پس از اين درس نخست توحيدى ، پيامبر به درس دوم مى پردازد. از دعوت جهانى خويش مى گويد. و... از فلسفه بعثت مى فرمايد:
((پس از توحيد مرحله دوم ((بندگى خدا)) ، ايمان آوردن به من است و اعتراف و اقرار به اين كه خداوند مرا به سوى تمامى بشريت ، به عنوان للّه للّه ((بشير)) و ((نذير)) فرستاده است ، تا اينكه خلايق را به فرمان خدا به سوى حق (كه خداوند است ) دعوت كنم ...)) (3)
آنگاه به نقش جهت دهنده و نظام بخشى و وحدت آفرينى ((اهل بيت )) اشاره مى كند و در مقام برقرارى پيوند استوار و محبت عمل آفرين با اين ((خانواده )) مى فرمايد:
((پس از توحيد و اعتراف به رسالت من ، دوستى كردن با ((اهل بيت من )) است ، اين خانه و خانواده اى كه به خواست خدا و اراده او نجس و پليدى از آن رفته و به ((طهارت )) رسيده است .
اى ابوذر!... بدان كه خداوند، اهل بيت مرا در ميان امتم ، همچون كشتى نجات بخش نوح قرار داده است كه هر كه بر اين سفينه برآيد، نجات مى يابد و هر كه از آن روى بگرداند، غرق خواهد شد...)) (4)

- پینوشتها -

3-ثُمَّ الاْ يمانُ بِي وَ الاْ قْرارُ بأ نَّ اللّهَ تعالى أ رْسَلَنِي إ لى كافَّةِ النّاسِ بَشِيرا وَنَذِيرا وَداعِيا إ لَى اللّهِ بِإ ذْنِهِ وِسِراجا مُنِيرا.
4-ثُمَّ حُبُّ أ هْلِ بَيْتِيَ الّذِينَ أ ذْهَبَ اللّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهِيرا. وَاعْلَمْ يا أ باذرّ! اءنّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ جَعَلَ أ هْلَ بَيْتِي فِي أُمَّتِي كَسَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَها نَجا وَمَنْ رَغِبَ عَنْها غَرِقَ.

نوشتن دیدگاه