انسان در بينش اسلامى موجودى ممتاز است كه در پرتو تحولات, به كمالات روحى و معنوى نايل مى شود و با گذر از يك مرحله به مرحله ديگر زندگى, جهت جاودانگى خود را مى يابد و در هر مرحله اى به زندگى نوين و دنياى جديدى قدم مى گذارد و با شرايط خاص آن وفق پيدا مى كند. گاهى ((رحم)), گاهى دنيا, زمانى برزخ و هنگامى قيامت اقامتگاه زيست انسان است. مرگ و حيات, دو تعبير مختلف از روند زندگى و هر دو امر وجودى و تفسيرى از حيات جاودانى انسان است. علامه طباطبايى مى گويد: مرگ به معناى عدم حيات نيست بلكه به معناى انتقال است; امرى است وجودى كه مانند حيات خلقت پذير است
لياقت على امينى در شماره ی 43 ماهنامه ی کوثر نوشت: لسان قرآن كريم در بازگويى اين حقيقت بسيار صراحت دارد: ((الذى خلق الموت و الحيوه ليبلوكم ايكم احسن عملا و هو العزيز الغفور)); خدا مرگ و حيات, هر دو را آفريده است تا شما را بيازمايد كه كدام يك از شما خوش عمل و نيك رفتارتريد و او غالب و عزيز آمرزنده است.
انسان ها در هر دوره اى از شرايط زندگى, پايبند ضوابط اجتماعى و روابط انسانى هستند. ارتباط انسانى در هيچ مقطعى گسستنى نيست. اسلام به اين پيوند و پيوستگى تاكيد مى ورزد. لذا ((زيارت)) مفاهيم عميقى از عشق, محبت, مودت و پيوستگى انسانى و ايمانى را به همراه دارد, آن چنان كه هر مسلمان باورمند وظايف زيارت مومنان و صالحان و گذشتگان را همواره به عهده دارد.
زيارت, عبرت انگيز است.
عالم دنيا, عالم جذب و كشش هاى فراوان مادى است. اين كشش ها عامل بازدارنده و سبب غفلت انسان از فرجام زندگى و عاقبت انديشى است. ياد آخرت فلسفه فردا نگرى و بيدارى انسان را شكل مى بخشد و او را متوجه زندگانى فردا مى كند. وقتى چنين توجه و تنبهى براى انسان حاصل شد, او در صدد ساختن آينده روشن و مطلوب براى خود بر مىآيد و مقدمات رسيدن به آن را مهيا مى كند. پيامبر عظيم الشإن اسلام(صلی الله علیه واله) مى فرمايند: ((زوروا القبور فانها تذكركم الاخره)); قبور را زيارت كنيد. پس به درستى كه اين كار, شما را به ياد آخرت مى اندازد.
زيارت, فرح بخش است.
زيارت نمودى از پيوند روحى و عاطفى است كه ميان انسان ها برقرار مى شود. موقعى كه دوستى به ديدار دوست خود مى شتابد و تحفه اى براى او مى برد, قلب او سرشار از شادىها مى گردد. رفتن به ديار اموات نيز چنين پيامد شادى در پى دارد و روح در گذشتگان با تحفه زيارت مسرور و شاداب مى شود. امیر المومنین على(علیه السلام) در اين رابطه مى فرمايد: ((زوروا موتاكم فانهم يفرحون بزيارتكم)); گذشته گان خود را زيارت كنيد. پس به درستى كه آنان از اين عمل شما بسى مسروز و فرحناك مى شوند.
داود رقى مى گويد به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم: كسى كنار قبر پدر و بستگان خود يا افراد دگر مى رود, آيا به حال آن صاحب قبر سودى مى رساند؟ امام فرمود: ((نعم ان ذلك يدخل عليه كما يدخل على احدكم الهديه يفرح بها)); بلى. ثوابش به او مى رسد و خوشحال مى شود, همان طور كه اگر هديه اى به شما برسد شما خوشحال مى شويد.
تحفه آيات
قرائت قرآن ركن اساسى زيارت است. دعا در پيشگاه خدا و خواندن قرآن زيارت را معنا دار و اثر بخش مى سازد و موجب آمرزش و ريزش گناهان مى گردد. از پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) در باره فضيلت قرائت ((آيه الكرسى)) در زيارت قبور, روايت شده است: ((من قراها و جعل ثوابها لاهل القبور غفرالله ذنوبهم)); هر كسى آيت الكرسى را قرائت كند و ثوابش را براى اموات و گذشتگان قرار دهد, خدا گناهان آنان را بيامرزد.امام صادق(علیه السلام) فرمود: ((من زار قبر المومن فقرا عنده ((انا انزلناه)) سبع مرات غفرالله له و لصاحب القبر)); هر كسى قبر مومنى را زيارت كند و هفت بار سوره قدر را بخواند, خدا او را و صاحب قبر را بيامرزد.

احساس حضور و رغبت انس
مرگ انتقال دهنده انسان از يك دنيا به دنياى ديگر است. بنا بر اين همه استعدادها و نيروهاى فكرى, عقلانى, احساسى و عاطفى انسان پس از مرگ زنده و فعال است. انسان پس از مرگ همچنان مى انديشد و همچنان احساس مى كند. محمد بن مسلم مى گويد: به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم: آيا اموات حضور ما را كنار قبرشان درك مى كنند؟ امام فرمود: ((اى والله انهم ليعلمون بكم و يفرحون بكم و يستانسون اليكم)); آرى. به خدا سوگند! همانا حضور شما را درك مى كنند و خوشحال مى شوند و با شما انس مى گيرند.

فضيلت زيارت و رويت
اسلام همچنان كه زيارت قبور و اموات را مورد توجه قرار مى دهد, زيارت مومنان و نزديكان و همنوعان را جزو فرايض اجتماعى انسان ها قرار مى دهد و آن را زير بناى روابط اجتماعى و مايه محبت و مودت و همدلى و همسويى مى داند. پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) فرمود: ((الزياره تنبت الموده)); زيارت و ديدار روياننده محبت و دوستى است.
امام صادق(علیه السلام) مى فرمايد: ((من زار اخاه المومن كتب الله له بكل خطوه الف حسنه و محاعنه الف سيئه و رفع له الف درجه)); هر كسى برادر مومنش را ديدار كند, خدا براى هر گامش هزار حسنه مى نويسد و هزار گناه او را محو مى كند و هزار درجه براى او بالا مى برد.

 فضيلت برتر
زيارت داراى سلسله مراتب فضيلتى است. زيارت مومنان, زيارت شهيدان, زيارت آل الله و زيارت انبيإ به تناسب مقام و موقعيت معنوى خود درجاتى دارند اما زيارت انبياى عظام, به ويژه نبى اكرم(صلی الله علیه واله) و ائمه اطهار عليهم السلام داراى اثرات خاص روحى و معرفتى و از فضيلت برتر و شرافت ويژه اى برخوردار است.
اين زيارت انسان را به راه سعادت و كمال معنوى و سرنوشت اخروى رهنمون مى سازد. انسان به وسيله زيارت, هدايت ها و ارشادهاى حضورى پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) و پيشوايان معصوم عليهم السلام را دريافت مى كند, چنانچه رسول گرامى فرمود: ((من زار قبرى بعد مماتى فكانما زارنى فى حياتى و من لم يزر قبرى فقد جفانى));;هر كس قبرم را زيارت كند, گويا مرا در زمان حياتم زيارت كرده است و هر كس قبرم را زيارت نكند, به من جفا نموده است
امام محمد باقر(علیه السلام) در باره ثواب و فضيلت زيارت مرقد مطهر حضرت محمد(صلی الله علیه واله) فرمود: ((ان زياره قبر رسول الله(صلی الله علیه واله) تعدل حجه مع رسول الله مبروره)); همانا ثواب زيارت قبر پيامبر خدا(صلی الله علیه واله) برابر يك حج نيكو و مقبول است كه به همراه آن حضرت انجام گرفته باشد.

زيارت و شفاعت
شفاعت فيض بزرگى است كه چون چشمه توفنده, همه معصيت ها و گناه ها را از انسان مى زدايد و روح و نفس آدمى را پاكيزه مى كند و جايگاه او را در پاك ترين و زيباترين مكان ها قرار مى دهد. زيارت رسول اكرم(صلی الله علیه واله) انسان را مشمول چنين فيضى و لطف الهى قرار مى دهد, چنانچه آن حضرت فرمود: ((من زارنى حيا و ميتا كنت له شفيعا يوم القيامه)); هر كسى مرا در زمان حيات يا زمان مرگ من زيارت كند در روز قيامت شفيع او خواهم شد.

زيارت شاخساران عصمت و رسالت
بر اساس بينش شيعى, ذريه پيامبر(صلی الله علیه واله) همان شاخ و برگ درخت رسالت و امامت است كه ثمر دهى و سرسبزى را به جامعه مى بخشد و حلاوت هدايت و شيرينى ارشاد را در كام هر مسلمانى گوارا مى سازد. زيارت اين برگزيدگان زيارت رسول اكرم(صلی الله علیه واله) به حساب مىآيد. زيد شحام مى گويد: به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم: كسى كه يكى از شما ائمه طاهرين عليهم السلام را زيارت كند, چه پاداشى دارد؟ امام فرمود: ((كمن زار رسول الله)); مانند كسى است كه رسول خدا را زيارت كرده باشد.پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) فرمود: ((من زارنى او زار احدا من ذريتى زرته يوم القيامه فانقذته من اهوالها)); هر كس مرا با يكى از فرزندان مرا زيارت كند روز قيامت او را ملاقات مى كنم و از وحشت هاى آن روز نجات مى دهم.
امام صادق(علیه السلام) در باره فضيلت زيارت بارگاه روحانى و ملكوتى فاطمه معصومه(سلام الله علیها) مى فرمايد: ((ان لله حرما و هو مكه و لرسوله حرما و هو المدينه و لاميرالمومنين حرما و هو الكوفه و لنا حرما و هو قم و ستدفن فيه امراه من ولدى تسمى فاطمه من زارها وجبت له الجنه)); خدا حرمى دارد كه مكه است. پيامبر خدا(صلی الله علیه واله) حرمى دارد كه مدينه است. امیر المومنین على(علیه السلام) حرمى دارد كه كوفه است. حرم ما اهل بيت قم است. به همين زودى زنى از فرزندان من در آن جا دفن مى شود كه نامش فاطمه است. هر كس او را زيارت كند بهشت بر او واجب مى شود.

منبع : شفقنا

نوشتن دیدگاه