از كورى چشم دشمنان و بدخواهان اين خاندان جليل (امثال كسروى‏ ها) حب و بغض عترت طاهره مفتاح بهشت و دوزخ و علامت ايمان و كفر است.
چنان‏چه اكابر علماى عامه و اهل‏ تسنن با نقل اخبار بسيار از رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله تصديق اين معنى را نموده‏ اند.
از جمله امام احمد ثعلبى كه امام اصحاب حديث شمرده شده و از اكابر علماى عامه است، در تفسير خود ذيل آيه مودت آورده كه محبت و مودت اهل‏ بيت طهارت عليهم ‏السلام از جمله اصول دين و اركان اسلام است و هركس خلاف اين عقيده داشته باشد، كافر و از دين اسلام خارج و ناصبى مى ‏باشد و دليل بر اين معنى، خبرى است كه عبداللّه‏ بن حامد اصفهانى به اسناد خود از جريربن عبداللّه‏ بجلى روايت نموده كه رسول اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و ‏آله فرمود:
من مات على حبّ آل محمد مات شهيداً. ألا ومن مات على حبّ آل محمد مات مغفوراً له، الا و من مات على حبّ آل محمد مات تائباً، الا ومن مات على حبّ آل محمد مات مؤمناً مستكمل الايمان، الا ومن مات على حبّ آل محمد بشره ملك الموت بالجنّة ثم منكر ونكير، الا ومن مات على حبّ آل محمد يزفّ إلى الجنّة كما تزف العروس إلى بيت زوجها، الا و من مات على حبّ آل محمد فتح له في قبره بابان إلى الجنّة، الا و من مات على حبّ آل محمد جعل اللّه‏ قبره مزار ملائكة الرحمة، ألا ومن مات على حبّ آل محمد مات على السنة والجماعة، ألا ومن مات على بغض آل محمد جاء يوم القيمة مكتوباً بين عينه آيس من رحمة اللّه‏، ألا ومن مات على بغض آل محمد مات كافراً، ألا ومن مات على بغض آل محمد لم يشمّ رائحة الجنّة.(1)
و نيز سيد ابى‏ بكر بن شهاب‏ الدين علوى در رشفه ‏الصادى و من بحر فضايل بنى النبی الهادى (2) از تفسير ثعلبى (3) و امام فخر رازى در تفسير كبيرش (4) ذيل آيه مودت از صاحب كشاف (5) همين خبر را نقل نموده‏ اند.
و كواشكى در تفسير خود موسوم به تبصره از ضحاك و عكرمه كه از مشاهير مفسرينند روايت كرده كه رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله فرمود:
لا اسئلكم على ما ادعوكم اليه اجراً ألا ان تحفظونى في قرابتى علي وفاطمة والحسن والحسين وابنائمها.(6)
و می رسيد على همدانى شافعى در موده ‏القربى (7) از جابر بن عبداللّه‏ انصارى نقل مى ‏نمايد كه رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و‏ آله فرمود:
توسلّوا بمحبتنا إلى اللّه‏ تعالى واستشفعوا بنا، فانّ بنا تكرمونو بنا تحبّونو بنا ترزقون فمحبّونا امثالنا غداً كلّهم في الجنّة.(8)
و نيز از خالد بن معدان روايت نموده كه رسول اكرم صلى ‏الله عليه‏ و‏ آله فرمود:
من احبّ ان يمشي في رحمة اللّه‏ ويصبح في رحمة اللّه‏ فلايدخلّن قلبه شكّ بانّ ذريّتي افضل الذّريات ووصيّ افضل الاوصياء.(9)
و نيز از جابر روايت نموده كه آن حضرت فرمود:
الزموا مودّتنا اهل ‏البيت فانّ من اتقّى اللّه‏ وهو يودنا دخل الجنّة معنا والّذي نفس محمد بيده لا ينفع عبدا عمله الاّ بمعرفة حقّنا.(10)
و ابن‏ حجر مصرى مكى در فصل دوم صواعق (11) از ابويعلى از سلمة بن اكوع نقل نموده كه آن حضرت فرمود:
النّجوم أمان لاهل السّماء وأهل بيتي اما لامتّي من الاختلاف.(12)
اين اخبار نمونه ‏اى از هزاران خبر است كه درباره آل محمد ـ سلام ‏اللّه‏ عليهم اجمعين ـ از طرق عامه و اهل‏ تسنن رسيده است كه در مقدمه ‏نويسى بيش از اين مجال نقل ندارد.
از جمله اعتراضات كسروى و احمد امين مخصوصا در كتاب المهدى و المهدويت به شيعيان در اعتقاد به وجود امام زمان ـ عجل‏ اللّه‏ تعالى ‏فرجه ـ كه غايب از انظار مى ‏باشد و اين معنى را در صفحات مكرره با آب و تابى تكرار كرده و هياهويى راه انداخته‏ اند و نوشته‏ اند: «اين عقيده از جعليات وساخته‏ هاى شيعيان است كه مى‏ گويند امامى هست مهدى نام و از نظرها ناپيدا.» و حال آن كه خبر نداشتند و زحمت مطالعه و سير در كتب را به خود ندادند و در مقام تحقيق برنيامدند و الا اگر فقط در كتب علماى تسنن (گذشته از كتب شيعه) غور نموده بودند و عناد و تعصب بى ‏جا نمى ‏نمودند، مى‏ فهميدند اعتقاد به وجود حضرت مهدى محمد بن الحسن حجه ‏العصر و الزمان ـ عجل‏ اللّه‏ تعالى ‏فرجه ـ كه غيبت نموده و از انظار پنهان گرديده، مخصوص به شيعيان تنها نمى‏ باشد، بلكه در كتب معتبره علماى بزرگ اهل ‏تسنن نيز ثبت گرديده و اكابر علماى عامه از قبيل علامه سمهودى در جواهرالعقدين (13) و طبرانى در اوسط (14) و احمد بن‏ حنبل در مسند (15) و ابى‏ داوود در سنن (16) و ابن‏ ماجه در سنن (17) و حموينى در فرائد (18) و خواجه كلان بلخى در ينابيع‏ المودة (19) و ابن‏ حجر در صواعق (20) و امام نسایى در سنن (21) و خصائص ‏العلوى و خواجه پارسا در فصل‏ الخطاب (22) و محمد بن طلحه در مطالب ‏السؤول (23) و نورالدين جامى در شواهدالنبوة و حافظ بلاذرى در مسلسلات و محمد بن يوسف گنجى در كتاب البيان في اخبار صاحبّ ‏الزمان و ابن‏ صباغ مالكى در فصول المهمه (24) و مي رسيد على همدانى شافعى در موده ‏القربى (25) و علامه صلاح ‏الدين در شرح ‏الدائره و جمال ‏الدين شيرازى در روضه ‏الاحباب و بيهقى در صحيح خود شعب ‏الايمان و شيخ محيى‏ الدين عربى در فتوحات و عنقاءالمغرب و ملك ‏العلماء شهاب ‏الدين در هدايت ‏السعداء و سبط ابن‏ جوزى در تذكره (26) و شيخ عبدالرحمن بسطامى در دره ‏المعارف و شيخ محمد الصبان المصرى در اسعاف‏ الراغبين (27) و مؤيدالدين خطيب خوارزمى در مناقب و علامه شعرانى در يواقيت (28) و شيخ على متقى در مرقاة شرح مشكوة،(29) و ديگران از اكابر علماى اهل‏ تسنن كه اين صفحات مختصر مجال نوشتن نام تمام آنها را نمى‏ دهد، اخبار بسيارى راجع ‏به آن حضرت نقل نموده ‏اند و حتى بسيارى از آنها تحقيقات عميقى در اين باب كرده ‏اند.
براى نمونه، چند خبرى به اقتضاى مقدمه ‏نويسى از اكابر علماى عامه جهت بينايى جوانان روشن‏ فكر زايدا على ما سبق در اين‏جا نقل مى ‏نماييم تا بدانند اين عقيده از جعليات وساخته‏ هاى شيعيان نيست، بلكه كسروى تبريزى حيّال فريبنده و احمد امين مصرى عنود و امثال آنها مغلطه ‏كار بوده ‏اند و امر را بر بى‏ خبران مشتبه مى‏ نموده ‏اند.
علاوه برآن كه در (جلسه دهم) همين كتاب اشاراتى به اخبار وارده در موضوع حضرت مهدى عليه‏ السلام شده و در اين جا هم بيان ديگرى مى ‏نماييم و بعض اخبار ديگر [را] ذكر مى‏ كنيم تا كشف حقيقت گردد.
*************************
1-كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد عليهم ‏السلام مرده است شهيد و توبه ‏كننده از گناه و آمرزيده شده و مؤمنى كه داراى ايمان كامل مى‏ باشد و رحمت گرديده؛ و كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد عليهم ‏السلام بشارت مى‏ دهد او را عزرائيل و منكر و نكير به بهشت؛ و كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد عليهم ‏السلام مى‏ رود به سوى بهشت هم‏چنان كه عروس مى‏ رود به سوى خانه شوهرش؛ و كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد عليهم ‏السلام باز مى‏ شود در قبر او دو در به سوى بهشت؛ و كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد، قرار مى ‏دهد خداوند قبر او را زيارت‏گاه ملائكه رحمت؛ و كسى كه بميرد بر دوستى آل محمد عليهم ‏السلام مرده است بر سنت و جماعت؛ كسى كه بميرد بر دشمنى آل محمد عليهم ‏السلام روز قيامت بين دو چشم او نوشته شده است: نااميد است از رحمت خدا! و كسى كه بميرد بر دشمنى آل محمد عليهم ‏السلام كافر مرده است وكسى كه بميرد بر دشمنى آل محمد عليهم ‏السلام استشمام نمى‏ نمايد بوى بهشت را.
2-رشفه ‏الصادى، ص 45.
3-تفسير ثعلبى، ج 8، ص 314.
4-تفسير كبير، ج 27، ص 165.
5-تفسير كشاف، ج 3، ص 467.
6-من از براى ارشاد شما به سوى حق و حقيقت مزدى نمى‏ خواهم، مگر آن كه حفظ نماييد مقام مرا در اقارب و خويشان من يعنى براى خاطر من احترام نماييد اقارب و خويشان مرا و آنها على و فاطمه و حسن و حسين و اولاد و ذريه آن هر دو مى ‏باشند.
7-موده ‏القربى، مودة دوم، ص 12.
8-توسل بجوييد به دوستى ما به سوى خداى تعالى و طلب شفاعت نماييد به ما؛ پس به درستى كه به ما اكرام مى ‏شويد و به وسيله ما دوست داشته مى ‏شويد و به وسيله ما روزى داده مى‏ شويد. پس دوستان ما امثال ما هستند فردا يعنى قيامت تمامشان در بهشتند.
9-كسى كه دوست دارد آن كه مشى كند در رحمت خدا و صبح كند در رحمت خدا، پس داخل نكند در قلبش شكى به اين كه ذريه و اولاد من بهترين ذرارى هستند و وصى من بهترين اوصيا مى‏ باشند.
10-ثابت باشيد در دوستى ما اهل‏ بيت عليهم ‏السلام پس به درستى كه اهل تقوا كه ما را دوست بدارند، با ما داخل بهشت مى ‏شوند. به آن خدايى كه جان محمد صلى ‏الله‏ عليه ‏ و ‏آله در قبضه قدرت اوست، هيچ عملى به بنده ‏اى نفع نمى‏ رساند، مگر به شناختن دوستى ما.
11-صواعق ‏المحرقة، ص 187.
12-ستارگان امانند از براى اهل آسمان‏ ها و اهل‏ بيت من امانند براى امت من از اختلاف.
13-جواهرالعقدين، ج 2، ص 190.
14-معجم ‏الاوسط، ج 7، ص 276.
15-مسند احمد، ج 1، ص 84.
16-سنن ابى‏ داوود، ج 4، ص 106.
17-سنن ابن ‏ماجه، ج 2، ص 1366.
18-فرائدالسمطين، ج 2، ص 310.
19-ينابيع ‏المودة، ج 3، ص 271.
20-صواعق‏ المحرقة، ص 167.
21-سنن نسائى، ج 6، ص 275.
22-فضل ‏الخطاب، ج 3، ص 171.
23-مطالب ‏السؤول، ص 321.
24-فصول‏ المهمه، ج 2، ص 1095.
25-موده‏ القربى، مودة دهم، ص 38.
26-تذكره ‏الخواص، ص 325.
27-اسعاف ‏الرغبين، ص 145.
28-اليواقيت والجواهر، ج 2، ص 127.
29-مرقاة شرح مشكوة، ج 5، ص 179.

نوشتن دیدگاه