126   « وَما تَنْقِمُ مِنّا إِلاّ أَنْ آمَنّا بِآياتِ رَبِّنا لَمّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وتَوَفَّنا مُسْلِمِينَ»
ترجمه :
126. و نيست انتقام تو از ما مگر اينكه ايمان آورديم ما به آيات پروردگارمان چون كه آمد ما را آن آيات . پروردگارا ! بريز بر ما و عنايت و توفيق عطا فرما صبر بر ظلم فرعون را و ما را مسلمان بميران.
تفسير :
«وَما تَنْقِمُ مِنّا» ؛ يعنى هيچ‏گونه ايرادى بر ما ندارى ما كه اولاً ، اطاعت تو را كرديم و همچه سحر عظيمى را به دستور تو نموديم و عيب و نقصان و مخالفتى از ما سر نزده و كارى كه خلاف ميل تو باشد انجام نداديم و با حضرت موسى سابقه نداشتيم و قراردادى نكرده بوديم و مكر و حيله در كار ما نبود «إلاّ أَنْ آمَنّا»فقط ايراد تو اين است كه چرا ايمان آورديد پيش از اذن من ، و جهت آن اين است كه ما ايمان آورديم «بِآياتِ رَبِّنا» ، چون ديديم كه اين عمل موسى از قواعد سحر خارج است و از قدرت بشر دور است كه يك عصاى چوبى بدون تصرفى در او ، اژدهايى شود كه تمام دستگاه سحر ما را به ببلعد ، بدون اينكه عصا بزرگ شود و اثرى از آثار سحر ما باقى نگذارد و عين حقيقت است و جز خداوند قادر متعال بر اين امر محال عادى ، ديگرى قدرت ندارد . «لَمّا جاءَتْنا»كه ما به چشم خود ديديم و مشهود همه كسانى كه حاضر بودند شد و خود هم حاضر بودى و مشاهده نمودى.
[ درخواست ساحران از خدا در مقابل تهديد فرعون ]
«رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً» سپس سحره متوجه به خداوند شدند و در مقام سؤل و دعا و توقع و خواهش برآمدند گفتند : « ربّنا ! » خطاب است ؛ يعنى يا ربّنا ! « افراغ » ريختن چيزى است در محلى ، مثل ظرف ؛ يعنى در قلب ما عنايت فرما ، قوّه صبر بر اذيت‏ها و ظلم‏هايى كه از طرف فرعون به ما روا دارد .
و از براى صبر سه درجه گفتند: صبر بر بلا، و صبر بر اطاعت، و صبر بر ترك معصيت . و ممكن است مراد آن‏ها هر سه قسم باشد : صبر بر بلا ، از قتل و قطع اَيْدى و اَرْجُل [ = دست‏ها و پاها ] و صَلْب ، و صبر بر ايمان كه از دست ندهيم ، و صبر بر ترك كفر و سحر ، كه رجوع به آن نكنيم به واسطه تهديد فرعون . «وَتَوَفَّنا مُسْلِمِينَ» كه تا آخر عمر با ايمان از دنيا رويم كه معنى موافات است ، چنانچه قبلاً متذكر شديم كه نجات از عذاب و دخول در جنّت، و صحت عبادات منوط است به اينكه با ايمان از دنيا رود ، ولو در تمام عمر در كفر و عصيان بوده كه اول تحفه در موقع احتضار ، كه از جانب خداوند براى مؤن مى‏آيد ، آمرزش از جميع گناهان است . و در معالم الزلفى قريب به چهل حديث نقل فرموده كه موت كفاره[1] جميع گناهان مؤن است.
--------------------------------------------------------------
[1] .  معالم الزلفى : ج1 ، ص315 ـ 320 .

نوشتن دیدگاه