55 «وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِى السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْضٍ وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً»
 
ترجمه  :
55. و پروردگار تو داناتر است به كسانى كه در آسمان‌ها و زمين هستند و هرآينه به تحقيق فضيلت داديم بعض انبيا را بر بعض ديگر و داديم داوود را زبور.
 
تفسير :
[آگاهى خداوند به همه چيز و برترى بعضى از پيامبران بر بعض ديگر]
(وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِى السَّمواتِ) از عالم عقول و نفوس و ملائكه از عالم جبروت عالم انوار و نفوس فلكيه و عالم لاهوت كه لا يعلمه الّا هو (وَ الاَْرْضَ) از جن و انس و خداوند مقرر فرمود انبيا و اوصياى آن‌ها را اشرف از جميع ملائكه و جن و انس به دليل امر به جميع ملائكه به سجده به آدم (فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ)[1]  با اينكه ميانه ملائكه هم مراتب زيادى است در فضيلت از حمله عرش و چهار ملك مقرب و حور العين و غلمان بهشتى تا آخر كه تمام معصوم هستند و در ميان انبيا هم مراتب فضل بسيار است.
 
[پيامبر اكرم و اوصياى او(علیهم السلام) افضل از تمام پيامبران و ملائكه هستند]
(وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْضٍ) اولوالعزم افضل از تمام انبيا و مراتب فضل بسيار است: نبى كه مأمور به رسالت نباشد و مأمور به رسالت بر قريه و طايفه تا مأمور به رسالت بر جن و انس، و در ميان اولوالعزم تا عيسى (علیه السلام)، حضرت ابراهيم افضل و وجود مقدس خاتم النبيين و اوصياى طيبين و طاهرين او افضل از جميع انبيا و ملائكه حتى خليل الله [هستند] بلكه در خبر دارد فرمود :
«المَلائِكَة خُدّامنا وخُدّام شيعتنا»[2] .
 
و در ميان ائمه اطهار(علیهم السلام) با اينكه «كلّهم نورٌ واحد»[3]  اميرالمومنين (علیه السلام) افضل از ساير ائمّه بلكه خمسه طيّبه افضل از بقيه و البته اين مراتب فضل به واسطه مراتب علمى و عملى است.
از اميرالمومنين (علیه السلام) مروى است فرمود :
«مَنْ غَلَبَ عَقْلُهُ على شَهْوَتِهِ فَهُو أشْرَفُ مِن الملائِكةِ وَمَنْ غَلَبَتْ شَهْوَتُهُ على عقلِهِ فهوَ أخَسُّ مِن البَهائِمِ»[4] .
   زيرا ملائكه شهوت ندارند كه جلوگير عقل باشد و بهايم عقل ندارند كه مانع از شهوت شود.
(وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً) خداوند بر تمام انبيا كتاب نازل فرمود و تعبير به صُحُف شده صحف آدم، شيث، ابراهيم و غير اين‌ها و در ميان اين صحف چهار كتاب موسوم به اسمى شد: تورات موسى، زبور داود، انجيل عيسى، قرآن محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) و امتياز زبور براى اين است كه حضرت داوود بر دين موسى بود دستور جديدى نياورد و شرع تازه تشريع نشد و زبور او مواعظ و نصايح بود، لذا تخصيص به ذكر داده شد، زيرا تمام صحف و كتب آسمانى مشتمل بر تشريع و احكام و تكاليف بود فقط زبور مواعظ و نصايح بود.

___________________________________________________________________________

[1] .  پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند. سوره حجر: آيه 30.
[2] .  فرشتگان، خادمان ما و شيعيان ما هستند. ينابيع المودة: ج3، ص377؛ غاية المرام: ج1،ص38 و بحار الأنوار: ج57، ص303، در اين منبع «محبّينا» به جاى «شيعتنا» آمده است.
[3] .  همه آن‌ها يك نور هستند. بحار الأنوار: ج26، ص16.
[4] .  هر كس عقلش بر هواى نفسش غالب شد، از فرشتگان برتر است و اگر شهوتش برعقلش چيره گرديد، از حيوانات پست‌تر است. علل الشرايع: ج1، ص15، ح1؛ وسائل الشيعة: ج15، ص209، ح2 و بحار الأنوار: ج57، ص299، ح5. در اين منابع «خير» بهجاى «أشرف» و «شر» به جاى «أخس» آمده است.

نوشتن دیدگاه