6  «لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى»
ترجمه:
6. از براى اوست آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين و آنچه ما بين زمين و آسمان است و آنچه در زير زمين است.
تفسير:
[در بيان اينكه خداوند مالك تمام مخلوقات است]
«لَهُ» «لامِ» ملكيت حقه حقيقيّة و «لامِ» اختصاص كه هر گونه تصرفى اراده كند، در آن‏ها مى‏كند و مزاحم و مانعى از براى او نيست، چون خالق و موجد و نگهبان و حافظ و مُحيى و مُميت آن‏هاست.
«ما فِى السَّمواتِ» از جميع كرات عِلويّه و ملائكه و آنچه در آن‏ها خلق فرموده از بيت المعمور و سدرة المنتهى و بهشت و حورالعين و جميعِ نِعَمِ بهشتى و لوح و قلم و غير اين‏ها [«وَما فِى الْأَرْضِ»؛ آنچه در زمين است] «وَما بَيْنَهُما»؛ [وآنچه در ميان آن دو] از هوا و رعد و برق و ابر و باران و برف و تگرگ و امثال آن‏ها.
«وَ ما تَحْتَ الثَّرى»؛ از معادن و جواهرات و مياه و غير اين‏ها.
تنبيه:
ملكيت ذاتيه اختصاص به ذات اقدس او دارد نسبت به جميع موجودات عالم از عالم عقول و نفوس و ارواح از مجردات و از ماديات از عرش تا هيولاى صرف. و اما ملكيت جعليه منوط به جعل اوست، چه ملكيت مطلقه كه از براى پيغمبر و امام است كه تصرف در جميع ممكنات عالم به اذن خدا و اجازه او دارند:
«اَلأرضُ وَ ما فيها كُلُّها لِلإمامِ»[1].
و ملكيت مقيّده كه براى افراد به اسباب ملكيت قرار داده است به حيازت وارث و بيع و شَرى و صلح و هِبِه و هديه و زكات و خمس و ساير اسباب.
------------------------------------
[1]. زمين و آنچه در آن است، همگى از آنِ امام است. ر. ك: كافى: ج1، ص407 و 409؛ باب «أنّ الأرض كلها للإمام  عليه‏السلام»؛ تهذيب الأحكام: ج4، ص134، ح11 و وسائل الشيعة: ج9، ص534، ح31 با اندكى تفاوت.گويا مؤلف اين حديث را نقل به معنا كرده است. نمونه‏اى از آنچه در انبوه روايات آمده است، نقل مى‏كنيم: «قال ابو محمد العسكرى عليه‏السلام: اِنَّ الدنيا و ما عليها لرسول اللّه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله؛ بى شك دنيا و آنچه در اوست، از آنِ رسول خداست».

نوشتن دیدگاه