برادران در فراز ديگرى از خطبه رسول اكرم صلى الله عليه و آله به اميرالمؤ منين مى فرمايد: و ابوولدى، يا على! تو پدر فرزندان من هستى؛ يعنى اولاد اميرالمؤ منين عليه السلام در عين حالى كه اولاد صلبى آن حضرت اند، فرزندان رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى باشند.
در بسيارى از روايات از امام حسن و امام حسين عليه السلام و همچنين ساير ائمه اطهار عليهم السلام نسبت به رسول اكرم صلى الله عليه و آله تعبير به ابن شده است (ابن رسول الله) و در بحارالانوار، از معجم طبرانى و اربعين موذن و تاريخ خطيب روايتى از جابر نقل مى كندكه به اين صورت كه:
قال النبى صلى الله عليه و آله: ان الله عزوجل جعل ذرية كل نبى من صلبه خاصة و جعل ذريتى من صلبى و من صلب على بن ابيطالب ان كلى بنى بنت ينسبون الى ابيهم الا اولاد فاطمة فانى انا ابوهم (1).
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: به درستى كه خدا عزوجل ذريه هر پيامبر را فقط از صلب خودش قرار داده است ولى ذريه مرا از صلب خودم و صلب على بن ابيطالب قرار داده است. به راستى فرزندان، هر دختر به پدر نسبت داده مى شوند، به جز اولاد فاطمه پس به درستى كه من خودم پدر ايشان هستم.
اما دشمنان نتوانستند كه اين فضيلت ائمه اطهار (به خصوص امام حسن و امام حسين) را قبول كنند؛ بنابراين ايراد مى گرفتند كه چرا آنها را فرزندان پيامبر مى دانيد در حالى كه فرزندان دختر انسان، فرزند حساب نمى شود؟ وبعد به شعر جاهلى استدلال مى كنند:
بنو بنا ابنائنا و بناتنا بنونهن ابناء الرجال الا باعد؛ پسران ما فقط پسران ما هستند؛ ولى دخترهاى ما، پسرانشان پسران مردان غريبه اند.
در بسيارى از روايات و داستان ها، پاسخ اين گروه، داده شده است؛ به عنوان مثال، در بحارالانوار، از احتجاج طبرسى (3) نقل شده كه امام باقر عليه السلام به ابى الجارود - كه يكى از اصحاب حضرت است و اسم او زياد بن منذر است و اول شيعه بوده و بعد زيدى شده است و ظاهرا ثقه است - مى فرمايد:
يا ابا جارود! درباره امام حسن و امام حسين چه مى گويند؟ عرض كرد: كه آنها انكار مى كنند كه اين دو پسران رسول خدا باشند. فرمود: خوب شما به چه استدلال مى كنيد؟ عرض كرد: به آيه اى كه حضرت عيسى را ذريه ابراهيم شمرده است و من ذريته داود و سليمان و ايوب و يوسف و مويس و هارون و كذلك نجزى المحسنين و زكريا و يحيى و عيسى و الياس كل من الصالحين (2) و همچنين به آيه مباهله كه مى فرمايد:
فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابنائكم و نسائكم و انفسنا و انفسكم (4) كه رسول خدا ب نصاراى نجران فرمود: شما پسرانتان و ما نيز پسرانمان را دعوت مى كنيم... و در آن روز، حضرت فقط از پسران، حسن و حسين را آورده بود.
امام باقر فرمود: آن ها چه مى گويند؟ ابوالاجارود گفت: اولاد دختر، جزء اولا انسان هستند ولى از صلب انسان نيستند.
حضرت فرمود: اى اباالجارود! به خدا سوگند! آيه اى به تو ياد مى دهم كه اولاد دختر را از صلب انسان مى داند و كسى اين آيه را رد نمى كند مگر آنكه كافر باشد او گفت: فدايت شوم چيست آن آيه؟ حضرت فرمود:
حرمت عليكم امهاتكم و بناتكم و اخواتكم و حلائل ابنائكم الذين من اصلابكم (5) حرام است بر شما مادرانتان، و دخترانتان و خواهرانتان.... و همسرانتان شما كه از صلب شما باشند.
اى اباالجارد! از اين آقايان بپرس: آيا حلال است براى رسول خدا صلى الله عليه و آله كه با همسران امام حسن وامام حسين ازدواج كند؟ اگر پاسخ مثبت بدهند و بگويند جايز است والله دروغ گفته اند، و اگر بگويند، جايز نيست، پس آن دو بزرگوار، پسران صلبى رسول خدا صلى الله عليه و آله خواهند بود و همسران آنها بر حضرت حرام نيستند، مگر به جهت آنكه آنان پسران صلبى رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى باشند.
ببينيد چه استدلال شيرينى است كه انصافا پاسخ دندان شكن است روايت جالب ديگرى نيز براى شما بخوانم:
----------------------------------------------
1-بحارالانوار، ج 43، ص 284
2-بحارالانوار، ج 43، ص 232
3-سوره انعام آيه 84، و 85
4-سوره ال عمران، آى 61
5-سوره نساء آيه 22
------------------------------------------
سيد محمد على جزايرى (آل غفور)

نوشتن دیدگاه