شهيد عظمت
على بن ابى طالب از دنيا رفت در حالى كه شهيد عظمت خود بود. على از اين دنيا چشم بر بست ، باز زمزمه نماز در لبانش . او رخت از اين دنيا بر چيد، با اشتياق به پروردگارش . عرب ، حقيقت مقام اين مرد را نشناخت تا آنگاه كه مردانى از همسايگان فارس آنان كه سنگ ريزه را از جواهر تشخيص مى دادند، شخصيت او را (تا حدودى ) به جاى آوردند (1) .
همسايه خدا
من از اين راز دنيا سر در نمى آورم كه چرا بعضى از افراد از زمان خودشان اين قدر جلو هستند.
(( به عقيده من على بن ابى طالب مال آن زمان نبود؛ يعنى آن زمان ارزش على را نداشت ، على قبل از زمان خودش متولد شده بود ))
فى عقيدتى ان على بن ابى طالب اول عربى جاور الروح الكليه و سامرها؛ به عقيده من على بن ابى طالب اول شخصى است از عنصر عرب كه هميشه در كنار روح كلى عالم است ؛ يعنى همسايه خداست و او مردى بود كه شب ها با روح كلى عالم به سر مى برد (2) .
جبران خليل جبران مسيحى (3)
____________________________________________________________________________
1- امام حسن (عليه السلام ) شهيد فرهنگ پيشرو انسانيت ، ص 73، نقل از الامام على صوت العداله الانسانيه ، ج 1، ص 364.
2- على (عليه السلام ) از زبان استاد شهيد مطهرى ، ص 28 و 29، نقل از اسلام و مقتضيات زمان ، ج 1، ص 268.
3- جبران خليل جبران يك عرب مسيحى و اهل لبنان است . در دوازده سالگى به آمريكا رفته است .
