182   « وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ»
ترجمه :
182. و كسانى كه تكذيب كردند به آيات ما آن‏ها را ما به زودى درجه درجه مى‏بريم از آن راهى كه نمى‏دانند.
تفسير :
«وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا»، مكذّب به آيات الهى كسانى هستند كه انبيا را تكذيب كردند و آن‏ها را ساحر و مجنون و كذاب و مفترى گفتند و معجزات را سحر و جادو شمردند و قرآن را اساطير الأولين و رُقِىّ[1] نام نهادند و احكام الهيه را دور انداختند و نحو اين‏ها نسبت به مقدسات دينى.
«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ»، سين براى تراخى نزديك است؛ يعنى زود باشد. و استدراج را معانى بسيار كردند از ماده درج و درجات، لكن در اين مقام طبق اخبار مرويه از كافى از حضرت صادق عليه‏السلام آنكه كفار و فساق هر چه در كفر و فسق زياده‏روى كنند خداوند نعمت را بر آن‏ها مى‏افزايد تا آنكه به كلى خدا را فراموش كنند[2] و خود را نيك پندارند و به نظر حقارت به مؤنين نظر كنند.
«مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ» كه اين افزودگىِ نِعَمْ عقوبت و بلايى است كه باعث ازدياد عذاب مى‏شود بر آن‏ها. و بالعكس مؤن اگر آلوده به معصيتى شد فورى دچار يك بلاء مى‏شود تا متنبه شود و استغفار كند و دست از معاصى بردارد و بر طبق اين معنى شواهد بسيار در آيات شريفه قرآن داريم يكى كلمه «أُمْلِى»در آيه بعد كه شرحش بيايد و يكى آيه شريفه «وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِى‏لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِى  لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَلَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ»[3]، شرحش گذشت[4] و ديگر آيات شريفه «وَلَوْ لا أَنْ يَكُونَ النّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَمَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ * وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَسُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤنَ * وَزُخْرُفاً وَإِنْ كُلُّ ذلِكَ لَمّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ»[5] و غير اين‏ها
-------------------------------------------------
[1] .  اساطير الأولين : خرافه‏ها و افسانه‏هاى پيشينيان . رُقِىّ : سحر و جادو .
[2] .  كافى: ج2، ص452، ح1؛ علل الشرائع: ج2، ص282، ح1، و بحار الأنوار: ج64، ص229، ح41.
[3] .  و گمان نكنند كسانى كه كافر شدند اينكه ما آن‏ها را مهلت داديم به نفع آن‏ها است بلكه موجب زيادتى معاصى آن‏هاست و براى آن‏هاست عذاب خواركننده. سوره آل عمران: آيه 178.
[4] .  ر . ك : همين تفسير ، ج5 ، ص218 ـ 219 .
[5] .  و اگر نبودند افراد بشر يك اجتماع واحده كه محتاج به معاشرت با يكديگر هستند هرآينه قرار مى‏داديم براى كسانى كه كافر باللّه‏ شدند از براى بيوت آن‏ها سقف‏هاى نقره و طبقات بسيارى كه بر آن‏ها نمايش دهند و از براى بيوت آن‏ها درهايى و تختهايى كه بر آن‏ها تكيه دهند و زينت‏هاى دنيوى و زخارف و نيست تمام اينها مگر متاع حيات دنيا و آخرت نزد پروردگار تو خاص متقين است. سوره زخرف: آيات 33 ـ 35.

نوشتن دیدگاه