عالم متقى سيد محمّد جعفر سبحانى امام جماعت مسجد آقا لر فرمود:
در خواب محل اجابت دعا را در قبه حضرت امام حسين (ع ) بمن نشان دادند و آن قسمت بالاى سر مقدس تا حديكه محاذى قبر جناب حبيب بن مظاهر اسدى (رحمة اللّه عليه ) بود.
در سفرى كه با مرحوم والد مشرف شديم پدرم ناگهان چشم درد گرفت و از هر دو چشم نابينا شد.
من سخت ناراحت و در زحمت بودم زيرا بايد دائما مراقبش باشم و دستش را بگيرم و حوائجش را برآورده كنم .
يك روز به حرم مطهر مشرف شدم و در همان جاى اجابت دعا عرض كردم يا سيدالشهداء چشم پدرم را از شما مى خواهم شب كه به خواب رفتم در عالم رؤ يا ديدم بزرگوارى ببالين پدرم آمد دست مبارك را بر چشم پدرم كشيد و به من فرمود: اين چشم ولى اصل خراب است .
چون بيدار شدم ديدم هر دو چشم پدرم خوب و بينا شده است ولى معنى كلمه اصل خرابست را ندانستم تا سه روز كه از اين قضيه گذشت پدرم از دنيا رفت آنگاه معنى كلمه واضح شد.(1)
اين حسين (ع ) كيست كه عرش دل ما خانه اوست
همه خلق جهان در غم او حيرانند
دل عشاق جهان خاك نثاران رهش
(ف ى بُيُوتٍ اَذِنَ اللّه ) كه در قرآنست
گر به گيتى سخن آيد به ميان از غم و عشق
سوخت جانها همه از آتش سوزان غمش
سالك راه چو فيض دل خود مى جويد
دل تهى دار بجز عشق حسينى (ع ) كه حقير
-------------------------------------------------------
1-داستانهاى شگفت.
--------------------------------------------------
على مير خلف زاده
