یونس بن یعقوب می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود: ملعون است بدنی که چهل روز بر آن بگذرد و ابتلائی نداشته باشد.
پرسیدم: ملعون است؟ فرمود: (آری) ملعون است.
{دو باره} پرسیدم: ملعون است؟ فرمود: (آری) ملعون است.
زمانی که دید این سخن بر من گران آمده است فرمود:
ای یونس، ابتلاء (ممکن است حتی) خراش یا ضربه یا لیز خوردن یا گم شدن یا لغزیدن یا پاره شدن بند کفش یا وارد شدن خاشاک در چشم و أمثال این باشد.
مؤمن نزد خداوند گرامی تر از آن است که چهل روز بر او بگذرد و گناهانش در این مدت زدوده نشود. حتی اگر شده به واسطه غم و اندوهی که سببش را نمی داند.
به خدا سوگند گاهی سکه ها را مقابلتان می گذارید و آن را وزن می کنید و آن را ناقص می یابید و به همین سبب غمگین می شوید. پس بار دیگر آن را وزن می کنید و آن را کامل می یابید و با همین اندوه بخشی از گناهانتان زدوده می شود.

متن عربی روایت :
عن يونس بن يعقوب قال: سمعت أبا عبدالله (عليه السلام) يقول: ملعون كل بدن لا يصاب في كل أربعين يوماً، قلت: ملعون، قال: ملعون، قلت: ملعون؟ قال: ملعون، فلما رآني قد عظم ذلك عليّ قال يا يونس إن من البلية الخدشة، واللطمة، والعثرة، والنكبة، والهفوة، وانقطاع الشسع، واختلاج العين، وأشباه ذلك، إن المؤمن أكرم على الله من أن يمرّ عليه أربعون يوماً لا يمحصه فيها من ذنوبه، ولو بغمّ يصيبه لا يدري ما وجهه.
والله إن أحدكم ليضع الدراهم بين يديه فيزنها فيجدها ناقصة، فيغتم بذلك ثم يعيد وزنها، فيجدها سواء فيكون ذلك حطّا لبعض ذنوبه.

منبع : بحارالأنوار - ج ٧٨ - ص ١٩١

نوشتن دیدگاه