قبل از پاسخ به اين سئوال به روايتى كه  علامه مجلسى در بحارالانوار از روضة الواعظين فتال نيشابورى نقل كرده است اشاره مى ‏كنيم:
به هنگام شهادت حضرت زهرا ، مردم درب خانه جمع شدند تا در نماز (و تشييع) جنازه آن حضرت شركت نمايند  ، در اين موقع اباذر از خانه بيرون آمد و به آنها گفت  : به خانه‏ هاى خود برگرديد! دختر پيامبر صلى الله عليه وآله تشييع خود را به تأخير انداخته است . با اين سخن مردم بازگشتند.
بعد از آنكه پاسى از شب گذشت و چشم‏ها آرام گرفت  ، حضرت على‏ ‏عليه السلام همراه با امام حسن و امام حسين  عليهما السلام و نيز عمار ، مقداد ، عقيل ، زبير  ، ابوذر  ، بريده و جمعى از بنى هاشم بر او نمازگزارده و در دل شب او را به خاك سپردند . اميرمؤمنان در اطراف او صورت هفت قبر را درست كرد تا اينكه قبر او شناخته نشود.
در مخفى بودن قبر آن حضرت و خاكسپارى شبانه و نيز خبر ندادن به مردم ، با اينكه قبور همه صحابه و همسران پيامبر و ديگر فرزندان پيامبر صلى الله عليه وآله معلوم و مشخص بود ، هدف بزرگى نهفته است كه مورد نظر حضرت زهرا عليها السلام بود و آن بيان مظلوميت ايشان براى همه نسل‏ها در گذر تاريخ است ، تا اينكه مصائبى را كه بر خاندان پيامبر بعد از وفات آن حضرت واقع شد ، همگان متوجه شوند.
وصيت به دفن شبانه!!
فاطمه زهرا عليها السلام حتى براى پس از شهادتش  مبارزه با دستگاه خلافت ناحق را ادامه داد. لذا وصيت كرد تا شبانه به خاك سپرده شود تا كسانى كه به او ظلم كردند در تشييع جنازه‏اش شركت نجويند.
بخارى از عايشه نقل كرده كه گفت:
«فاطمه دختر پيامبر صلى الله عليه وآله كسى را به نزد ابوبكر فرستاد تا ميراث خود از رسول خدا صلى الله عليه وآله از فدك و آنچه از خمس خيبر باقى مانده، باز خواهد... ابوبكر از دادن چيزى از اين امور امتناع كرد. فاطمه بر ابوبكر بدين جهت غضب نموده و او را رها كرد و تا هنگام وفاتش با او سخن نگفت. بعد از پيامبر صلى الله عليه وآله شش ماه زنده بود. هنگامى  كه وفات نمود، شوهرش على او را شبانه دفن كرد و ابوبكر را بر آن امر اعلان ننمود»(208).
يعقوبى نقل مى ‏كند:
«... فاطمه بر شوهرش علىّ وصيت نمود تا او را غسل داده... و شبانه او را دفن نمايند. و كسى به جز سلمان و ابوذر و بنابر نقلى عمار در تشييع او حاضر نشد»(209).
حلبى از واقدى نقل كرده كه گفت:
«نزد ما به اثبات رسيده كه على - كرّم اللَّه وجهه - فاطمه را شبانه دفن نمود، و بر آن حضرت با عباس و فضل نماز گزارد، و هرگز كسى را اعلام ننمود»(210).
بلاذرى در تاريخ خود آورده است:
«فاطمه‏ عليها السلام بعد از وفات پيامبر صلى الله عليه وآله هرگز متبسّم ديده نشد، و ابوبكر و عمر از فوتش آگاه نشدند»(211).
ابوبكر جوهرى نقل مى ‏كند:
«هنگامى  كه زمان وفات فاطمه -  عليها السلام - رسيد، بر اميرالمؤمنين‏ ‏عليه السلام وصيت كرد كه هر گاه از دنيا رفتم مرا شبانه دفن كن، و هرگز ابوبكر و عمر را از اين امر آگاه مكن...».(212)
ابن قتيبه مى ‏گويد:
«... فاطمه -  عليها السلام - قسم ياد كرد كه هرگز با ابوبكر سخن نگويد. و وصيت كرد كه شبانه دفن شود تا ابوبكر در تشييع جنازه‏اش حاضر نگردد. لذا شبانه دفن شد».(213)
مسلم نيز در ضمن قضيه غضب حضرت زهرا عليها السلام بر ابوبكر و وفات حضرت‏ عليها السلام مى ‏گويد:
«... على‏ ‏عليه السلام خبر وفات فاطمه را به ابوبكر نرساند و خودش بر او نماز گزارد».(214)
--------------------------------------------------------------
208) صحيح بخارى، ج 5، ص 177؛ السنن الكبرى، بيهقى، ج 6، ص 300؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 448.
209) تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 115.
210) السيرة الحلبية، ج 3، ص 361.
211) شرح ابن ابى الحديد، ج 16، ص 280، به نقل از بلاذرى.
212) السقيفة و فدك، ص 145.
213) تأويل مختلف الحديث، ص 300.
214) صحيح مسلم، ج 3، ص 1380، ح 1759.

نوشتن دیدگاه