هر روز فشار و آزار مشركان بر پيامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) و مسلمانان شدّت مى‏يافت. از سوى ديگر عدّه‏اى از مردم شهر مدينه مسلمان شدند و در انتظار پيامبر  (صلی الله علیه وآله و سلم)بودند. مشركان نيز تصميم گرفتند در شبى معيّن دسته‏جمعى به خانه رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم)يورش برند و آن حضرت را به شهادت برسانند. على (علیه السلام) آن شب را در بستر پيامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)خوابيد و رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) به غارى در كوه ثور رفت و پس از سه روز از آنجا به مدينه هجرت نمود.[1]
على (علیه السلام) به دستور پيامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)‏ امانتهاى مردم را به صاحبانش رد كرد و پس از سه روز فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها)را به اتفاق مادر خود فاطمه دختر اسد و فاطمه دختر زبير، نيمه شب سوار شترها كرد[2] و راه مدينه را در پيش گرفت. اين هجرت خطراتى در پيش داشت زيرا دشمنان در پى آنان تاختند و در بين راه در منزل «ضجنان» به مهاجران رسيدند. على (علیه السلام) بانوان را در پناهگاهى پياده نمود آنگاه با شمشير آخته بر دشمن حمله كرد و آنان گريختند.
« در اين هجرت زهرا (سلام الله علیها)به اتفاق دو بانوى مهاجر و سرپرستى على (علیه السلام) مسير طولانى مكه به مدينه را در زير آفتاب سوزان طى نمود و در روز پنجشنبه 15 ربيع‏الاول مطابق با هفتم مهر ماه به قُبا در نزديك مدينه رسيد و به خانه«سعد بن خيثمه»[3] وارد شد، خانه سعد مجاور ركن غربى و در جلو مسجد قُبا قرار داشت.
---------------------------------------
[1]- سيره ابن‏هشام ج 2 ص 131 /130- تاريخ طبرى ج 2 ص 104.
[2]- تاريخ يعقوبى ج 2 ص 41.
[3]- سعد بن خيثمه از نيكان صحابه پيامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) بود و در نبرد بدر به شهادت رسيد.

نوشتن دیدگاه