بنى المصطلق نام قبیله‏اى بود که در بیابانهاى حجاز سکونت داشتند و مانند سایر قبایل عرب از راه دامدارى،زراعت و تجارت روزگار مى‏گذرانیدند.این قبیله در جنگ احد جزء همدستان قریش بودند و آنها را یارى کردند،مطابق مشهور در شعبان سال ششم هجرت به پیغمبر اسلام خبر رسید که رئیس این قبیلهـحارث بن ابى ضرارـلشکر و ساز و برگ جنگى تهیه کرده و تصمیم دارد بزودى به مدینه حمله کند.
پیغمبر اسلام با شنیدن این خبر دستور بسیج لشکر را داده و ابو ذر غفارى را در مدینه منصوب فرمود و خود با سربازان اسلام حرکت کردند.و در جایى به نام«مریسیع»به دشمن برخورد کرده و حمله از دو طرف شروع شد.
بنى المصطلق پس از اینکه ده تن کشته دادند،تاب مقاومت نیاورده فرار کردند و اموال آنان که دو هزار شتر و پنج هزار گوسفند بود بهره مسلمانان گردید و زنان و کودکانشان نیز به دست آنان اسیر گشتند.
چنانکه پیش از این در چند صفحه قبل تذکر دادیم رسول خدا(ص)براى اینکه از یک راه عاقلانه و صحیح استفاده کند تا هم اسیران و زنان را مسلمانان بدون گرفتن فدیه آزاد کنند و هم عقده‏اى در دل این قبیله سرشناس و معروف،از اسلام و مسلمین پیدا نشود و بالاتر آنکه قلب آنها را نیز براى قبول اسلام نرم کرده ارتباطى با آنها برقرار سازد،با جویریه دختر حارث بن ابى ضرار که در میان اسیران بودـازدواج کردو چنانکه پیش از این شرح دادیم به هر دو منظور هم رسید و توفیق یافت.

نوشتن دیدگاه