برخى مردم با آنكه از وضع مالى خوبى برخوردارند، ولى مى كوشند بدون دعوت به خانه اين و آن بروند و در اين راه، چه بسا اعضاى خانواده يا دوستانشان را نيز با خود همراه مى سازند. اين كار پسنديده نيست; زيرا صاحب خانه را به زحمت مى افكنند و بى اطلاع ميزبان، او را غافل گير و در برابر مهمان ناخوانده، شرمسار مى كنند. بنابراين، بدون هماهنگى و دعوت، به خانه كسى نرويم; چون اين كار در هر مكتب و مرامى ناشايست و خلاف اخلاق است. پيامبر گرامى اسلام در يكى از هشدارهاى شديد مى فرمايد:

مَنْ مَشى إِلى طَعام لَمْ يُدْعَ إِلَيْهِ فَقَدْ دَخَلَ سارِقاً وَ خَرَجَ مُعَيِّراً.(221)

هر كه بى دعوت به طعامى رود، دزد مى رود و ننگين بيرون مى آيد.

- پى‏نوشت‏ها -

(221) - نهج الفصاحه، ش 2767.

نوشتن دیدگاه