از اين بيان گذشته، شما عمل اصحاب پيغمبر را حجت مى دانيد و حديثى از آن حضرت نقل مى نماييد كه فرمود: ان اصحابى كالنجوم بايهم اقتديتم اهتديتم.(1)
مگر ابوالفداء در تاريخ (2) خود ننوشته كه اين چهار نفر از جمله اصحاب پيغمبر بودند كه روز سقيفه بنى ساعده به همراهى على از بيعت ابى بكر خوددارى نمودند، پس چرا عمل آن ها و سرپيچى از بيعت را حجت نمى دانيد با اين كه علماى خودتان نوشته اند آنها محبوب خدا و پيغمبر بودند و ما هم پيرو آنها مى باشيم كه آنها پيرو على عليه السلام بودند، پس به حكم حديث منقوله خودتان ما راه هدايت را به دست آورده ايم.
با اجازه آقايان به مقتضاى وقت، چند خبر براى شما نقل مى نمايم: حافظ ابونعيم اصفهانى در حليه الاولياء (3) و ابن حجر مكى در حديث پنجم از چهل حديثى كه در صواعق محرقه (4) در فضايل على عليه السلام آورده، از ترمذى و حاكم از بريده نقل نموده اند كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: ان اللّه امرنى بحب اربعة و اخبرنى انه يحبهم؛ يعنى خداوند مرا امر فرموده به دوستى چهار نفر و مرا خبر داده كه آنها را دوست مى دارد. عرض كردند: «يا رسول اللّه! آن چهار نفر كيانند؟» فرمود: على ابن ابى طالب و ابوذر و مقداد و سلمان.
و ابن حجر (5) در حديث 39 از ترمذى و حاكم (6) از انس بن مالك نقل نموده كه آن حضرت فرمود: الجنة تشتاق الى ثلاثة على و عمار و سلمان؛ يعنى بهشت اشتياق دارد به سوى سه نفر و آن سه نفر على و عمار و سلمانند.
آيا اعمال و رفتار اصحاب خاص رسول خدا كه محبوب خدا و پيغمبر و اهل بهشتند، سند نيست و حجيت ندارد كه مورد قبول مسلمانان باشد و به آنها ترتيب اثر بدهند؟ آيا خجالت آور نيست كه اصحاب در نظر شما همان عده اى باشند كه موافقت با بازى سقيفه نمودند و بقيه صحابه پاك رسول اللّه صلى الله عليه و آله كه مخالفت با مرام اهل سقيفه نمودند، از درجه اعتبار ساقط و بى اثر باشند؟ پس خوب بود حديثى را كه نقل نموديد، به طور اطلاق نمى گفتيد؛ بلكه مى گفتيد: ان بعض اصحابى كالنجوم [همانا بعضى از اصحاب من، همچون ستارگانند] تا گرفتار اين محذور نشويد و ما را از دايره هدايت خارج ننماييد.
*************************
1-به درستى كه اصحاب من مانند ستارگانند. به هر يك از آنها اقتدا كنيد، هدايت مى شويد كنزالعمال، ج 1، ص 112، ح 998.
2-تاريخ ابوالفداء، ج 1، ص 156.
3-حلية الاولياء، ج 1، ص 190.
4-صواعق المحرقه، ص 122.
5-صواعق المحرقه، ص 125.
6-مستدرك حاكم، ج 3، ص 130.
مقام سلمان و ابوذر و مقداد و عمار
- بازدید: 9001