عنه صلي الله عليه و آله و سلّم : لَو أنَّ عَبدًا عَبَدَ اللّه َ بَينَ الصَّفا وَالمَروَةِ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ ألفَ عامٍ ، ثُمَّ لَم يُدرِك مَحَبَّتَنا لَأَكَبَّهُ اللّه ُ عَلى مِنخَرَيهِ فِي النّارِ ، ثُمَّ تَلا : «قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى  » .[۱]
...«هذا علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین و امام المتقین و قائد الغرالمحجلین، الی جنان رب العالمین، افلح من صدقه و خاب من کذبه، ولو ان عابدا عبدالله بین الرکن والمقام الف عام و الف عام حتی یکون کالشن البالی ولقی الله مبغضا لآل محمداکبه الله علی منخره فی نار جهنم.» [۲] نظیر این حدیث را شهید ثالث قاضی نورالله شوشتری و آیت‌الله نجفی مرعشی در کتاب گرانسنگ احقاق الحق و ملحقات الاحقاق آورده‌اند.[۳]
...«لو ان عبدا عبدالله الف عام بعد الف عام بین الرکن و المقام ثم لقی الله مبغضا لعلی و - عترته - لاکبه الله یوم القیامة علی منخریه فی نار جهنم. [۴]
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:«روز قیامت که برسد و بر وسط جهنم پل صراط نصب شود، جز کسی که همراهش جوازی با ولایت علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) باشد از آن نگذرد و آن را نپیماید» [۵]
ابوذر در ضمن حدیثی گسترده، یک سال پس از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلّم)، در مسجدالحرام، دست به حلقه در بیت الله الحرام گرفته و می‌گفت: ... دقیقا پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلّم) را در سال گذشته دیدم که همین حلقه را به دست گرفته بود و می‌فرمود:«ایها الناس لوصمتم حتی تکونوا کالاوتاد وصلیتم حتی تکونوا کالحنایا و دعوتم حتی تقطعوا اربا اربا، ثم بغضتم علی بن ابی طالب، اکبکم الله فی النار، قم یا اباالحسن فضع خمسک فی خمسی فان الله اختارنی و ایاک من شجرة، انا اصلها، و انت فرعها، فمن قطع فرعها اکبه الله علی وجهه فی النار» [۶]
-----------
1)-تاريخ دمشق «ترجمة الإمام عليّ عليه السلام» : 1 / 132 / 182 عن أبي أمامة الباهليّ ،المناقب لابن شهرآشوب : 3 / 198 ،23 الشورى .
2)-فضائل الخمسه من الصحاح الستة، ج۲، ص۳۴وص۱۰۲ ؛ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۲۴ و ج۱۱، ص۱۱۴.
3)-احقاق الحق، ج۴، ص۴۹۸ و ج۴، ص۱۹-۲۰ و ج۲۰، ص۲۹۰.
4)-ملحقات الاحقاق، ج۲۰، ص۲۸۹-۲۹۰ ؛ احقاق الحق، ج۴، ص۲۴۴ ؛ المناقب، ص۸۷ و ص۸۵، چاپ تبریز ؛ فرائدالسمطین، ص۶۵ ؛ ذیل اللئالی، ص۶۵، چاپ لکهنو ؛ ینابیع المودة، ص۵۵، چاپ اسلامبول.
5)-موسوعة الامام علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) ج۴، ص۴۹۰، حدیث ۳۵۱۳ و ح ۳۵۱۱-۳۵۱۶ ؛ فضائل الصحابه، ج۲، ص۶۷۷، ح ۱۱۵۷؛ المعجم الاوسط، ج۵، ص۲۲۵، ح ۵۱۵۳؛ الصواعق المحرقة، ص۱۲۶ ؛ ذخائرالعقبی، ص۱۳۱ ؛ تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۳۵۵، ح ۵۵۱۱ ؛ تاریخ اصبهان، ج۱ ص۴۰۰، ح ۷۵۵ ؛ بشارة المصطفی، ص۲۰۰ ؛ مناقب خوارزمی، ص۳۲۰، ح ۳۲۴ ؛ مناقب ابن مغازلی، ص۱۱۹، ح ۱۵۶ ؛ العمدة، ص۲۸۵، ح ۳۵ ؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۱۵۶ ؛ تفسیر فرات، ص۲۸۷، ح ۳۸۷.
6)-کنزالفوائد، ج۲، ص۱۸۰ ؛ بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۱۰، ح ۲۷۵؛موسوعة الامام علی بن ابی طالب علیه السلام، ج۴، ص۴۱۱، ح ۳۱۷۴-۳۱۷۹.