امير مؤمنان على (ع) جامه را از صورت فاطمه (س) برداشت، نامه اى را در بالاى سر فاطمه (س) مشاهده كرد، آن را برداشت و ديد در آن نوشته:
«بنام خداوند بخشنده مهربان، اين است آنچه فاطمه دختر رسول خدا (ص) به آن وصيت نموده است:
1- فاطمه گواهى مى دهد كه خدائى جز خداى يكتا نيست.
2- و محمد (ص) بنده و پيامبر خدا است.
3- بهشت و دوزخ حق است، و ترديدى در برپا شدن قيامت نيست، و خداوند مردگان را از قبر برمى انگيزاند.
4- اى على! من فاطمه دختر محمّد (ص) هستم كه خداوند مرا به ازدواج تو درآورد، تا در دنيا و آخرت از آن تو باشم، تو از ديگران به من شايسته تر هستى:
حَنِّطْنِى وَ غَسِّلْنِى وَ كَفِّنى بِاللَّيْلِ وَ صَلِّ عَلَىِّ وَادْفِنِى بِاللَّيْلِ وَ لا تُعْلِمْ اَحَداً... :
«مرا شبانه حنوط كن و غسل بده و كفن نما، و شبانه بر من نماز بخوان و مرا به خاك بسپار، و به هيچكس خبر نده! تو را به خدا مى سپارم، و به فرزندانم تا روز قيامت سلام مى فرستم».

نوشتن دیدگاه