اعترافات عمر درباره امير مؤمنان على(عليه السلام)
كسى كه مولايش على(عليه السلام) نيست مؤمن نيست

محبّ طبرى و ديگران با ذكر سند نقل كرده اند: دو نفر اعرابى متخاصم جهت حل اختلاف به عمر مراجعه كردند، پس عمر گفت: اى ابوالحسن! بين اين دو نفر داورى كن.
على(عليه السلام) هم داورى كرد و يكى از آن دو را محكوم نمود، پس شخص محكوم از روى تخطئه داورى امام به عمر گفت: يا اميرالمؤمنين بوسيله اين مرد بين ما قضاوت مى شود؟!
عمر هم از جا جست و يقه او را گرفت و گفت: «ويلك (ويحك) ما تدرى من هذا، هذا مولاى و مولى كلّ مؤمن و مؤمنة و من لم يكن مولاه فليس بمؤمن»(165)
واى بر تو نمى دانى اين كيست؟
اين مولاى من و مولاى هر مرد و زن مؤمن است و كسى كه او مولايش نباشد مؤمن نيست.

_____________________________________________________
(165) مناقب، ص948 پايان فصل چهاردهم . رياض النضره، 2/115 به نقل از حافظ ابن سمان . ذخائر العقبى، ص68 . صواعق المحرقه، ص107، به نقل از دار قطنى . وسيلة المال احمد بن باكثير نسخه مخطوط . شواهد التنزيل حاكم حسكانى، 1/266 ذيل آيه «أفمن يهدي إلى الحق» . فتوحات الاسلاميه، 2/307 .

نوشتن دیدگاه