اسلام به جز نمازهاى واجب، بر اداى بعضى نمازها به دليل آثار بسيار مهم تربيتى كه در پى دارند، تأكيد كرده است. در اين ميان، نماز شب از اهميت بيشترى برخوردار است. وقت اين نماز، از نيمه هاى شب تا نزديك نماز صبح است و سحرخيزان و شب زنده داران با راز و نيازهاى شبانه خود، به حال و هواى معنوى ويژه اى دست مى يابند. اينان در خلوت ربانى خود، محو ديدار معشوق حقيقى مى شوند و جز خدا، همه چيز را به فراموشى مى سپارند. رمز موفقيت بسيارى از علما و اولياى الهى را در اداى نافله نماز شب دانسته اند. پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) در ترغيب به اداى نماز شب مى فرمايد:

مَنْ كَثُرَتْ صَلوتُهُ بِالّلَيْلِ حَسُنَ وَجْهُهُ بِالنَّهارِ.(227)

هر كس در شب، نماز بسيار بخواند، در روز، چهره اش نورانى مى شود.

- پى‏نوشت‏ها -

(227) - همان، ش 2813.

نوشتن دیدگاه