هنگام جدایی خضر علیه السلام از موسی علیه السلام ـ، موسی به او گفت: مرا سفارش و موعظه کن، خضر مطالبی فرمود از جمله گفت: «از سه چیز بپرهیز و دوری کن: 1. لجاجت 2. و از راه رفتن بی‎هدف و بدون نیاز 3. و از خنده بدون تعجب، خطاهایت را بیاد بیاور و از تجسس در خطاهای مردم پرهیز کن. صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود: هنگامى که موسى خواست از خضر جدا شود رو به آن حضرت کرد و گفت: به من وصیتى کن. از جمله وصیت هایى که خضر به موسى کرد آن بود که از لجاجت و از این که بدون هدف به کارى دست زنى یا این که بى علت بخندى بپرهیز و خطاى خود را در نظر بیاور و از گفتن خطاهاى مردم بپرهیز. در حدیث دیگرى که صدوق از امام سجاد (ع) روایت کرده آن حضرت فرمود: آخرین وصیتى که خضر به موسى کرد آن بود که بدو گفت: هیچ کس را به گناهش سرزنش نکن و بدان که محبوب ترین چیزها در نزد خدا سه چیز است: میانه روى در هنگام دارایى، گذشت در وقت قدرت، و مدارا کردن با بندگان خدا، و هیچ کس نیست که در دنیا با دیگرى مدارا کند، جز این که خداى عزوجل در قیامت با او مدارا کند. اساس فرزانگى ترس از خداى تبارک و تعالى است.
از حضرت رضا علیه السلام نقل شده آن گنجی که زیر دیوار مخفی بود، لوح طلایی بود که در آن چنین نوشته شده بود: «بسم الله الرحمن الرحیم، محمد رسول الله، عجبت لمن ایقن بالموت کیف یفرح، عجبت لمن ایقن بالقدر کیف یحزن؟ و عجبت لمن رأی الدنیا و تقلبها باهلها کیف یرکن الیها، و ینبغی لمن غفل عن الله الا یتهم الله تبارک و تعالی فی قضائه و لا یستبطئه فی رزقه» به نام خداوند بخشنده مهربان تعجب می‎کنم برای کسی که یقین به مرگ دارد چگونه شادی مستانه می‎کند؟ تعجب می‎کنم برای کسی که یقین به قضا و قدر الهی دارد، چگونه اندوهگین می‎شود، تعجب می‎کنم برای کسی که دنیا و دگرگونیهای آن را با اهلش می‎نگرد، چگونه بر آن اعتماد می‎کند؟ و سزاوار است آن کسی که از خداوند غافل می‎گردد، خداوند متعال را در قضاوتش متهم نکند، و در رزق و روزی رساندن او را به کندی و تأخیر یاد ننماید».
-----------------------------
منبع : سایت طهور

نوشتن دیدگاه