وَاعْلَمْ يا بُنَيَّ ، أَنَّ مَنْ كانَتْ مَطِيَّتُهُ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ فَإِنَّهُ يُسارُ بِهِ وَإِنْ كانَ واقِفاً ، وَيَقْطَعُ الْمَسافَةَ وَإِنْ كانَ مُقِيماً وادِعاً .
وَاعْلَمْ يَقِيناً أَنَّكَ لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ ، وَلَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ ؛ وَأَنَّكَ فِي سَبيلِ مَنْ كانَ قَبْلَكَ ، فَخَفِّضْ فِي الطَّلَبِ ، وَأَجْمِلْ فِي الْمُكْتَسَبِ ، فَإِنَّهُ رُبَّ طَلَبٍ قَدْ جَرَّ إِلى حَرْبٍ ، فَلَيْسَ كُلُّ طالِبٍ بِمَرْزُوقٍ ، وَلا كُلُّ مُجْمِلٍ بِمَحْرُومٍ ؛ وَأَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ وَإِنْ ساقَتْكَ إِلَى الرَّغائِبِ ، فَإِنَّكَ لَنْ تَعْتاضَ بِما تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِكَ عِوَضاً ، وَلا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَقَدْ جَعَلَكَ اللّه‏ُ حُرّاً ، وَما خَيْرُ خَيْرٍ لا يُنالُ إلاّ بِشَرٍّ ، وَيُسْرٍ لا يُنالُ إِلاّ بِعُسْرٍ ؟ ! وَإِيّاكَ أَنْ تُوجِفَ بِكَ مَطايا الطَّمَعِ فَتُورِدَكَ مَناهِلَ الْهَلَكَةِ ؛ وَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لا يَكُونَ بَيْنَكَ وَبَيْنَ اللّه‏ِ ذُو نِعْمَةٍ فَافْعَلْ ، فَإِنَّكَ مُدْرِكٌ قَسْمَكَ ، وَآخِذٌ سَهْمَكَ ، وَإِنَّ الْيَسِيرَ مِنَ اللّه‏ِ ـ سُبْحانَهُ ـ أَعْظَمُ وَأَكْرَمُ مِنَ الْكَثِيرِ مِنْ خَلْقِهِ وَإِنْ كانَ كُلٌّ مِنْهُ .
پسرم بدان آن كه مركبش شب و روز باشد ، همواره در حركت خواهد بود ، هرچند ايستاده باشد همواره راه مى‏پيمايد ، اگرچه بماند و خود را فارغ بيند .
و بدان كه تو ، به همه آرزوهاى خود دست نمى‏يابى و تا هنگام رسيدن مرگ ، بيشتر زندگى نمى‏كنى ، و به راه كسى مى‏روى كه قبل از تو اين راه را رفته است . پس در كسب دنيا آرام باش و در مصرف آنچه به دست آوردى خوب عمل كن ؛ چون تلاش بى اندازه براى دنيا ، به تاراج رفتن اموال مى‏انجامد . پس هر تلاش‏گرى به روزىِ دلخواهِ خود نخواهد رسيد ، وهر مدارا كننده‏اى ، محروم نخواهد شد . نفس خود را از هر گونه پستى دنيايى بازدار ، هر چند تو را به اهدافت برساند . زيرا نمى توانى به مقدار آبرويى كه از دست مى‏دهى ، بهايى به دست آورى . خداوند تو را آزاد آفريد پس برده ديگران مباش . نيكى‏اى كه با بدى به دست آيد ، نيك نيست ،و آسايشى كه بدست نمى‏آيد الا به تحمل سختى‏ها . از مركب طمع و آزمندى بپرهيز كه تو را به هلاكت مى‏كشاند ، و اگر توانستى كه بين خود و خدايت صاحب نعمتى قرار نگيرد ، چنين كن زيرا تو روزىِ خود را دريافت مى‏كنى و سهم خود را برمى‏دارى . مقدار كمى كه از طرف خداوند سبحان به دست مى‏آورى ، بزرگ و گرامى‏تر از مال فراوانى است كه از دست بندگان دريافت مى‏نمايى ؛ گرچه همه از طرف خداست

نوشتن دیدگاه