زكريّا بن آدم - كه يكى از بزرگان شيعه و مورد توجّه خاصّ ائمّه اطهار عليهم السلام بوده است - به نقل از گفتار بعضى دوستانش حكايت نمايد:
روزى در مدينه منوّره كنار قبر مطهّر رسول خدا صلى الله عليه و آله به همراه بعضى افراد نشسته بوديم، كه ناگهان متوجّه شديم امام موسى كاظم سلام اللّه عليه دست فرزندش، حضرت رضا عليه السلام را گرفته و به سمت ما مى آمد، چون وارد مجلس ما گرديد و فرمود: آيا مى دانيد من چه كسى هستم؟
عرض كرديم: ياابن رسول اللّه! شما موسى، فرزند جعفر بن محمّد عليهما السلام هستى.
حضرت فرمود: اين فرزند را مى شناسيد؟
گفتيم: بلى، او علىّ، پسر موسى، پسر جعفر صادق - صلوات اللّه عليهم مى باشد.
آن گاه امام عليه السلام افزود: تمامى شما گواه و شاهد باشيد، كه من او را وكيل خود در زمان حياتم؛ و نيز وصىّ و جانشين خود پس از آن كه از دنيا بروم، قرار دادم.(1)
همچنين علىّ بن جعفر حكايت كند:
روزى در محضر برادرم امام موسى بن جعفر عليه السلام بودم و او را حجّت خداوند متعال پس از پدرم، در روى زمين مى دانستم.
ناگهان فرزندش، علىّ عليه السلام وارد شد و برادرم فرمود: اين فرزندم، علىّ صاحب و پيشواى تو خواهد بود؛ و همان طور كه من جانشين پدرم هستم، او نيز جانشين من مى باشد، خداوند تو را ثابت قدم و پايدار نگه دارد.
من گريان شدم و با خود گفتم: برادرم با اين سخنان، خبر از مرگ و رحلت خود مى دهد.
ناگاه امام عليه السلام اظهار نمود: برادرم علىّ! مقدّرات الهى بايد انجام پذيرد، همانا حضرت رسول، اميرالمؤمنين، فاطمه، حسن و حسين (صلوات اللّه عليهم اجمعين ) الگوى تمام انسان ها بوده و هستند و من نيز تابع و پيرو ايشان خواهم بود.
علىّ بن جعفر افزود: اين سخنان را برادرم، امام موسى كاظم عليه السلام سه روز پيش از آن كه هارون الرّشيد در دوّمين مرحله او را به بغداد احضار نمايد، بيان فرمود.(2)
---------------------------------------
1-كفاية الا ثر: ص 268.
2-إ ثبات الهداة: ج 4، ص 241، ح 54.
------------------------------
مؤلف: عبد الله صالحى

نوشتن دیدگاه