- جزئیات
- أَبُو السَّعَادَاتِ فِي فَضَائِلِ الْعَشَرَةِ رَوَى أَنَّ عَلِيّاً ععلیه السلام كَانَ يُحَارِبُ رَجُلًا مِنَ الْمُشْرِكِينَ فَقَالَ الْمُشْرِكُ يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ هَبْنِي سَيْفَكَ فَرَمَاهُ إِلَيْهِ فَقَالَ الْمُشْرِكُ عَجَباً يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) فِي مِثْلِ هَذَا الْوَقْتِ تَدْفَعُ إِلَيَّ سَيْفَكَ فَقَالَ يَا هَذَا إِنَّكَ مَدَدْتَ يَدَ الْمَسْأَلَةِ إِلَيَّ وَ لَيْسَ مِنَ الْكَرَمِ أَنْ يُرَدَّ السَّائِلُ فَرَمَى الْكَافِرُ نَفْسَهُ إِلَى الْأَرْضِ وَ قَالَ هَذِهِ سِيرَةُ أَهْلِ الدِّينِ فَبَاسَ قَدَمَهُ وَ أَسْلَمَ. وَ قَالَ لَهُ جَبْرَئِيلُ لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ(علیه السلام).
|
|
|
- جزئیات
- روایتی در کتاب بشارة المصطفی , مرحوم طبری : عقبة بن عامر قال سمعت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یقول لعلیٍ علیه السلام: لا تلومّن الناس علی حبک فإن حبک مخزون تحت عرش , لا ینال حبک من یرید انما یتنزل من السماء بقدر. ای علی (علیه السلام) اگر بعضی ها محبت تو را ندارند آنها را خیلی ملامت نکن , محبت تو گنجی در زیر عرش است و هرکس نمیتواند محبت تورا داشته باشد و آن محبت از آسمان نازل میشود به قلبها , هر قلبی به اندازه ی گنجایش و لیاقت خودش محبت تو را دارد؛ یعنی اینچنین نیست که هرکس بخواهد علی را دوست داشته باشد. در روایت دیگر میفرمایند اگر شمشیر بر گردن دوستان تو بگذارند و بخواهند محبت تورا از قلبش بیرون کنند , نخواهند توانست. دشمنان تو را اگر شمشیر پشت گردن بگذارند بخواهند محبت تورا در قلبش بگذارند , نمیتوانند ؛ محبت علی علیه السلام نعمت و عملی است که هیچ چیز با آن برابری نمیکند.
|
- جزئیات
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : إنّی أُمرت أن أدعو لأهل البقیع ؛ (1) نخستین گامی که برای تخریب یک قبر برداشته شده است توسط معاویه بوده است؛ او به مدینه آمد و اعلام کرد من میخواهم کانالی بکشم و آب مدینه را زیاد کنم , و این کانال از اُحد میگذرد و کسانی که آنجا قبری از اقوامشان است ,فردا بیایند اگر جنازه ای بیرون آمد او را ببرند و دفن کنند؛ هدف معاویه از این کار این بود قبر جناب حمزه سیدالشهدا علیه السلام را از آنجا حذف کند , چون مادر معاویه معروف به هند جگر خوار بود و هرکسی کنار قبر حضرت حمزه علیه السلام حضور پیدا میکرد به یاد قاتل ایشان و هند جگر خوار می افتاد. معاویه برای اینکه این فاجعه را کمرنگ کند به اینکار اقدام کرد , او به اُحد آمد و اولین کلنگ را بر روی قبر جناب حمزه سیدالشهدا علیه السلام زد , در حالی که قبر ایشان وسط واقع شده است نه ابتدا یا انتها که بخواهند کانال را از آنجا شروع کنند؛ وقتی که قبر را باز کردند , بدن مطهر جناب حمزه علیه السلام ترو تازه مشاهده شد , در حالی که 46 سال از شهادت آن بزرگوار میگذشت؛ صاحب البدایة و نهایة و دیگران نوشته اند : آن گیاه علف اِذخر که رسول خدا ریخته بودند پاهای مطهر حضرت حمزه را بپوشاند , آنها هم تَر و تازه بودند و حتی خون بدن جناب حمزه علیه السلام , خشک نشده بود و به رنگ قرمز مانده بود و سیاه نشده بود؛ حدود 40 سال پیش هم که یکبار دیگر قبر جناب حمزه سیدالشهدا باز شد , بدن تَر و تازه بود؛ در زمان ملک فیصل , سیلی آمد و قبر جناب حمزه علیه السلام باز شد, در آن ایام آقای محمود صواف , عالم بزرگ عراقی که از زندان صدام فرار کرده بود و به قاهره رفته بود و به عربستان آمده بود برای زیارت و مهمان ملک فیصل بود ,به او میگویند ما فردا میرویم قبر جناب حمزه را که بر اثر سیل تخریب شده پُر کنیم ؛ ایشان هم به همراه بسیاری از علما در این مراسم شرکت میکنند ؛ دکتر طارق سویدان این را به تفصیل آورده و از محمود صواف به طور مستقیم نقل میکند؛ ایشان میگوید وقتی بدن مطهر جناب حمزه علیه السلام را دیدم , متوجه شدم بدن مُثله شده است(یعنی دماغ , دهن , گوشها بربده شده) به شکم ایشان جسارت شده (اینها کامل در تاریخ آمده است اما اینکه بعد از 1400 سال اینگونه بدن سالم باشد و در سایتهای سعودی نقل شود این جالب است). حتی نقل شده وقتی قبر را باز میکردند بیل به پای مطهر جناب حمزه برخورد کرد و از پای ایشان خون تازه آمد , ما در کتاب اجساد جاویدان آورده ایم تعداد افرادی را که بدنشان تازه دیده شده است , از جمله مرحوم آیت الله کوکبی , وقتی جسد ایشان را بعد از چندین سال میخواهند به نجف اشرف ببرند , در مرز میگویند تابوت را باز کنید سنگین است و این مرده نباید برای چندسال قبل باشد , هنگام باز کردن چاقو میخورد به بازوی ایشان و خون تازه می آید؛ در مورد جناب حرّ رحمة الله علیه , بعد از 920 سال وقتی شاه اسماعیل صفوی بدن ایشان را مشاهده کرد و متوجه شد دستمالی بر سر جناب حرّ توسط امام حسین علیه السلام بسته شده , خواست آن را تبرکاً بردارد, وقتی دستمال را باز کرد خون جدید امد و هرکار کردند ان خون قطع نشد و مجبور شد ان دستمال که مدال افتخار حرّ بوده به سر مقدس ایشان ببندد تا خون قطع شود. ----------------- 1-ابن شبّه، تاريخ، ج 1، ص 89، 90 و 95
|
- جزئیات
- سیوطی در جامع الأحادیث جلد 6 صفحه ی 198 حدیث 14316 نقل از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که میفرمایند: عَلِیٌ بابُ حِطَّةٍ، مَنْ دَخَلَ مِنْهُ کانَ مُؤْمِناً، وَ مَنْ خَرَجَ مِنْهُ کان کافِراً . (1) علی بن ابی طالب علیهما السلام, مانند باب حطه بنی اسرائیل است کسی که از آن در وارد شود مؤمن است و کسی که از او خارج گردد کافر است./سیوطی در جامع الصغیر همین تعبیر را دارد مناوی در فیض القدیر ص 356 میگوید: علی باب حنطة ای طریق الحبط الخطایا , من دخل منه علی الوجه المأمور به... - میگوید علی علیه السلام راه ریزش گناهان است و هرکس داخل این باب شود آنطور که خدا دستور داده است مؤمن است و هرکس خارج شود کافر است -خداوند متعال میفرماید: وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (بقره 58 ) وارد درِ بیت المقدس شوید در حال سجده و بگویید (حطة)خدایا خطاهای مارا ببخش , ما گناهان شما را می بخشیم و بر محسنین افزون میدهیم ؛ رسول اکرم صلی الله علی و آله و سلم , حضرت علی و اهلبیت (سلام الله علیهم اجمعین) را به باب حطه تشبیه کرده اند ؛ خداوند به آنها گفت از این در وارد شوید و بگوید حطة , یعنی اللهم حُطَ ذنوبنا ؛ اما آنها , فَبَدَّلَ الَّذينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذي قيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ( بقره 59) بنی اسرائیل عناد کردند و آنچه خداوند به وسیله ی حضرت موسی علیه السلام دستور داده بود را نگفتند و چیز دیگری گفتند؛و خداوند به خاطر اینکه نگفتند حطه و استهزاء کردند بر انها بلای آسمانی نازل کرد به خاطر فسقی که داشتند. مناوی در ادامه میگوید همانطور که خداوند برای بنی اسرائیل از اینکه از باب حطه وارد شوند قصد توبه ی آنها را داشته است ؛ برای این امت هم مَودَت علی علیه السلام را و هدایت گرفتن به راهنمایی علی علیه السلام و رفتن راه ایشان و قبول ولایت ایشان را سبب غفران و موجب دخول در بهشت و نجات از آتش دوزخ قرار داده است ------------------- 1-) الفردوس، 64: 3/ 4179؛ فیض القدیر، 5592؛ کنز العمال/ 32910؛ زهر الفردوس، 315: 2 به نقل از ابن عمر. الجامع الصغیر، 96: 2.
|
- جزئیات
- فرار مجری شبکه وهابی از جواب دادن به ادعای خود به بهانه ی اتمام وقت. بیننده شیعه از ایران:سوال این است شما شیعیان را متهم میکنید به اعتقادات شرک آلود و یمی از ادله ی شما این است که شیعیان اعتقاد دارند غیر از خدا ائمه نیز میتوانند مردگان را زنده کنند . ترشابی:کسی معتقد باشد غیر از خدا کسی علم غیب دارد و معتقد باشد غیر از خدا و معجزات انبیاء شخصی مرده زنده میکند , این شرک است. بیننده شیعه : شما با ابن تیمیه چه میکنید که میگوید بسیاری از صالحین قادر به احیاء اموات هستند این حرف را ابن تیمیه در النبوّات زده است ترشابی:اگر ابن تیمیه به این قضیه اعتقاد داشته باشد که غیر از خدا و انبیاء برای معجزه , کسی میتواند مرده زنده کند او مشرک است (در ادامه سفسطه میکند و اینگونه مطرح میکند که اگر کسی بگوید فلانی میتواند مرده زنده کند و مریض شفا دهد پس او را صدا بزنیم او مشرک است) بیننده شیعه:شما دارید بحث توسل و استغاثه را وارد این بحث میکنید و حرف خود را نقض میکنیدکه گفتید کسی اعتقاد داشته باشد غیر از خدا و انبیاء برای معجزه کسی مرده زنده میکند او کافر است ؛ اینجا بحث احیای موتا (زنده کردن مرده)است و ابن تیمیه به صراحت گفته است که زنده کردن مردگان برای بسیاری از صالحین ممکن است.پس طبق نظر خودتان مشرک است. منبع النبوات ابن تیمیه , ج 2 ص 822/ الناشر: أضواء السلف، الرياض، المملكة العربية السعودية لینک : https://lib.efatwa.ir/44403/2/821
|
- جزئیات
- در دورانی که منع کتابت و نقل حدیث شکل گرفته بود توسط خلفا و افرادی از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را زندانی میکردند بخاطر نقل حدیث مانند ابن مسعود که حافظ و مفسر قرآن بود و ابی درداء و غیره...اجازه ی نقل حدیث نداشتند؛ عمربن خطاب به عمرو عاص نامه نوشت که خانه ی ابن ملجم را نزدیک مسجد و در برخی عبارات نزدیک خودم قرار بده و بزرگ بساز زیرا او قاری قرآن و فقیه است. سوال اینجاست دیگر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم قاری قرآن و فقیه و حدیث دان نبودند؟در رأس آنها و افضل از تمام آنها حضرت علی علیه السلام و اصحابی مانند ابوذر , سلمان , عمار , مقداد و همین ابن مسعود و غیره. از اینجا پیداست که ابن ملجم پرورش یافته ی مکتب عمر بن خطاب است ----------------------------------------------------- منابع عامه: الأنساب (سمعانی)، ج۳، ص۲۶ (https://lib.efatwa.ir/40495/3/26) سیر أعلام النبلاء (ذهبی)، ج۲، ص۵۳۹ (https://lib.efatwa.ir/40383/2/539)
|
- جزئیات
- دشمنان مذهب شیعه همواره با شعار پیروی از سنت های نبوی و اقتدا به اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ,اینگونه وانمود کرده اند که مذهبشان تطابق کامل با آموزه های نبوی داشته و در طرف مقابل شیعیان پیرو مبانی و اصول اشتباهی هستند که هیچ شباهتی میان آنان و آموزه های اصیل اسلامی وجود ندارد. طبیعی است که مخالفین شیعه در مقابل شیعیان که از اهل بیت علیهم اسلام تبعیّت میکنند ,ادعای پیروی از صحابه و سلف صالح را مطرح کنند و اصحاب پیامبر را بهترین پیشوایان برای شناخت سنتهای نبوی معرفی کنند. سوال این است: کدام یک از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم یاد آور سنت صحیح ایشان بوده است ,در حالی که با وجود دیگر اصحاب ان سنت ها در حال ازبین رفتن بود. بخاری در کتاب صحیح خود در جلد 1- باب تاخیر نماز از وقت آن-حدیث 530 و 529 نقل میکند:در روایت اول نقل میکند از اَنس بن مالک که گفت من چیزی را نمی شناسم از آنچه در روزگار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بوده و تا این زمان باقی مانده باشد(همه چیز تغیر کرده)وقتی از او پرسیدند نماز چطور؟ اَنس گفت آیا چنان نیست که ضایع نمودید در مورد آن , آنچه را ضایع کردید(در آن تاخیر کردید) این روایت به صراحت بیان میکند که در عصر صحابه و پس از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم , تمام آداب و سنن و احکام شریعت آن حضرت به گونه ای مورد تحریف قرار گرفت که حتی نماز به عنوان رکنی از ارکان دین از این تغیرات در امان نماند. در روایت بعدی بخاری از زهری نقل میکند :که او در دمشق نزد انس بن مالک رفت و اَنس گریه میکرد,وقتی علت را پرسید اَنس پاسخ داد : از آنچه در عهد پیامبر اکرم درک کرده بودم چیزی را نمی شناسم که باقی مانده باشد جز همین نماز که آن هم ضایع شده است(تغییر کرده) با در نظر گرفتن اینکه بخاری این دو روایت را در باب تأخیر در وقت نماز ذکر نموده است و شواهد دیگر که در شروح کتاب بخاری آمده است ,علت اصلی این سخنان اَنس بدعتهایی بود که توسط برخی خلفای بنی امیّه در نماز و دیگر احکام شریعت وارد کرده بودند. چرا که آنا ن همه ی احکام اسلامی را از حالت خود واژگون ساختند. اما شاید این سوال مطرح شود که امیرالمؤمنین در دوران حکومت ظاهریشان برای حفظ سنت و آداب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم چه کارهایی انجام داد؟ پاسخ این پرسش را میتوان در منابع مهمی از کتب اهل سنت یافت نمود. احمد بن حنبل در مسند خود روایت کرده است(ج 32 ص 244)- ابوموسی اشعری گفت : علی بن ابی طالب (علیهما السلام) یاد ما آورد نمازی را که ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم میخواندیم و آن را فراموش کرده بودیم یا عمدا ترک کرده بودیم ,آن حضرت هرگاه به رکوع میرفت و از آن بر میخواست و هرگاه به سجده میرفت تکبیر میگفت. مطابق با این گذارش در زمان خلافت خلفای پیش از حضرت علی علیه السلام , بدعتهای فراوانی در شیوه ی اصلی نماز خواندن رخ داده بود که صحابه ی آن حضرت یا به کلی آن نماز صحیح را فراموش کردند یا آنچنان با آن بدعتها مأنوس شدند که دیگر توجه نداشتند که نماز صحیح چگونه بوده, برخلاف آن عمل میکردند. باید از مخالفین شیعه پرسید چگونه ادعا میکنید خلفای راشدین حافظان سنت های الهی و ارکان دین بوده اند؟ در حالی که صحابه تا پیش از خلافت امیرالمؤمنان علی علیه السلام حتی در مسأله ی مهمی مانند نماز ,چنین دچار تشویش و فراموشی شده بودند. چرا مخالفین شیعه از آنکسی پیروی نمیکنند که به شهادت صحابه , یاد آور نماز خواندن پیامبر اکرم بود(صلی الله علیه و آله و سلم) و حقیقتا سنت های رسول خدا را احیا کرده بود؟
|
|
|
- جزئیات
- کارشناس وهابی:عایشه با حضرت علی علیه السلام نجنگید ,عایشه لشگری را همراهی کرد که خون خواه عثمان بودند و آن لشگر هم به دنبال جنگ با علی بن ابیطالب علیهما السلام نبودند , بلکه به دنبال قصاص قاتلان عثمان بن عفان بودند که تعداد زیادی از اینها خودشان را در لشگریان حضرت علی علیه السلام جا داده بودند, وقتی به کوفه رسیدند هم مذاکره کردند قرار شد جنگی صورت نگیرد و مشکلی پیش نیاید , اما منافقینی که درون صفوف لشگر وجود داشتند و ان فتنه گرانی که عثمان را به قتل رسانده بودند شب هنگام جنگ را از دو طرف دامن زدند؛ در نتیجه ما نمیتوانیم بگوییم در جنگ جمل عایشه و طلحه و زبیر به دنبال جنگیدن با علی بن ابیطالب علیهما السلام بودند یا حضرت علی علیه السلام به دنبال جنگ با آنها بود بلکه یک جنگ ناخواسته اتفاق افتاد؛ مجری کارشناس: این هزاران نفر صحابه و تابعین که کشته شدند اسمش جنگ نبوده؟همدیگر را در آغوش گرفته بودند و روبوسی میکردند و بعد خونی روی زمین می افتادند؟بعد شمارش کردند دیدند حدود 20 هزار نفر تیکه تیکه شده اند. حجت الاسلام بهرامی : روش اینها این است که جای جلاد را با مظلوم و شهید عوض میکنند ؛ مسلم ترین حقایق تاریخ اسلام را انکار میکنند ؛ تاریخ طبری از معتبر ترین کتابهای تاریخی اهل سنت است و طبری را وهابیت و خصوصا ابن تیمیه , امام در تاریخ میداند؛ روایت نقل میکند از زهری که از خودشان است :کار به آنجا رسید عثمان کشته شد و هشت روز بعدش حضرت علی علیه السلام به عنوان خلیفه انتخاب شد و چهار ماه بعدش طلحه و زبیر به مکه رفتند و عبدالله بن عامر که از سران بنی امیّه و استانداران عثمان بود دنیا را پر کرده بود از مظلومیت عثمان- و قدم يعلى بن اميه معه بمال كثير، و زياده على أربعمائة بعير، فاجتمعوا في بيت عائشة - مالهای زیادی جمع شده بود که این مالها 400 شتر بود (که مشخص نیست پول بوده یا کالا مانند پارچه های گران قیمت ) فأرادوا الرأي - میخواهند از هم مشورت بگیرند؛ فقالوا: نسير الى على فنقاتله - گفتند میرویم و رو در روی حضرت علی علیه السلام (که خلیفه ی مشروع و انتخاب شده ی مردم بود) جنگ میکنیم عده ای گفتند ما توان مقابله با حضرت علی علیه السلام در مدینه را نداریم و برویم به بصره و کوفه که طرفداران طلحه و زبیر در آنجا زیاد هستند. مجری کارشناس: یکی از دلایلی که آنها برایبه نیت جنگ رفتند همین بود که رفتند به طرف بصره که در آنجا تابعینی داشتند برای جذب نیرو و لشگر کشی؛ در خانه ی عایشه به این نتیجه رسیدند که - فاجتمع رأيهم على ان يسيروا الى البصره و الى الكوفه فأعطاهم عبد الله بن عامر مالا كثيرا و إبلا -بروند به سمت بصره و کوفه , و عبدالله بن عامر هم مال زیادی به آنها داد ,در واقع بیت المال مسلمین بود که عثمان چپاول کرده بود ؛ فخرجوا في سبعمائة رجل من اهل المدينة و مكة، و لحقهم الناس حتى كانوا ثلاثة آلاف رجل - شروع حرکت آنها 700 نفر بود ولی در راه به آنها اضافه شدند و نیرو گرفتند و رفتند برای جنگ و دروغ میگویند که جنگ نبوده.
|
- جزئیات
- سوال پرسیده اند در مورد جد مادری امام صادق علیه السلام که آیا ابوبکر جد مادری امام صادق علیه السلام است؟ استاد ابوالقاسمی:آیا جد مادری همه ی انبیاء به آزر بر نمیگردد؟ وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ...(74 انعام) - آزر پدر زن حضرت ابراهیم علیه السلام بوده است و عموی او نیز بوده ؛ خب نگاه کنید پدر زن حضرت ابراهیم علیه السلام که نسل تمام انبیاء از یک سمت به او برمیگردد , یک نفر کافر بت پرست بوده است. باید بگوییم پدر زن تاثیری در انتقال نور ندارد,یک نوری بوده است که خداوند از زمان حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام آن را در سلب ایشان قرار داد ,در یک ازدواج حلال به حضرت حوا منتقل شده است و از ایشان به فرزندش شیث که ایشان نیز در یک ازدواج حلال آن را به همسرش منتقل کرده است و از او به فرزندشان منتقل شده است ,خود آن همسر باید حلال زاده و پاک باشد. چه بسا دختری فرزند شخصی کافر است و لی حلال زاده و پاک است و مومن؛ برای انتقال این نور آنچه که مهم است پدر است که از او آن نور به مادر منتقل شده و در ان 9 ماه بارداری مادر ظرف آن نور بوده است و در واقع آن نور به فرزند منتقل شده است ,در واقع مادر ظرف پاکی برای این نور بوده است؛ محمد بن ابی بکر پسر خلیفه ی اول شیعه ی حضرت علی علیه السلام بود و خودش هم حلال زاده بود و فرزندان او هم حلال زاده بودند و فرض بگیریم که نتیجه ی او شده باشد مادر یا مادر بزرگ امام صادق علیه السلام(در این باره بحث و نظر زیاد است) در اینجا آن زن حلال زاده بوده و فقط ظرف برای نور ولایت بوده و انتقال آن به فرزند.
|
- جزئیات
- در مصنف ابن شیبه(استاد بخاری) , ج 6 , ص 367 , ح 32080 / چاپ مکتبة الرشد ریاض / از حضرت علی علیه السلام نقل میکند : فإن رسول الله صلى الله عليه وسلم بعث أبا بكر إلى خيبر فسار بالناس وانهزم حتى رجع الیه -پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در جنگ خیبر ابابکر را به سوی میدان فرستادند برای جنگ و او شکست خورد و برگشت و بعث عمر فأنهزم بالناس حتی انتهی -عمر هم شکست خورد و برگشت, پیامبر اکرم فرمودند فردا پرچم را به دست کسی میدهم که که خدا و پیغمبرش را دوست دارد و خدا و پیامبر هم او را دوست دارند , و به دست او این پیروزی نسیب مسلمانان میشود و هرگز از جنگ فرار نمیکند ,بعد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم سراغ من(علی علیه السلام) فرستاد و من رفتم وبه میدان و این پیروزی به دست من صورت گرفت؛ سیوطی در جامع الأحادیث , ج 16 , ص 145 , ح 7406 همین تعبیر را آورده است و میگوید پیامبر اکرم عمر ار فرستاد به جنگ خیبر و شکست خورد و برگشت و میگفتند - فجاؤوا يجبنونه ويجبنهم - عمر سپاهیان را میترساند و سپاهیان عمر را میترساندند(به همدیگر میگفتند اول تو ترسیدی) و این مطلب موجب ناراحتی پیامبر اکرم شد(صلی الله علیه و آله و سلم )و این را بزّار نقل کرده و سندش هم معتبر است؛ حاکم نیشابوری همین حدیث را نقل میکند و میگوید صحیح الإسناد است ولی بخاری و مسلم نقل نکرده اند,مستدرک علی الصحیحین ج 3 , ص 40 , ح 4340 . همچنین حاکم نیشابوری مجدد از جابر نقل میکند که : - أن النبی(صلی الله علیه و آله و سلم دفع) الرایة یوم خیبر إلى عمر فانطلق فرجع یجبن أصحابه ویجبونه - پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پرچم را به دست عمر داد و او سپاهیان را میترساند و سپاهیان او را , در اینجا میگوید هذا حدیثٌ صحیح علی شرط مسلم ,میگوید ما مطالبه ی صحت روایت میکنیم
|
- جزئیات
- در کتاب مستدرک علی الصحیحین , حاکم نیشابوری ,چاپ دارالکتب العلمیه بیروت جلد سوم حدیث 4340 ؛ عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ (علیه السلام) قَالَ: «سَارَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى خَيْبَرَ، فَلَمَّا أَتَاهَا بَعَثَ عُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ، وَبَعَثَ مَعَهُ النَّاسَ إِلَى مَدِينَتِهِمْ أَوْ قَصْرِهِمْ، فَقَاتَلُوهُمْ فَلَمْ يَلْبَثُوا أَنْ هَزَمُوا عُمَرَ وَأَصْحَابَهُ، فَجَاءُوا يُجَبِّنُونَهُ وَيُجَبِّنُهُمْ فَسَارَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ (وآله) وَسَلَّمَ» الْحَدِيثُ. «هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الْإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ» از حضرت علی علیه السلام نقل میکند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وقتی به خیبر رسیدند عمربن خطاب را به همراه عده ای از مسلمانان به سوی شهر آنها- قلعه - فرستاد تا بجنگند؛ عمر که فرمانده بود هنوز به آنجا نرسیده بود فرار کرد و یارانش دنبال او فرار کردند ,عمر به آنها میگفت شما تعرسیدید و انها به عمر میگفتند تو ترسیدی و ما به دنبال تو فرار کردیم ؛ ذهبی هم میگوید این روایت صحیح است. این یکی از چندین روایت صحیح از فرار عمر در جنگها می باشد.
|
- جزئیات
- وضوی شیعه یا وضوی سنی کدام مطابق قرآن است ؟ شیعه میگوید پاها باید مسح شوند سنی میگوید پاها باید شسته شود. حجت الاسلام شیخ احمد قاسمی: صحت نماز ما، به صحت وضو بستگی دارد خداوند خیلی واضح و مشخص نحوه ی وضو گرفتن را در (آیه 6 سوره مائده ) بیان میکند. سوره مائده آیه 6 : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ (ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ! ﻭﻗﺘﻲﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ، ﺍﻭﻝ ﻭﺿﻮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ؛ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺗﺎ ﺁﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﺟﻠﻮی ﺳﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺢ ﻛﻨﻴﺪ. ﺭﻭی ﭘﺎﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﺭﻭی ﭘﺎ.) اغسلو برای صورت و دست بیان شده است و در ادامه امسحوا که امر است به مسح کردن برای سر و پاها بیان شده است و این واضح است. کارشناس وهابی:امر اغسلو است و صورت و دست و پاها عطف شده اند به آن و باید همه ی آنها را شست و دست را هم به صورت برعکس شست ؛و بین اینها یک جمله معترضه که همان مسح کردن سر است آمده است و این عطف بر عطف است که در زبان عربی عادی است. شیخ احمد قاسمی:اهل سنت توجیهی می آورند که هم معقول نیست هم خلاف ادبیات است ,میگویند ارجلکم چون مفتوح است عطف شده به ایدیکم پس باید پاها را بشوییم ؛ در حالی که این خلاف قواعد عرب است وقتی یک جمله ای تمام شده است جزئی از جمله ی بعد را عطف کنیم به جمله ی قبل ؛ مثلا من میگویم پاداش دهید حسن و حسین علیهما السلام را و مجازات کنید یزید و شمر را ,آیا امکان دارد شمر را عطف کنیم به حسن علیه السلام و به شمر هم پاداش دهیم؟در حالی که جمله تمام شده و قرار است یزید و شمر مجازات شوند. بدعت شستن پاها به وسیله ی خراب کننده ی خانه ی خدا و قاتل صالحین یعنی حجاج بن یوسف سقفی لعنت الله علیه گذاشته شد , و بین اهل بیت و صحابه چنین امری مرسوم نبوده است .پس بیاییم به دستور خدا عمل کنیم به جای فتوای حجاج بن یوسف سقفی. ابن حزم آندلسی عالم بزرگ اهل سنت میگوید قرآن بر مسح پاها نازل شده است(المحلی جلد2 صفحه56) فخر رازی هم مسح پاها را واجب میداند(إِذَا ثَبَتَ هَذَا فَنَقُولُ: ظَهَرَ أَنَّهُ يَجُوزُ أَنْ يَكُونَ عَامِلُ النَّصْبِ فِي قَوْلِهِ وَأَرْجُلَكُمْ هُوَ قَوْلَهُ وَامْسَحُوا وَيَجُوزُ أَنْ يَكُونَ هُوَ قَوْلَهُ فَاغْسِلُوا لَكِنِ الْعَامِلَانِ إِذَا اجْتَمَعَا عَلَى مَعْمُولٍ وَاحِدٍ كَانَ إِعْمَالُ الْأَقْرَبِ أَوْلَى، فَوَجَبَ أَنْ يَكُونَ عَامِلُ النَّصْبِ فِي قَوْلِهِ وَأَرْجُلَكُمْ هُوَ قَوْلَهُ وَامْسَحُوا فَثَبَتَ أَنَّ قِرَاءَةَ وَأَرْجُلَكُمْ بِنَصْبِ اللَّامِ تُوجِبُ الْمَسْحَ أَيْضًا، فَهَذَا وَجْهُ الِاسْتِدْلَالِ بِهَذِهِ الْآيَةِ عَلَى وُجُوبِ الْمَسْحِ، ثُمَّ قَالُوا: وَلَا يَجُوزُ دَفْعُ ذَلِكَ بِالْأَخْبَارِ لِأَنَّهَا بِأَسْرِهَا مِنْ بَابِ الْآحَادِ، وَنَسْخُ الْقُرْآنِ/ بِخَبَرِ الْوَاحِدِ لَا يَجُوزُ.) (تفسیر الرازی جلد 11 صفحه 305) طبری در تفسیرش مینویسد که شعبی گفت : جبرئیل مسح پاها را آورد. (تفسیر طبری جلد8 صفحه 196)
|
- جزئیات
- دلایل فوق العاده وهابی ها برای فرار عمر در جنگ احد عقیل هاشمی: معمولا خداوند زمانی که میخواهد تعبیر به مؤمنین بگوید میگوید مؤمنین همیشه به سمت بالا می روند و انسانهای غیر مؤمن به سمت پایین میروند و عمر در این کوه احد به سمت بالا می رفت یعنی به سمت الله سعود میکرد و این زیباست... واقعا از عقل وهابی ها چیزی بیشتر از این انتظار نمی رود...
|
- جزئیات
- سوال میکنند آیا عمر همجنس باز بوده است یا خیر این را خود اهل سنت در کتابهای خودشان نقل می کنند ؛مثلا ابن سعد در طبقات الکبری جلد 3 ص 289 این روایت را نقل میکند ؛ عن محمد بن سیرین قال , قال عمر بن خطاب : ما بقی فی شیء من أمر الجاهلیة إلا أنی لست اُبالی إلى أی الناس نکحت و أیهم أنکحت- از امر جاهلی چیزی برای من باقی نمانده جز اینکه با چه کسی لواط کنم یا چه کسی با من لواط کند و ظاهر این عبارت همین است؛ آمدند تو جیه کرده اند که منظورش ازدواج بوده و اینکه برای او فرقی نداشته از چه قبیله ای دختر بگیرد یا به چه قبیله ای دختر بدهد , در حالی که این از امور جاهلی نبود اتفاقا بسیار تعصب داشتند در این مطلب که از هر قبیله ای نباید دختر بگیرند یا به هر قبیله ای نباید دختر بدهند ؛ حتما اشراف با اشراف و فقرا با فقرا و کنیز و غلام باید با هم ازدواج میکردند و اسلام اینها را نفی کرد و این مرزها را برداشت و گفت در ازدواج ملاک تقوا است؛ خودشان نقل کرده اند و سندش هم درست است و فقط اشکالی که گرفته اند گفته اند سندش منقطع است و ابن سیرین از عمر مستقیماً نشنیده است ؛ در حالی که روایات در منابع خودشان هست و مبنای انها این است که مرسله از تابعی مسند است ؛ اگر این روایت واقعیت داشته که..... اگر واقعیت نداشته چرا این توهین های زشت را در کتابهایتان به عمر کرده اید .
|
- جزئیات
- عقیل هاشمی (عقیل بی عقل) میگوید روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و عایشه مسابقه ی دو برگزار کردند. ملازاده درباره ی اینکه چرا از عقیل هاشمی غیبت میکند میگوید او بخاطر حرف زدن زیاد دل درد میشود... (حرفهایی میزند که مفهومی ندارد) عقیل هاشمی یکی از اعضای شبکه ای کافر و فاجر است او تخیلات کودکانه ای به پیامبر اکرم نسبت میدهد میگوید روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و عایشه مسابقه ی دو برگزار کردند و عایشه مسابقه را برد. او همچنین تئوری دارد که میگوید حدیث متواتر میتواند ضعیف باشد. او درباره ی خداوند خیالی خود میگوید خداوند میتواند مثلا هزارتا مثل خودش بسازد یا اینکه بگوید قیامت لغو شده و زندگی دنیا ابدی است و خداوند میتواند سنگی خلق کند که خودش نتواند بلند کند ؛ جالب این است که برای اشاعه ای این تفکرات انحرافی به دولتهای وهابی التماس و گدایی میکند
|
- جزئیات
- در جنگ اُحد دندان های پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم را شکستند ؛ جنگی بود که حلقه های کلاه خود در صورت پیامبر اکرم فرو رفته بود جنگی بود که تمام بدن پیامبر خدا مجروح شده بود؛ در چنین وضعیتی که پیامبر خدا در میان کفار و مشرکین گرفتار شده بود چه کسی از اسلام و پیامبر خدا دفاع کرد؟ اهل سنت تاریخ را بخوانند ,تمام جنگهای اسلام را ببینید,اگر توانستید جنگی پیدا کنید که خلفای اهل سنت جنگیدند ؛نداریم...در اُحد فرار کردند , در حنین , احزاب , تبوک هیچ کاری انجام ندادند ,درخیبر فرار کردند... در منابع خودشان است که ابوبکر به دخترش عائشه خاطرات فرار کردنش را تعریف میکند... آنکسی که ماند امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهما السلام بود که در جنگ اُحد یِکّه و تنها جان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و اسلام را حفظ کرد ؛لذا در تاریخ ذکر شده بعد از جنگ حدود 90 زخم بر تن مبارک ایشان بوود و از سر تا پا ایشان مجروح بودند. زنی بود در جنگ اُحد به اسم نسیبه (او برای مداوای مجروحان همراه لشگر آمده بود) ایستاد و از پیامبر خدا دفاع کرد و مجروح شد. لذا بعد از جنگ اُحد پیامبر خدا فرمودند مقام نسیبه از ابوبکر و عمر و عثمان بالاتر است (1) ------------------------------------ 1- ترجمه سيرة المصطفى/ جلد2/ صفحه 58
|
- جزئیات
- بلاذری در قرن سوم کتابی دارد به نام انساب الأشراف در ج 1 ص 586 ؛ این شخص جریان بیعت نکردن بعضی از صحابه با خلیفه ی اول را مطرح میکند , پس معلوم میشود کسانی بودند که با خلافت خلیفه ی اول مخالف بودند , بعضی ها میگویند اجماع و اتفاق امت بوده؛ چه اجماعی که فاطمه ی زهرا و امیرالمؤمنین علیهما السلام و بسیاری از صحابه در ان نبودند و از آن خارج شدند. بلاذری آنهایی که بیعت نکردند را اسم میبرد؛1- امیرالمؤمنین علیه السلام ؛2 -زبیر ؛ 3-...سپس میگوید حضرت فاطمه سلام الله علیها به خلیفه ی دوم فرمودند :ﻳَﺎﺑْﻦَ ﺍْﻟﺨَﻄﺎﺏِ ﺃَﺗُﺮﺍﻙَ ﻣﺤُﺮﱢﱢﻗﺎً ﻋَﻠَﻲﱠﱠ ﺑﺎﺑﻲ؟ بلاذری در ابتدای متن ماجرای هتک حرمت از سوی خلیفه ی اول را نقل میکند و در اینجا قضیه بالاتر است احراق بیت است (آتش زدن خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها)خانه ای که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم,به مدت شش ماه می ایستاد و آیه ای تطهیر را در درب آن میخواند. خانه ای که زنی در آن زندگی میکرد که مصداق آیه ی تطهر بود, فاطمه ی زهرا سلام الله علیها بنا بر اعتراف همه ی اهل سنت , در آیه ی مباهله مصداق نسائنا بودند؛ آنوقت وقتی که فاطمه زهرا سلام الله علیها از او سوال میکند ای فرزند خطاب آیا آمده ای تا خانه ی من را به آتش بکشی؟ خواص اصحاب پیامبر اکرم اینگونه با خانه ی فاطمه و علی سلام الله علیها برخورد کردند. جوهری کتابی دارد به نام السقیفه و فدک ,او میگوید برای قضیه ی بیعت خلیفه ی دوم آمد - مع عصابةٍ - رفتم در لغت دیدم میگویند عصابه از ده نفر است تا چهل نفر ؛ما حداقل را میگوییم همان ده نفر ؛آن هم از صحابه ی پیامبر اکرم... این را هم جوهر و هم ابن قتیبه در الإمامة و السیاسة که در قرن سوم میزیسته است نقل کرده؛ در راه به خلیفه ی دوم گفتند: - ان فی البیت فاطمة - تو که با - قبس من نار (مشعل) - آمدی میدانی در این خانه چه کسی است؟یعنی به او یادآوری میکنند که در خانه , فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است و تازه اگر نمی دانستی در خانه چه کسی است, آنجا خانه ی حضرت زهرا و علی علیهما السلام بود... این است عمل به آیه ی - قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ (23 شوری) -مگر فاصله ی زمانی بین شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و این حوادثی که اینها رقم زدند برای چند روز حکومت دنیا ,چند روز بوده است؟
|
- جزئیات
- تناقض در فتوای لجنه دائمی فتوا در عربستان,اینکه ازدذواج با زن شیعی جایز است یا جایز نیست؟ گفته اند مطلقا جایز نیست و حتی اگر زن شخص ,سنی بوده و شیعه شده باید او را طلاق بدهید ؛ بعد در صحفه ی بعد سوال کرده اند آیا ازدواج با یهودی یا مسیحی جایز است گفته اند بله جایز است این چه تناقضی است؟ملاک اهل کتاب بودن است یا چه؟ در کتاب فتاوا لجنة الدائمه...عربستان سعودی چاپ دارالمؤید در جلد 18 ,کتاب النکاح در صفحه ی 313 شخصی سوال میکند که من 18 سال قبل در بحرین با یک زن شیعه ازدواج کرده ام قاضی محکمه فتوا داده که جایز است و چند فرزند هم از او دارم و حدود دو سال در احسا با شیعیانی همسایه شدیم که آنها طرز فکر او را عوض کرده اند و رفته اند زیارت نجف و در غیاب من به زیارات میروند؛من چه کنم؟ جوابی که به این شخص میدهند:با این زن که ازدواج کردی اگر از اهل سنت بوده و در این مدت اگر رفته شیعه شده باید توبه و استغفار کند اگر از روی جهل بوده ؛اگر نه شیعه شده و قصد بازگشت به مذهب اهل سنت را ندارد , جایز نیست که با او ادامه دهی و بمانی و باید او را طلاق دهی. در ادامه شخصی سوال پرسیده آیا جایز است مرد مسلمان با شخص اجنبی ازدواج کند نصرانی باشد یا یهودی باشد و بر دینش هم باقی بماند و تغیر مذهب به دین اسلام ندهد؟ جواب داده اند بله جایز است ازدواج مرد مسلمان با زن یهودی و نصرانی... این نوع فتوا دادن آنها است
|
