رسول رحمت و هدايت آمد تا چراغ راه آدميان به سوى خير و نيك بختى باشد. ايشان براى رسيدن انسان به كمال و سعادت، دستورهايى داده است كه انسان ها با عمل به آنها، خود را به خلق و خوى محمدى خواهند آراست.

انسان ها اگر چنين كنند، در سايه لطف پيامبر قرار مى گيرند و از آسيب هاى روز واپسين در امان مى مانند. در اين صورت، در آخرت نيز از ياران و نزديكان آن حضرت خواهند بود. در مقابل، كسانى كه دستورهاى نبوى را ناديده بيانگارند و در دنيا، خود را از نبى مكرم اسلام جدا سازند، در آخرت نيز از ايشان دور خواهند بود. بنابراين، چه خوب است كه با آراسته شدن به اوصاف نبوى، خود را مشمول رحمت الهى و قرين عطوفت محمدى قرار دهيم كه آن پيامبر مهرپرور مى فرمايد:

اَقْرَبُكُمْ مِنّى غَداً فِي الْمَوْقِفِ اَصْدَقُكُم لِلْحَدِيثِ وَ آداكُم لِلاَمانَةِ وَ اَوْفاكُم بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُكُم خُلْقاً وَ اَقْرَبُكم مِنَ النّاسِ.(223)

نزديك ترين شما به من در فرداى قيامت، آن كسى است كه بيش از همه سخن راست بگويد، اداى امانت كند، به پيمان وفا كند و اخلاق وى نيكوتر و به مردم نزديك تر باشد.

- پى‏نوشت‏ها -

(223) - همان، ص 46.

نوشتن دیدگاه