرمتم امام رضا السلطان السلطان السلطان السلطان
|
- جزئیات
- هوای بارون دارم هوای حرم یه قلب مجنون دارم برای حرم دوباره یادم افتاد شبای حرم آی زائری که با اشک رَوون رفتی سلام ما رو برسون منم از اینجا می خونم برات با زائرای آذری زبون قوربان اولوم او آدوا ای شاه خراسان آقا سنه قوربان بیچاره گلیب محضریو حضرت سلطان آقا سنه قوربان کربُبَلای ایران مشهدته رضا جان قبله ی ماه و خورشید گنبدته رضا جان یا علی موسی الرضا دلم شبیه آهو تو دام توئه لبم همیشه گرم سلام توئه عادتکم احسان مرام توئه نقاره خونت وقتی میزنه حس قشنگی آدم می گیره دست خودم نیست تو رواق تو اذون که میگن گریه م می گیره رخصت بده صحنو بزنم با مژه جارو یا ضامن آهو اصلا اومدم که بزنم پیش تو زانو یا ضامن آهو هرکسی زائرت شد میدونه که در امانه آب حیات که میگن شربت زعفرانه کربُبَلای ایران مشهدته رضا جان قبله ی ماه و خورشید گنبدته رضا جان یا علی موسی الرضا
|
- جزئیات
- ای مهربون ترین امام من تویی سجیتکم الکرم یه فکری کن به حال زائری که ملجاء و پناهشه حرم غم تو در سرشت منِ یه گوشه ی صحنت بهشته منِ چه حاجتایی که روا شد و چقدر مریض ازت شفا گرفت یکی که خورده بود زمین میگفت که دستم و امام رضا گرفت نگاهی کن خلیلِ دلم به پنجره فولاد دخیله دلم دخیله دلم
|
|
|
- جزئیات
- مداحی ولادت امام رضا (ع) هیئت معظم کربلا کرمان
|
|
- جزئیات
- تو دین من و ایمان منی تو روح من و تو جان منی در هر دو جهان حیران توام در هر دو جهان سلطان منی (ای شاه کرم ای شاه کرم) ای دیده جهان جود و کرمت بوسه زده بر جای قدمت بیمار توام ردم نکنی ای دار شفا صحن وحرمت (ای شاه کرم ای شاه کرم) من عبد توأم در شادی و غم جز خانه ی تو جایی نروم ما را تو بخر ما را تو مران ای شاه کرم ای شاه کرم (ای شاه کرم ای شاه کرم) ماییم و عنایات تو رضا ماییم و کرامات تو رضا ماییم و حرم.. ماییم و حرم ماییم و خرابات تو رضا (ای شاه کرم ای شاه کرم) با نام تو گرم زمزمه ایم از حادثه ها بی واهمه ایم بار دگرت خواهم که: بخر ما را که غلام فاطمه ایم (ای شاه کرم ای شاه کرم) (مولا یا رضا مولا یا رضا) شاعر: میلاد عرفان پور و جواد شیخ الاسلامی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|