بسم الله الرحمن الرحیم
«و إیاک و مشاوره النساء و فان رایهن الی أفن و عزمهن إالی و دهن و اکفف علیهن من أبصارهن بحجابک إیاهن فإن شده الحجاب أبقی علیهن و لیس خروجهن بأشد من إدخالک من لا یوثق به علیهن و إن استطعت ألا یعرفن غیرک فافعل و لا تملک المراه من أمرها ما جاوز نفسها فإن المراه ریحانه و لیست بقهرمانه و لا تعد بکرامتها نفسها و لا تطمعها فی أن تشفع لغیرها و إیاک و التغایر فی غیر موضع غیره فإن ذلک یدعو الصحیحه إلی السقم و البریئه إلی الریب»
بپرهیز از مشورت با زنان که زنان سست رأی هستند، و در تصمیم گرفتن ناتوان، در پردهشان نگاه دار تا دیدهشان به نامحرمان نیفتد که در پرده بودن، آنان را از – هر گزند- نگاه دارد، و برون رفتنشان از خانه بدتر نیست از آن که بیگانه که بدو اطمینان نداری، را نزد آنان در آری. اگر توانی چنان کنی که جز تو را نشناسند، روا دار، و کاری که برون از توانایی زن است به دستش مسپار، که زن گل بهاری است، لطیف و آسیب پذیر، نه پهلوانی است کارفرما و در هر کار دلیر، و مبادا گرامی داشت – او را – از حد بگذرانی و یا او را به طمع افکنی و به میانجی دیگری وادار گردانی.
و بپرهیز از غیرت ورزیدن نابجا که آن درستکار را به نادرستی کشاند، و پاکدامن را به بدگمانی خواند.
حضرت مولی الموحدین (علیه السّلام) در این فراز نامه از سی و یک به فرزندشان حضرت امام حسن (علیه السّلام) موضوع حذر از مشاوره با زنان خاصی را در میان میگذارند و میفرمایند: «إیاک و مشاوره النساء»؛ سپس علت آن را این طور بیان میکنند که «فإن رأیهن إلی أفن و عزمهن إالی وهن» چون داوری و قضاوتشان سست و ارادههایشان ضعیف است.
خواهش بنده این است که ابتدا بدون هیچ قضاوتی سعی بفرمائید در فضای بحث قرار بگیرید تا جایگاه و خاستگاه سخن حضرت درست روشن شود و بتوانید نتیجهی لازم را از آن رهنمود ببرید. و همین جا تأکید کنم با توجه به این که تمام صحبتهای حضرت دارای نتایج حکیمانه است پس معلوم است این فراز هم دارای نتایج حکیمانهای است که از آن طریق میخواهند انسان را از بیراههها آزاد کنند.
حضرت پس از سخن مذکور که إن شاءالله به شرح آن خواهیم پرداخت، میفرمایند: «و اکفف علیهن من أبصارهن بحجابک إیاهن فإن شده الحجاب أبقی علیهن»؛ آنان را در پرده نگاه دار تا چشمشان به نامحرم نیفتد و برای آنها پایدارتر و ماندنیتر است که در نهایت حجاب و دور از چشم نامحرم باشند. «و لیس خروجهن بأشد من إدخالک من لا یوثق به علیهن» و برون رفتن آنان از خانه بدتر از آن نیست که نامحرم غیر مطمئن را وارد زندگی آنان نمایی «و إن استطعت الا یعرفن غیرک فافعل»؛ و در حفظ حرمت آنها تا آنجا بکوش که اگر میتوانی کاری کنی که جز تو کسی را نشناسند، این کار را بکن. «و لا تملک المرأه من أمرها ما جاوز نفسها» چیزی از حد آنها سنگینتر است بر آنها حمل نکن. «فإن المرأه ریحانه و لیست بقهرمانه»؛ زیرا زنان چون گل بهاری لطیف و آسیبپذیرند و نه قهرمان. «و لا تعد بکرامتها نفسها و لا تطمعها فی أن تشفع لغیرها»؛ مبادا در گرامی داشتن او زیادهروی کنی و یا او را به طمع افکنی که بخواهد برای دیگران شفاعت کند. «و إیاک و التغایر فی غیر موضع غیره»؛ و بر حذر باش از غیرت نشان دادن بی جا «فإن ذلک یدعو الصحیحه إالی السقم و البریئه إالی الریب»؛ که این کار سالم را بیمار و پاکدامن را به سوی بدگمانی کشاند.
با توجه به این که هنر ما باید این باشد که سخنان حکیمانه امامان معصوم (علیهم السّلام) را تا آنجا که ممکن است در همان سطحی که مطرح است بفهمیم بحث را ادامه میدهیم. هنر این نیست که وقتی نمیتوان موضوع را درست فهمید، صورت مسئله را پاک کنیم. برای فهم این فراز مقدماتی نیاز است، و مسلّم در بستری که قرآن به زن نظر دارد این سخنان مطرح است و با دقت بیشتر روشن میشود این سخنان تبیین سخن خدا است.
خانواده
مشورت با زنان
- بازدید: 924