- جزئیات
- اهل البیت علیهم السلام برای این امت مانند کشتی نوح نجات بخش هستند و حضرت زهرا سلام الله علیها هم محور این نجات هستند (1) در بعضی روایات نقل شده رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: مَثل اهل بیت من مانند مَثل باب حطّه است(2) باب حطّه : در زمان حضرت موسی , علی نبینا و آله و علیه السلام خدای متعال دستور داد به حضرت موسی که یک دروازه ای برای شهر درست کند و ارتفاع آن را کوتاه بگیرد که هرکسی که میخواست از آن وارد شود باید با حالت رکوع و تواضع وارد شود در مصنف ابن ابی شیبه روایتی آمده که سندش هم صحیح است , که امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند : عَنْ عَلِيٍّ قَالَ: (علیه السلام) إِنَّمَا مَثَلُنَا فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كَسَفِينَةِ نُوحٍ وَكِتَابِ حِطَّةٍ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ(3) - مثل ما(اهل بیت) در این امت مانند کشتی حضرت نوح و باب حطه است؛ همه در مقابل باب حطه تواضع میکردند اما تواضع نکردند؛ در کتب اهل سنت آمده است که نام باب حطه در بین یهودیان باب ایلیا بود و ایلیا نام عبری حضرت علی علیه السلام است , اهل سنت این را در تفسیر مجاهد و دیگر کتب نقل کرده اند (4) -امَر موسی قومه ان یدخل الباب و یقولوا حطّه و طؤطئ الباب لیخفضوا رؤسهم فلما سجدوا قالوا حنطة - موسی علیه السلام به قومش دستور داد از آن باب که کوتاه بود وارد شوند و بگویند (حّطه) خدایا ما را ببخش / ولی آنان چگونه برخورد کردن؟ و با اهل بیت علیهم السلام در قوم پیامبر اکرم , چگونه برخورد شد؟ ----------------------- -1)... أبوذر، سَمِعتُ النّبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) یَقُول: ألَا إنّ مَثَلُ أهلِ بَیتی فیکُم مَثَلَ سَفینَهَ نُوحٍ مِن قومِهِ مَن رَکِبَهَا نَجَا وَ مَن تَخَلَّفَ عَنهَا غَرِق : / إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج 9، ص 272 / بحار الأنوار , جلد۳۱ , صفحه۲۷۷ / اثبات الهداة , جلد۲ , صفحه۲۷۹ -2) مَثَلُ أَهْلِ بَيْتِي مَثَلُ بَابِ حِطَّةٍ : /عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار،کنتوری،ج ۲۳،ص ۹۲۳/ إحقاق الحق و إزهاق الباطل،شوشتری،ج ۳۴،ص ۷۹ / بحار الأنوار ج۹۹ ص۱۴۱ -3)مصنف ابن أبي شيبة/ ط: مكتبة الرشد - الرياض /, ج 6 , ص 372 , ح 32115 4-) التوضيح لشرح الجامع الصحيح ، ج 19 ، ص 475 / تفسير مقاتل بن سليمان ج 1 ، ص 109 / شرح تفسير ابن كثير:الراجحي، عبد العزيز ج 35 ص 3
|
- جزئیات
- در دورانی که منع کتابت و نقل حدیث شکل گرفته بود توسط خلفا و افرادی از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را زندانی میکردند بخاطر نقل حدیث مانند ابن مسعود که حافظ و مفسر قرآن بود و ابی درداء و غیره...اجازه ی نقل حدیث نداشتند؛ عمربن خطاب به عمرو عاص نامه نوشت که خانه ی ابن ملجم را نزدیک مسجد و در برخی عبارات نزدیک خودم قرار بده و بزرگ بساز زیرا او قاری قرآن و فقیه است. سوال اینجاست دیگر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم قاری قرآن و فقیه و حدیث دان نبودند؟در رأس آنها و افضل از تمام آنها حضرت علی علیه السلام و اصحابی مانند ابوذر , سلمان , عمار , مقداد و همین ابن مسعود و غیره. از اینجا پیداست که ابن ملجم پرورش یافته ی مکتب عمر بن خطاب است ----------------------------------------------------- منابع عامه: الأنساب (سمعانی)، ج۳، ص۲۶ (https://lib.efatwa.ir/40495/3/26) سیر أعلام النبلاء (ذهبی)، ج۲، ص۵۳۹ (https://lib.efatwa.ir/40383/2/539)
|
- جزئیات
- دشمنان مذهب شیعه همواره با شعار پیروی از سنت های نبوی و اقتدا به اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ,اینگونه وانمود کرده اند که مذهبشان تطابق کامل با آموزه های نبوی داشته و در طرف مقابل شیعیان پیرو مبانی و اصول اشتباهی هستند که هیچ شباهتی میان آنان و آموزه های اصیل اسلامی وجود ندارد. طبیعی است که مخالفین شیعه در مقابل شیعیان که از اهل بیت علیهم اسلام تبعیّت میکنند ,ادعای پیروی از صحابه و سلف صالح را مطرح کنند و اصحاب پیامبر را بهترین پیشوایان برای شناخت سنتهای نبوی معرفی کنند. سوال این است: کدام یک از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم یاد آور سنت صحیح ایشان بوده است ,در حالی که با وجود دیگر اصحاب ان سنت ها در حال ازبین رفتن بود. بخاری در کتاب صحیح خود در جلد 1- باب تاخیر نماز از وقت آن-حدیث 530 و 529 نقل میکند:در روایت اول نقل میکند از اَنس بن مالک که گفت من چیزی را نمی شناسم از آنچه در روزگار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بوده و تا این زمان باقی مانده باشد(همه چیز تغیر کرده)وقتی از او پرسیدند نماز چطور؟ اَنس گفت آیا چنان نیست که ضایع نمودید در مورد آن , آنچه را ضایع کردید(در آن تاخیر کردید) این روایت به صراحت بیان میکند که در عصر صحابه و پس از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم , تمام آداب و سنن و احکام شریعت آن حضرت به گونه ای مورد تحریف قرار گرفت که حتی نماز به عنوان رکنی از ارکان دین از این تغیرات در امان نماند. در روایت بعدی بخاری از زهری نقل میکند :که او در دمشق نزد انس بن مالک رفت و اَنس گریه میکرد,وقتی علت را پرسید اَنس پاسخ داد : از آنچه در عهد پیامبر اکرم درک کرده بودم چیزی را نمی شناسم که باقی مانده باشد جز همین نماز که آن هم ضایع شده است(تغییر کرده) با در نظر گرفتن اینکه بخاری این دو روایت را در باب تأخیر در وقت نماز ذکر نموده است و شواهد دیگر که در شروح کتاب بخاری آمده است ,علت اصلی این سخنان اَنس بدعتهایی بود که توسط برخی خلفای بنی امیّه در نماز و دیگر احکام شریعت وارد کرده بودند. چرا که آنا ن همه ی احکام اسلامی را از حالت خود واژگون ساختند. اما شاید این سوال مطرح شود که امیرالمؤمنین در دوران حکومت ظاهریشان برای حفظ سنت و آداب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم چه کارهایی انجام داد؟ پاسخ این پرسش را میتوان در منابع مهمی از کتب اهل سنت یافت نمود. احمد بن حنبل در مسند خود روایت کرده است(ج 32 ص 244)- ابوموسی اشعری گفت : علی بن ابی طالب (علیهما السلام) یاد ما آورد نمازی را که ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم میخواندیم و آن را فراموش کرده بودیم یا عمدا ترک کرده بودیم ,آن حضرت هرگاه به رکوع میرفت و از آن بر میخواست و هرگاه به سجده میرفت تکبیر میگفت. مطابق با این گذارش در زمان خلافت خلفای پیش از حضرت علی علیه السلام , بدعتهای فراوانی در شیوه ی اصلی نماز خواندن رخ داده بود که صحابه ی آن حضرت یا به کلی آن نماز صحیح را فراموش کردند یا آنچنان با آن بدعتها مأنوس شدند که دیگر توجه نداشتند که نماز صحیح چگونه بوده, برخلاف آن عمل میکردند. باید از مخالفین شیعه پرسید چگونه ادعا میکنید خلفای راشدین حافظان سنت های الهی و ارکان دین بوده اند؟ در حالی که صحابه تا پیش از خلافت امیرالمؤمنان علی علیه السلام حتی در مسأله ی مهمی مانند نماز ,چنین دچار تشویش و فراموشی شده بودند. چرا مخالفین شیعه از آنکسی پیروی نمیکنند که به شهادت صحابه , یاد آور نماز خواندن پیامبر اکرم بود(صلی الله علیه و آله و سلم) و حقیقتا سنت های رسول خدا را احیا کرده بود؟
|
- جزئیات
- آیا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در 25 سالگی با حضرت خدیجه سلام الله علیها که 40 ساله بودند ازدواج کردند؟ هر چیز مشهوری که درست نیست-بعضی از علمای اهل سنت برای پائین آوردن مقام حضرت خدیجه سلام الله علیها و بالا بردن یکی دیگر از همسران پیامبر ,این حرف را زده اند.(زیرا ایشان مادر حضرت زهرا سلام الله علیها و مادر بزرگ ائمه ی شیعه هستند و برای لکه دار کردن ساحت پاک و مقدس این حضرات ,دست به چنین شبهه پراکنی هایی میزنند) ولی وقتی به کتابهای خود آنها مراجعه میشود ,میبینیم خیلی از آنها به 28 سالگی حضرت خدیجه سلام الله علیها اشاره کرده اند ,حتی بیهقی در -دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة-گفته است: از همه ی اقوال صحیح تر این است که حضرت خدیجه سلام الله علیها در هنگام ازدواج با پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 25 سال داشتند.«... بلغت خدیجة خمساً وستین سنة، ویقال: خمسین سنة، وهو أصح.... » بیهقی می گوید: «بعضی می گویند: سن حضرت خدیجه (در هنگام وفات) 65 ساله بود و برخی دیگر گفته اند: در آن وقت ایشان 50 ساله بوده است که قول صحیح هم همین است.»بیهقی در جای دیگر آورده است: «ازدواج رسول خدا با حضرت خدیجه 15 سال قبل از بعثت بوده است.» بنابراین طبق قول بیهقی وقتی ایشان در زمان وفات یعنی سال دهم بعثت، 50 ساله باشند و 15 سال قبل از بعثت هم ازدواج کرده باشند، با این حساب سن حضرت خدیجه (سلام الله علیها)، در زمان ازدواج با پیامبر اکرم 25 سال بوده است، و حلبی هم همین قول را آورده است: «پیامبر با خدیجه ازدواج نمود، و در آن هنگام قولی وجود دارد که خدیجه در سن بیست وپنج سالگی بوده است.» (1) آیا حضرت خدیجه قبل از رسول خدا صلوات الله عليهما ازدواجی داشته اند ؟! علمای ما این مسأله را در کتب مختلف ردّ کرده اند و گفته اند ایشان ازدواجی قبل از پیامبر اکرم نداشته اند بسیاری از علمای اهل سنت هم این مطلب را ردّ کرده اند که یک نمونه می آوریم اسماعيل بن محمد اصفهانی (م۵۳۵ق) از علمای عامه مینویسد: خديجه علیهاالسلام دوشیزه ای بود دارای شرافت و مال بسيار که كاروان تجاری‌اش را که به اندازه‌ی تمام كاروان قريش بود بسوی شام می‌فرستاد دلائل النبوه لاسماعيل لاصبهاني صفحه ۱۷۸ ابوالقاسم كوفی ( م۳۲۵ق ) فقیه و محدّث شیعه در اين‌باره استدلال جالبی دارد و می‌نويسد:(این استدلال را بسیاری از اهل سنت قبول دارند) مورّخان و محدّثان عامه و خاصه بر اين مطلب اتفاق دارند كه كسی از بزرگان اشراف و رؤسای قريش باقی نماند مگر اينكه از حضرت خديجه خواستگاری كرد و ازدواج با ايشان را آرزو داشت اما ایشان دست رد بر سينه همه آنان زد ولی وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله با او ازدواج كرد تمام زنان قريش از او فاصله گرفته و رفت و آمد با وی را ترک كردند با اين حال چگونه اهل فهم می‌توانند بپذيرند كه حضرت خدیجه علیها السلام با يک اعرابی از قبيله بنی‌تميم ازدواج كرده و خواستگاری بزرگان قريش را نپذيرفته و زنان قریش نیز با او قطع رابطه نکره باشند ؟! الإستغاثة في بدع الثلاثة جلد ۱ صفحه ----------------------------------------- 1-) احمد بن حسین بیهقی، دلائل النبوة ومعرفة أحوال صاحب الشریعة، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1405 ق، ج 2، ص71. ابن کثیر، البدایة والنهایة، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، 1408 ق، ج2، ص359 و دار هجر، ج3، ص464. ابن کثیر، السیرة النبویة، بیروت: دارالمعرفة للطباعة والنشر والتوزیع، 1396 ق، ج 1، ص 264 «أن النبی زوج بها وهو ابن خمس وعشرین سنة قبل أن یبعثه الله نبیاً بخمس عشرة سنة.» احمد بن حسین بیهقی، دلائل النبوة ومعرفة أحوال صاحب الشریعة، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1405 ق، ج 2، ص 72. «تزوجها رسول الله وهی یومئذ. .. وقیل خمس وعشرین.» حلبی، السیرة الحلبیة، بیروت: دارالمعرفة، 1400 ق، ج 1، ص 229
|
- جزئیات
- کارشناس وهابی:عایشه با حضرت علی علیه السلام نجنگید ,عایشه لشگری را همراهی کرد که خون خواه عثمان بودند و آن لشگر هم به دنبال جنگ با علی بن ابیطالب علیهما السلام نبودند , بلکه به دنبال قصاص قاتلان عثمان بن عفان بودند که تعداد زیادی از اینها خودشان را در لشگریان حضرت علی علیه السلام جا داده بودند, وقتی به کوفه رسیدند هم مذاکره کردند قرار شد جنگی صورت نگیرد و مشکلی پیش نیاید , اما منافقینی که درون صفوف لشگر وجود داشتند و ان فتنه گرانی که عثمان را به قتل رسانده بودند شب هنگام جنگ را از دو طرف دامن زدند؛ در نتیجه ما نمیتوانیم بگوییم در جنگ جمل عایشه و طلحه و زبیر به دنبال جنگیدن با علی بن ابیطالب علیهما السلام بودند یا حضرت علی علیه السلام به دنبال جنگ با آنها بود بلکه یک جنگ ناخواسته اتفاق افتاد؛ مجری کارشناس: این هزاران نفر صحابه و تابعین که کشته شدند اسمش جنگ نبوده؟همدیگر را در آغوش گرفته بودند و روبوسی میکردند و بعد خونی روی زمین می افتادند؟بعد شمارش کردند دیدند حدود 20 هزار نفر تیکه تیکه شده اند. حجت الاسلام بهرامی : روش اینها این است که جای جلاد را با مظلوم و شهید عوض میکنند ؛ مسلم ترین حقایق تاریخ اسلام را انکار میکنند ؛ تاریخ طبری از معتبر ترین کتابهای تاریخی اهل سنت است و طبری را وهابیت و خصوصا ابن تیمیه , امام در تاریخ میداند؛ روایت نقل میکند از زهری که از خودشان است :کار به آنجا رسید عثمان کشته شد و هشت روز بعدش حضرت علی علیه السلام به عنوان خلیفه انتخاب شد و چهار ماه بعدش طلحه و زبیر به مکه رفتند و عبدالله بن عامر که از سران بنی امیّه و استانداران عثمان بود دنیا را پر کرده بود از مظلومیت عثمان- و قدم يعلى بن اميه معه بمال كثير، و زياده على أربعمائة بعير، فاجتمعوا في بيت عائشة - مالهای زیادی جمع شده بود که این مالها 400 شتر بود (که مشخص نیست پول بوده یا کالا مانند پارچه های گران قیمت ) فأرادوا الرأي - میخواهند از هم مشورت بگیرند؛ فقالوا: نسير الى على فنقاتله - گفتند میرویم و رو در روی حضرت علی علیه السلام (که خلیفه ی مشروع و انتخاب شده ی مردم بود) جنگ میکنیم عده ای گفتند ما توان مقابله با حضرت علی علیه السلام در مدینه را نداریم و برویم به بصره و کوفه که طرفداران طلحه و زبیر در آنجا زیاد هستند. مجری کارشناس: یکی از دلایلی که آنها برایبه نیت جنگ رفتند همین بود که رفتند به طرف بصره که در آنجا تابعینی داشتند برای جذب نیرو و لشگر کشی؛ در خانه ی عایشه به این نتیجه رسیدند که - فاجتمع رأيهم على ان يسيروا الى البصره و الى الكوفه فأعطاهم عبد الله بن عامر مالا كثيرا و إبلا -بروند به سمت بصره و کوفه , و عبدالله بن عامر هم مال زیادی به آنها داد ,در واقع بیت المال مسلمین بود که عثمان چپاول کرده بود ؛ فخرجوا في سبعمائة رجل من اهل المدينة و مكة، و لحقهم الناس حتى كانوا ثلاثة آلاف رجل - شروع حرکت آنها 700 نفر بود ولی در راه به آنها اضافه شدند و نیرو گرفتند و رفتند برای جنگ و دروغ میگویند که جنگ نبوده.
|
- جزئیات
- سوال پرسیده اند در مورد جد مادری امام صادق علیه السلام که آیا ابوبکر جد مادری امام صادق علیه السلام است؟ استاد ابوالقاسمی:آیا جد مادری همه ی انبیاء به آزر بر نمیگردد؟ وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ...(74 انعام) - آزر پدر زن حضرت ابراهیم علیه السلام بوده است و عموی او نیز بوده ؛ خب نگاه کنید پدر زن حضرت ابراهیم علیه السلام که نسل تمام انبیاء از یک سمت به او برمیگردد , یک نفر کافر بت پرست بوده است. باید بگوییم پدر زن تاثیری در انتقال نور ندارد,یک نوری بوده است که خداوند از زمان حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام آن را در سلب ایشان قرار داد ,در یک ازدواج حلال به حضرت حوا منتقل شده است و از ایشان به فرزندش شیث که ایشان نیز در یک ازدواج حلال آن را به همسرش منتقل کرده است و از او به فرزندشان منتقل شده است ,خود آن همسر باید حلال زاده و پاک باشد. چه بسا دختری فرزند شخصی کافر است و لی حلال زاده و پاک است و مومن؛ برای انتقال این نور آنچه که مهم است پدر است که از او آن نور به مادر منتقل شده و در ان 9 ماه بارداری مادر ظرف آن نور بوده است و در واقع آن نور به فرزند منتقل شده است ,در واقع مادر ظرف پاکی برای این نور بوده است؛ محمد بن ابی بکر پسر خلیفه ی اول شیعه ی حضرت علی علیه السلام بود و خودش هم حلال زاده بود و فرزندان او هم حلال زاده بودند و فرض بگیریم که نتیجه ی او شده باشد مادر یا مادر بزرگ امام صادق علیه السلام(در این باره بحث و نظر زیاد است) در اینجا آن زن حلال زاده بوده و فقط ظرف برای نور ولایت بوده و انتقال آن به فرزند.
|
- جزئیات
- کتاب التمهید و البیان فی مقتل الشهید عثمان ,یکی از علمای مخالف شیعه ,از علمای قرن هشتم ,ابوبکر مالقی آندلسی نویسنده ی کتاب ,ماجرا را نقل میکند در صفحه ی 109 ؛ میگوید زمانی که مهاجمان به خانه ی عثمان , نتوانستند وارد خانه ی او شوند چون در بسته بود...- جاؤوا بنارٍ و احرقوا باب و السقیفة -آتش آوردند و درب خانه ی او را به آتش کشیدند -و آتش شدید گرفت و فرو ریخت درب و آن سایه بان -ادامه میدهد -حتی اذا احترق الخشب خرّت السقیفة علی الباب - و آتش شدید و راه آنها باز شد -عثمان داشت نماز میخواند و عده ای که در داخل خانه ی او بودند آمدند مبارزه کنند ,عثمان بعد از نماز شروع به قرآن خواندن کرد جالب است با آن همه اتفاق که درب خانه را آتش زدند و خراب کردند و به داخل آمدند و جلوی همسر و فرزندان و فامیل هستند, عثمان نماز میخواند و بعد میرود سراغ قرآن و هیچ دفاعی هم از خود یا خانواده اش نکرد ؛ این مخالف عقل و قرآن منطق و شرع هست یا نیست؟ هیچ دفاعی از همسرو فرزند و اطرافیان نکند با اینکه 40 هزار نیرو و یاور دارد. چرا دفاع نکرد؟چرا از اموال خودش دفاع نکرد؟ کسی از علمای شما این مطالب را منکر نیست مگر بخواهد از سر لجاجت از زیر پاسخ به اینها شانه خالی کند و الا اینها را همه را میدانید و نقل کرده و قبول کرده اید؛ این مطالب را در باب فضائل عثمان بن عفان می آورند .. در ادامه میگوید فلان ایه ی قران را خواند و گفت وصیت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من این است و من صبر میکنم بر آن؛ ولم یحرق الباب الا و هم یطلبون ما هو اعظم منه - مولف میگوید انها دنبال بالاتر از اینها بودند یعنی به دنبال قتل و غارت بودند ؛ در ادامه میگوید عثما ن بن عفان آنهای که دور او بودند و میخواستند از او دفاع کنند قسم داد که نجنگند و دفاع نکنند و به آنها گفت بروند و خودش تنها ماند با خانواده اش؛ سوال ما این است که باشد سلمنا اما حالا که این کار را کرد چرا نوامیس و خانواده اش را نفرستاد که بروند؟ آتش زده شدن درب خانه و صبر بر وصیت رسول خدا و مصیبت و غیره در مورد عثمان میشود فضیلت اما در مورد حضرت علی علیه السلام که 25 سال قبل از عثمان این اتفاق ها برای او افتاده است میشود ضد فضیلت و ضد غیرت و ضد شجاعت... این برخورد دوگانه است از سوی مخالفین شیعه.
|
- جزئیات
- در مصنف ابن شیبه(استاد بخاری) , ج 6 , ص 367 , ح 32080 / چاپ مکتبة الرشد ریاض / از حضرت علی علیه السلام نقل میکند : فإن رسول الله صلى الله عليه وسلم بعث أبا بكر إلى خيبر فسار بالناس وانهزم حتى رجع الیه -پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در جنگ خیبر ابابکر را به سوی میدان فرستادند برای جنگ و او شکست خورد و برگشت و بعث عمر فأنهزم بالناس حتی انتهی -عمر هم شکست خورد و برگشت, پیامبر اکرم فرمودند فردا پرچم را به دست کسی میدهم که که خدا و پیغمبرش را دوست دارد و خدا و پیامبر هم او را دوست دارند , و به دست او این پیروزی نسیب مسلمانان میشود و هرگز از جنگ فرار نمیکند ,بعد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم سراغ من(علی علیه السلام) فرستاد و من رفتم وبه میدان و این پیروزی به دست من صورت گرفت؛ سیوطی در جامع الأحادیث , ج 16 , ص 145 , ح 7406 همین تعبیر را آورده است و میگوید پیامبر اکرم عمر ار فرستاد به جنگ خیبر و شکست خورد و برگشت و میگفتند - فجاؤوا يجبنونه ويجبنهم - عمر سپاهیان را میترساند و سپاهیان عمر را میترساندند(به همدیگر میگفتند اول تو ترسیدی) و این مطلب موجب ناراحتی پیامبر اکرم شد(صلی الله علیه و آله و سلم )و این را بزّار نقل کرده و سندش هم معتبر است؛ حاکم نیشابوری همین حدیث را نقل میکند و میگوید صحیح الإسناد است ولی بخاری و مسلم نقل نکرده اند,مستدرک علی الصحیحین ج 3 , ص 40 , ح 4340 . همچنین حاکم نیشابوری مجدد از جابر نقل میکند که : - أن النبی(صلی الله علیه و آله و سلم دفع) الرایة یوم خیبر إلى عمر فانطلق فرجع یجبن أصحابه ویجبونه - پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پرچم را به دست عمر داد و او سپاهیان را میترساند و سپاهیان او را , در اینجا میگوید هذا حدیثٌ صحیح علی شرط مسلم ,میگوید ما مطالبه ی صحت روایت میکنیم
|
- جزئیات
- در کتاب مستدرک علی الصحیحین , حاکم نیشابوری ,چاپ دارالکتب العلمیه بیروت جلد سوم حدیث 4340 ؛ عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ (علیه السلام) قَالَ: «سَارَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى خَيْبَرَ، فَلَمَّا أَتَاهَا بَعَثَ عُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ، وَبَعَثَ مَعَهُ النَّاسَ إِلَى مَدِينَتِهِمْ أَوْ قَصْرِهِمْ، فَقَاتَلُوهُمْ فَلَمْ يَلْبَثُوا أَنْ هَزَمُوا عُمَرَ وَأَصْحَابَهُ، فَجَاءُوا يُجَبِّنُونَهُ وَيُجَبِّنُهُمْ فَسَارَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ (وآله) وَسَلَّمَ» الْحَدِيثُ. «هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الْإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ» از حضرت علی علیه السلام نقل میکند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وقتی به خیبر رسیدند عمربن خطاب را به همراه عده ای از مسلمانان به سوی شهر آنها- قلعه - فرستاد تا بجنگند؛ عمر که فرمانده بود هنوز به آنجا نرسیده بود فرار کرد و یارانش دنبال او فرار کردند ,عمر به آنها میگفت شما تعرسیدید و انها به عمر میگفتند تو ترسیدی و ما به دنبال تو فرار کردیم ؛ ذهبی هم میگوید این روایت صحیح است. این یکی از چندین روایت صحیح از فرار عمر در جنگها می باشد.
|
- جزئیات
- وضوی شیعه یا وضوی سنی کدام مطابق قرآن است ؟ شیعه میگوید پاها باید مسح شوند سنی میگوید پاها باید شسته شود. حجت الاسلام شیخ احمد قاسمی: صحت نماز ما، به صحت وضو بستگی دارد خداوند خیلی واضح و مشخص نحوه ی وضو گرفتن را در (آیه 6 سوره مائده ) بیان میکند. سوره مائده آیه 6 : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ (ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ! ﻭﻗﺘﻲﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ، ﺍﻭﻝ ﻭﺿﻮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ؛ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺗﺎ ﺁﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﺟﻠﻮی ﺳﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺢ ﻛﻨﻴﺪ. ﺭﻭی ﭘﺎﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﺭﻭی ﭘﺎ.) اغسلو برای صورت و دست بیان شده است و در ادامه امسحوا که امر است به مسح کردن برای سر و پاها بیان شده است و این واضح است. کارشناس وهابی:امر اغسلو است و صورت و دست و پاها عطف شده اند به آن و باید همه ی آنها را شست و دست را هم به صورت برعکس شست ؛و بین اینها یک جمله معترضه که همان مسح کردن سر است آمده است و این عطف بر عطف است که در زبان عربی عادی است. شیخ احمد قاسمی:اهل سنت توجیهی می آورند که هم معقول نیست هم خلاف ادبیات است ,میگویند ارجلکم چون مفتوح است عطف شده به ایدیکم پس باید پاها را بشوییم ؛ در حالی که این خلاف قواعد عرب است وقتی یک جمله ای تمام شده است جزئی از جمله ی بعد را عطف کنیم به جمله ی قبل ؛ مثلا من میگویم پاداش دهید حسن و حسین علیهما السلام را و مجازات کنید یزید و شمر را ,آیا امکان دارد شمر را عطف کنیم به حسن علیه السلام و به شمر هم پاداش دهیم؟در حالی که جمله تمام شده و قرار است یزید و شمر مجازات شوند. بدعت شستن پاها به وسیله ی خراب کننده ی خانه ی خدا و قاتل صالحین یعنی حجاج بن یوسف سقفی لعنت الله علیه گذاشته شد , و بین اهل بیت و صحابه چنین امری مرسوم نبوده است .پس بیاییم به دستور خدا عمل کنیم به جای فتوای حجاج بن یوسف سقفی. ابن حزم آندلسی عالم بزرگ اهل سنت میگوید قرآن بر مسح پاها نازل شده است(المحلی جلد2 صفحه56) فخر رازی هم مسح پاها را واجب میداند(إِذَا ثَبَتَ هَذَا فَنَقُولُ: ظَهَرَ أَنَّهُ يَجُوزُ أَنْ يَكُونَ عَامِلُ النَّصْبِ فِي قَوْلِهِ وَأَرْجُلَكُمْ هُوَ قَوْلَهُ وَامْسَحُوا وَيَجُوزُ أَنْ يَكُونَ هُوَ قَوْلَهُ فَاغْسِلُوا لَكِنِ الْعَامِلَانِ إِذَا اجْتَمَعَا عَلَى مَعْمُولٍ وَاحِدٍ كَانَ إِعْمَالُ الْأَقْرَبِ أَوْلَى، فَوَجَبَ أَنْ يَكُونَ عَامِلُ النَّصْبِ فِي قَوْلِهِ وَأَرْجُلَكُمْ هُوَ قَوْلَهُ وَامْسَحُوا فَثَبَتَ أَنَّ قِرَاءَةَ وَأَرْجُلَكُمْ بِنَصْبِ اللَّامِ تُوجِبُ الْمَسْحَ أَيْضًا، فَهَذَا وَجْهُ الِاسْتِدْلَالِ بِهَذِهِ الْآيَةِ عَلَى وُجُوبِ الْمَسْحِ، ثُمَّ قَالُوا: وَلَا يَجُوزُ دَفْعُ ذَلِكَ بِالْأَخْبَارِ لِأَنَّهَا بِأَسْرِهَا مِنْ بَابِ الْآحَادِ، وَنَسْخُ الْقُرْآنِ/ بِخَبَرِ الْوَاحِدِ لَا يَجُوزُ.) (تفسیر الرازی جلد 11 صفحه 305) طبری در تفسیرش مینویسد که شعبی گفت : جبرئیل مسح پاها را آورد. (تفسیر طبری جلد8 صفحه 196)
|
- جزئیات
- سوال میکنند آیا عمر همجنس باز بوده است یا خیر این را خود اهل سنت در کتابهای خودشان نقل می کنند ؛مثلا ابن سعد در طبقات الکبری جلد 3 ص 289 این روایت را نقل میکند ؛ عن محمد بن سیرین قال , قال عمر بن خطاب : ما بقی فی شیء من أمر الجاهلیة إلا أنی لست اُبالی إلى أی الناس نکحت و أیهم أنکحت- از امر جاهلی چیزی برای من باقی نمانده جز اینکه با چه کسی لواط کنم یا چه کسی با من لواط کند و ظاهر این عبارت همین است؛ آمدند تو جیه کرده اند که منظورش ازدواج بوده و اینکه برای او فرقی نداشته از چه قبیله ای دختر بگیرد یا به چه قبیله ای دختر بدهد , در حالی که این از امور جاهلی نبود اتفاقا بسیار تعصب داشتند در این مطلب که از هر قبیله ای نباید دختر بگیرند یا به هر قبیله ای نباید دختر بدهند ؛ حتما اشراف با اشراف و فقرا با فقرا و کنیز و غلام باید با هم ازدواج میکردند و اسلام اینها را نفی کرد و این مرزها را برداشت و گفت در ازدواج ملاک تقوا است؛ خودشان نقل کرده اند و سندش هم درست است و فقط اشکالی که گرفته اند گفته اند سندش منقطع است و ابن سیرین از عمر مستقیماً نشنیده است ؛ در حالی که روایات در منابع خودشان هست و مبنای انها این است که مرسله از تابعی مسند است ؛ اگر این روایت واقعیت داشته که..... اگر واقعیت نداشته چرا این توهین های زشت را در کتابهایتان به عمر کرده اید .
|
|
|
- جزئیات
- مرحوم علامه مجلسی در جلد 45 بحار صفحه ی 58 میفرماید: و قلن بحق الله الاّ مررتم بنا علی مصرع الحسین - اهل بت فرمودند بحق خدا شما را قسم میدهیم مارا از کنار مصرع و مقتل امام حسین علیه السلام ببرید ؛ راوی میگوید قسم بخدا دیدم زینب سلام الله علیها گریه میکند و خطاب به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم میفرماین: یا محمدا بناتُک اساری - اینها دارند دختران تو را به اسارت میبرند؛ آیا نصارا نسبت به یادگاران حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام اینکار را کردند؟آیا یهود همچنین کاری کردند؟ در ادامه بی بی میفرمایند: هَذَا حُسَيْنٌ مَجْزُوزُ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا مَسْلُوبُ الْعِمَامَةِ وَ الرِّدَاءِ , بِأَبِي مَنْ عَسْكَرُهُ فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْباً . این شاهکار زینب کبری سلام الله علیها است, پدرم فدای کسی باد که خیمه هایش روز دوشنبه به غارت رفت ؛ قطعا عاشورا یا روز جمعه بوده است یا روز شنبه ,اکثر مورخین میگویند عاشورا روز شنبه بوده است و بعضی میگویند روز جمعه بوده است ؛ دوشنبه چه روزی است؟شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و قضییه ی سقیفه ؛انحراف امّت و انحراف امامت از مسیر اصلی خود و خانه نشینی حضرت علی علیه السلام ؛اینها همه افشاگری است...
|
- جزئیات
- کارشناس وهابی عبدالله الزاد: پیامبر خدا (صلیی الله علیه و آله و سلم) چیزی از قرآن که قبلا آن را ابلاغ کرده بود فراموش کرد؛ و فرمودند خدا رحمت کند فلانی را که آیه ای که فراموش کرده بودم یاد من آورد؛ کارشناس دیگر: آیه پیامبر اکرم آیه ای از قرآن را در حالی که نماز میخواندند فراموش کردند؟بله چنین چیزی رخ داده است ایشان فرمودند خدا رحمت کند فلانی را که فلان آیه را یاد من آورد؛ فرشید شرفی : خیلی صریح میگویند روایت صریح دارند که العیاذ بالله پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم قرآنی را که خود مبلغ آن بودند فراموش کردند. در صحیح بخاری آمده(ج 2 ص 940 ح 2512 ) که پیامبر اکرم شنیدند که در مسجد شخصی آیه ای را میخواند و ایشان فرمودند :-رَحِمَهُ اللَّهُ لَقَدْ أَذْكَرَنِي كَذَا وَكَذَا آيَةً أَسْقَطْتُهَا فِي سُورَةِ كَذَا وَكَذَا -پیامبر اکرم فرمودند خداوند این شخص را رحمت کند چون این ایاتی که خواند را من فراموش کرده بودم ؛ روایتی دیگر در صحیح مسلم آمده (ج 1 ص 543 ح 224) دقیقا با همان عبارات و همان معنای روایت قبل در این کتاب هم آمده است. بجای اینکه بیایند این روایات را نقد کنند و از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دفاع کنند ؛ از این روایات دفاع میکنند ؛حاضر هستند هزار و یک توجیه برای این روایات بتراشند و شخصیت نبی مکرم اسلان و قرآن نقد بشود اما جعلی بودن این روایات ثابت نشود و مخفی بماند ؛ ما به صرف و جود این روایات در کتابهایشان انها را سرزنش نمیکنیم بلکه به این دلیل ناراحت هستیم که این روایات را عده ای قبول کردند و از ان دفاع میکنند ؛اگر می امدند این روایات را نقد میکردند و رد میکردند و میگفتند این روایات باطل است ماهم حرف و روش آنها را تائید میکردیم ؛ چون صرف وجو و نقل روایت در جاهای مختلف دلیل بر صحیح بودن یا جعلی نبودن آن نیست, چه بسا روایات جعلی زیادی که در جاهای مختلف نقل شده است.
|
- جزئیات
- دهانت بشکند که میگویی اهل بیت علیهم السلام شوخی های رکیک میکردند. کسی که اتهام شوخی و مزاح فراوان به امیرالمؤمنین علیه السلام زد عمرو عاص بود. کارت به جایی رسیده که نسبت میدهی به اهل بیت علیهم السلام که آنها مزاح هایی میکردند که تو حیا میکنی جلوی زن و مرد بگویی و اهل بیت میگفتند؟ و بعد میگویی کتابی در این زمینه مستقل نوشته شده است؟این هم دروغ است؛ کتاب زهر الربیع سید نعمت الله جزائری شاگرد علامه مجلسی اصلا نسبت به شوخی های اهل بیت علیهم السلام نیست روایات هم زیاد داریم مثلا مؤمن صورتش خندان است و دلش محزون؛ اما اینکه آن بزرگواران شوخی هایی کرده باشند که مطالب رکیک داشته باشد که نشود مقابل مردم گفت این برای جهالت شخص حسابدار است که با چه تخصصی لات و الات میبافد و میگوید و بار اولش نیست. امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند اگر جاهل ساکت میشد دونفر با هم اختلاف نمیکردند. یکی میگوید لیلة المبیت فضیلت نبوده یکی میگوید مقیره از امیرالمؤمنین علیه السلام حکم داشته است وقتی جوابش را میدهیم میگوید اشتباه کردم خب غلط کردی اشتباه کردی و دروغ بستی به امیرالمؤمنین علیه السلام. بنده بروم در اتاق عمل و بیایم بگویم ببخشید مریض مرده ببینید چقدر متواضع هستم؛خب غلط کردی شیخ رفتی در اتاق عمل مگر جراح بودی؟ دومرتبه وارد اتاق عمل دیگری شوم (و دخالت کنم در کاری که تخصص ندارم) به یکی از دوستان عرض کردم اگر اساتید ما زنده بودند با آن غیرت دینی که در آنها سراغ داشتیم و این جفنگیات امروز را می دیدند سکته میکردند؛ اواخر عمر مرحوم شیخ باقر علم الهدی بنده خدمت ایشان رسیدم ایشان سه مرتبه قسم جلاله خوردند (که شریعتی جمله ای گفت که به پر غبای ولای امیرالمؤمنین علیه السلام بر میخورد) من شهادت میدهم که موهای سر و صورت مرحوم آیت الله سید محمود سیستانی سفید شد از غم؛ ما غم دین نداریم که یک نفر می آید در امورات تخصصی دینی دخالت میکند و هر جفنگی میگوید وقتی در دهانتان میزنیم میگویند چرا تند برخورد میکنید؟
|
- جزئیات
- بلاذری در قرن سوم کتابی دارد به نام انساب الأشراف در ج 1 ص 586 ؛ این شخص جریان بیعت نکردن بعضی از صحابه با خلیفه ی اول را مطرح میکند , پس معلوم میشود کسانی بودند که با خلافت خلیفه ی اول مخالف بودند , بعضی ها میگویند اجماع و اتفاق امت بوده؛ چه اجماعی که فاطمه ی زهرا و امیرالمؤمنین علیهما السلام و بسیاری از صحابه در ان نبودند و از آن خارج شدند. بلاذری آنهایی که بیعت نکردند را اسم میبرد؛1- امیرالمؤمنین علیه السلام ؛2 -زبیر ؛ 3-...سپس میگوید حضرت فاطمه سلام الله علیها به خلیفه ی دوم فرمودند :ﻳَﺎﺑْﻦَ ﺍْﻟﺨَﻄﺎﺏِ ﺃَﺗُﺮﺍﻙَ ﻣﺤُﺮﱢﱢﻗﺎً ﻋَﻠَﻲﱠﱠ ﺑﺎﺑﻲ؟ بلاذری در ابتدای متن ماجرای هتک حرمت از سوی خلیفه ی اول را نقل میکند و در اینجا قضیه بالاتر است احراق بیت است (آتش زدن خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها)خانه ای که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم,به مدت شش ماه می ایستاد و آیه ای تطهیر را در درب آن میخواند. خانه ای که زنی در آن زندگی میکرد که مصداق آیه ی تطهر بود, فاطمه ی زهرا سلام الله علیها بنا بر اعتراف همه ی اهل سنت , در آیه ی مباهله مصداق نسائنا بودند؛ آنوقت وقتی که فاطمه زهرا سلام الله علیها از او سوال میکند ای فرزند خطاب آیا آمده ای تا خانه ی من را به آتش بکشی؟ خواص اصحاب پیامبر اکرم اینگونه با خانه ی فاطمه و علی سلام الله علیها برخورد کردند. جوهری کتابی دارد به نام السقیفه و فدک ,او میگوید برای قضیه ی بیعت خلیفه ی دوم آمد - مع عصابةٍ - رفتم در لغت دیدم میگویند عصابه از ده نفر است تا چهل نفر ؛ما حداقل را میگوییم همان ده نفر ؛آن هم از صحابه ی پیامبر اکرم... این را هم جوهر و هم ابن قتیبه در الإمامة و السیاسة که در قرن سوم میزیسته است نقل کرده؛ در راه به خلیفه ی دوم گفتند: - ان فی البیت فاطمة - تو که با - قبس من نار (مشعل) - آمدی میدانی در این خانه چه کسی است؟یعنی به او یادآوری میکنند که در خانه , فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است و تازه اگر نمی دانستی در خانه چه کسی است, آنجا خانه ی حضرت زهرا و علی علیهما السلام بود... این است عمل به آیه ی - قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ (23 شوری) -مگر فاصله ی زمانی بین شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و این حوادثی که اینها رقم زدند برای چند روز حکومت دنیا ,چند روز بوده است؟
|
- جزئیات
- تناقض در فتوای لجنه دائمی فتوا در عربستان,اینکه ازدذواج با زن شیعی جایز است یا جایز نیست؟ گفته اند مطلقا جایز نیست و حتی اگر زن شخص ,سنی بوده و شیعه شده باید او را طلاق بدهید ؛ بعد در صحفه ی بعد سوال کرده اند آیا ازدواج با یهودی یا مسیحی جایز است گفته اند بله جایز است این چه تناقضی است؟ملاک اهل کتاب بودن است یا چه؟ در کتاب فتاوا لجنة الدائمه...عربستان سعودی چاپ دارالمؤید در جلد 18 ,کتاب النکاح در صفحه ی 313 شخصی سوال میکند که من 18 سال قبل در بحرین با یک زن شیعه ازدواج کرده ام قاضی محکمه فتوا داده که جایز است و چند فرزند هم از او دارم و حدود دو سال در احسا با شیعیانی همسایه شدیم که آنها طرز فکر او را عوض کرده اند و رفته اند زیارت نجف و در غیاب من به زیارات میروند؛من چه کنم؟ جوابی که به این شخص میدهند:با این زن که ازدواج کردی اگر از اهل سنت بوده و در این مدت اگر رفته شیعه شده باید توبه و استغفار کند اگر از روی جهل بوده ؛اگر نه شیعه شده و قصد بازگشت به مذهب اهل سنت را ندارد , جایز نیست که با او ادامه دهی و بمانی و باید او را طلاق دهی. در ادامه شخصی سوال پرسیده آیا جایز است مرد مسلمان با شخص اجنبی ازدواج کند نصرانی باشد یا یهودی باشد و بر دینش هم باقی بماند و تغیر مذهب به دین اسلام ندهد؟ جواب داده اند بله جایز است ازدواج مرد مسلمان با زن یهودی و نصرانی... این نوع فتوا دادن آنها است
|
- جزئیات
- سوالی که مطرح است این است که آیا کسی از علمای اهل سنت تائید کرده است شیعیان در قرون اول اسلامی ,اعتقاد به شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها و سقط شدن و شهادت حضرت محسن علیه السلام و غصب فدک و سایر مسائل داشته باشد؟ و منظورشان این است قضیه فاطمیه یک مسئله ی جدید است قبلا نبوده است ؛ قُدمای شیعه همچنین اعتقادی نداشتند و نگفتند حضرت زهرا سلام الله علیها شهید شدند و یا فدک غصب شده است؛این حرفها جدید است!!! اگر از زبان مخالفان بشنویم قطعا اثبات آن راحت تر و بهتر است؛چند نفر از علمای اهل سنت را پیدا کرده ام که این مطلب را صریح و واضح از زبان شیعه نقل کرده اند؛ ضرار بن عمرو غطفانی متوفی حدود 200 در کتاب التحریش با تحقیق دکتر حسین خانصو چاپ استانبول,شرکت دارالأرشاد ترکیه در صفحه ی 52؛ نقل میکند اعتقادات شیعه را و یکی از اعتقاداتی که برای شیعه نقل میکند- وأن أبا بکر وعمر ظلما وضربا فاطمة بنت رسول الله (صلوات الله علیهما)حتى ألقت جنينا- ابوبکر و عمر ظلم کردن به حضرت زهرا سلام الله علیها و ایشان را زدند ,انقدر که جنینش را از دست داد و سِقط شد؛ این شخص از بزرگان معتزلی مذهب است ,در کتاب سیر الأعلام النبلاء ج 10 ص 544 شرح این آقا مفصل آمده...من رؤوس المعتزلة و شیخ الضراریة - پس اولین شخص که اعتراف کرده -در قرن اول و دوم بوده است- که نظر شیعه در مورد شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها چه هست. نفر بعد, مطهر بن طاهر مقدسی است متوفی 355 که در کتاب البدء و التاریخ خود , ج 5 ص 20 در باره ی فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها صحبت میکند و میگوید : - و ولدت محسنا(علیه السلام)، و هو الذي زعم الشيعة أنها اسقطته من ضربة عمر، و كثير من أهل الآثار لا يعرفون محسنا(علیه السلام)- میگوید حضرت زهرا فرزندش محسن علیهما السلام را به دنیا آورد و این همان فرزندی است که شیعیان اعتقاد دارند با ضربه ی عمر سقط شده است ؛خب در اینجا دارد نظر شیعه را بیان میکند و نشانگر این است که شیعه در قرن سه و چهار این اعتقاد را داشته است. محمد ملطی , در کتاب التنبیه و الرد.. متوفی 377 -جالب است میگوید فرقه ی دوازدهم از شیعه آنهایی هستند که طرفدار هشام بن حکم(ره) هستند و بعد اعتقادات هشام را میگوید اینکه -مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ -نص بر امامت است و غیره...تا آنجا که از قول شیعه و اعتقادات آنها مینویسد: - إنّ أبا بكر مرّ بفاطمة (سلام الله علیها) فرفس في بطنها فأسقطت ، وكان سبب علتها ووفاتها... وأنّه غصبها فدكاً -در اینجا میگوید نظر شیعه این است که ابوبکر از کنار حضرت زهرا سلام الله علیها میگذشته و با لگد به شکم ایشان زد و محسن علیه السلام را سقط کرد و همین مسئله سبب وفات(شهادت) آن حضرت شد / ذهبی در تاریخ الأسلام ج 26 ص 615 ؛ نقل میکند الملطی فقیه شافعی و مشهور به ثقه است؛ شمس الدین جزری در طبقات القراء ج 2 شرح حال این شخص را آورده و گفته الملطی کثیر العلم و الفقه و تصنیف در فقه بوده و ثقه بوده. نفر بعد قاضی عبدالجبار معتزلی است ,در کتاب تثبیت دلائل النبوة با تحقیق دکتر عبدالکریم عثمان چاپ بیروت ج 1 ص 240 , همین قضیه را نقل میکند که رافضی ها معتقد بودند- اذا كان ابو بكر قد ضرب فاطمة وقتل المحسن(علیهما السلام)...دعاوى الرافضة في ضرب فاطمة(عليها السلام) وقتل ولدها- شیعه اعتقاد دارد فاطمه ی زهرا سلام الله علیها را کتک زدند و فرزندش را به شهادت رساندند؛ در همین کتاب در ج 2 ص 594 نقل میکند در این زمان این گروه ها وجود داشته اند و میرسد به شیعه و اعتقادات شیعه و باز این مطلب را از زبان شیعه نقل میکند- وأنتم تدّعون ما هو في الظهور أعظم من هذا، من أن فاطمة عليها السلام ضربت وقتل جنينها في بطنها جهارا بمشهد من العباس وعليّ علیه السلام - در اینجا هم نظر شیعه را نقل میکند که چنین اعتقادی داشته است که حضرت زهرا سلام الله علیها توسط خلفا به شهادت رسیدند. محمد بن عبدالله بن عمر واعظ بلخی که از علمای بزرگ سنی بوده و ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان ج 7 ص 229 شرح حال او را میگوید و ادامه میدهد که او شاگردی سلفی را کرده است ؛و میگوید بلخی واعظ حرفهای عجیب غریب در باره ی خلفا زیاد میزد از جمله نقل میکند حضرت زهرا سلام الله علیها آمدن نزد حضرت علی علیه السلام و گریه میکردند و حضرت علی علیه السلام فرمودند چرا گریه میکنی مگر من فدک را گرفته ام؟ عمر بن شجاع موصلی شافعی متوفی 657 در کتاب مناقب آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم چاپ بیروت در ص 85 در بحث فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها نقل میکند که حضرت زهرا فرزندی به نام محسن علیه السلام داشتند که در کودکی از دنیا رفته است یا بالگد به شکم مادرش زدند یا در پشت درب بوده مادرش و درب را فشار دادند و بچه سِقط شده است. ابن حجر هیتمی در الصواعق المحرقه میگوید از اعتقادات شیعه این است که خلیفه ی دوم حضرت علی علیه السلام را با ریسمان شمشیر خودش بسته و حضرت زهرا سلام الله علیها را کتک زده و فرزندش محسن علیه السلام را سِقط کرده است.
|
- جزئیات
- حاکم نیشابوری یکی از بزرگان اهل سنت هست و شافعی مذهب است و کتاب معروف المستدرک علی الصحیحین را نوشته است ؛ در جلد 3 صفحه ی 122 حدیثی را از انس بن مالک که یکی از صحابه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است نقل میکند : أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ يَمُرُّ بِبَابِ فَاطِمَةَ سِتَّةَ أَشْهُرٍ إِذَا خَرَجَ لِصَلاَةِ اَلْفَجْرِ يَقُولُ اَلصَّلاَةَ يَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ - إِنَّمٰا يُرِيدُ اَللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ اَلرِّجْسَ أَهْلَ اَلْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً(احزاب 33) - بعد حاکم میگوید این روایت یک روایت صحیح و درستی است , ذهبی هم به صحیح بودند آن تصریح میکند. در روایات مختلف از شش ماه تا یازده ماه نقل شده است , ما همان حداقل را میگیریم که شش ماه است و هر روز پیامبر خدا اینکار را انجام میدادند که میشود 180 روز. چند نکته اینکه این عمل چرا استمرار داشت از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم؟ چرا هر روز پیامبر خدا قبل از اینکه به مسجد بروند بیایند درِ خانه ی حضرت علی و زهرا سلام الله علیهما بایستند و از میان هزاران آیه آیه ی تطهیر را بخوانند؟ چه چیزی ذهن مبارک پیامبر بکرم را مشغول کرده بود که در مرئی و مسمع همه ی صحابه این کار را انجام میدادند؟آن هم در موقع نماز صبح که همه ی صحابه از خانه امده اند بیرون برای انجام فریضه به مسجد بروند. این چه خانه ای است که باید آیه ی تطهیر هر روز کنار آن تلاوت بشود؟این فعل را نبی مکرم برای هیچ خانه ی دیگری انجام ندادند و در هیچ روایتی نقل نشده است. حاکم حسکانی حنفی مذهب متوفی قرن 5 در ذیل آیه ی تطهیر بیش از 120 روایت نقل میکند به مضامین و اسانید مختلف که از جمله همین روایتی که حاکم نیشابوری نقل کرده است. پس این خانه با خانه های دیگر مدینه فرق میکند و این استنباط شخصی من است که حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم میخواستند به همه ی مردم مخصوصا خواص تفهیم کنند که مواظب این خانه باشید.
|
- جزئیات
- آل سعود اصالتاً یهودی بودند و الآن هم در حقیقت یهودی هستند و ارتباط تنگا تنگ دارند و در هر زمینه به هم کمک میکنند و با هم همکار هستند مخصوصا علیه ایران بودن. قبلا هم عرض کرده ایم این مطالب را و اکنون مقداری عرض میکنیم, و خود وهابیون در کتابهایشان آورده اند؛ آل سعود نسلشان میرسد به قبیله ی عنزه یا عُنیزه که ساکنین خیبیر بودند و از یهودیان خیبر بودند اصل نسبشان در کتابهای مختلف آنان بیان شده است ؛ تاریخ البلاد العربة السعودیه که جلد اول آن درباره ی دولت سعودی اول است که دوره ی اول حکومت آنها توسط عثمانی ها و محمد علی پاشای مصری ازبین رفتند ,در این کتاب در ص 67 نسَبِ آل سعود را می آورد و تصریح میکند که تمام مؤلفین اجماع دارند که "مانع" که جدّ اعلی آل سعود است از قبیله ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان هست؛ و در بحث بعدی(ص 71) میگوید که اینها از قبیله ی عنزه هستند که قبیله ای از عرب هست و میگوید از نسل عنزة بن اسد بن ربیعة نزار بن....هستند و در پایین صفحه تصریح میکند که از میان قبیله عنزه قبائل مختلفی به وجود آمده از جمله آل سعود ؛پس روشن شد آل سعود از قبیله عنزه است. در صفحه ی بعد تصریح میکند مانع المریدی العنیزیی مؤسس اول خاندان آل سعود بوده و از شیوخ قبیله عنزه یا عنیزه بوده و در تاریخ تصریح شده نسب آل سعود به عنزة بن اسد برمیگردد . در کتابهای متععد این مطلب آمده است ,از جمله در کتاب ملوک العرب ج 2 , ص 540. در کتاب عنوان المجد فی التاریخ نجد در ج 1 , ص 99 -/ در تاریخ نجد که آلوسی آن را نوشته ص 95 -/ در تاریخ ملک سعود... پس در کتابهای متعدد آمده که نسَب آل سعود به عنزه میرسد؛قبیله ی عنزه هم در موردش در کتابهای متعدد آمده که ما یک نمونه را نشان میدهیم ؛کتاب صبح الأعشی که قلقشندی آن را نوشته است و از علمای معروف اهل سنت است ,در ج 4 ص 290از کتاب خود تصریح میکند که قبیله عنزه ساکن خیبر بودند و از یهودیان بوده اند و خیبر را توضیح میدهد که کجا بوده و میرسد به اینجا که قلعه ی خیبر شهر قبیله ی بنی عنزه که از یهودی ها بودند , بوده است. پس جدّ آل سعود میشود قبیله ی عنزه که یهودیان ساکن خیبر بوده اند.
|
