خانواده

موضوع غرب یک پدیده نو ظهوری است که حیات خود را در لوکس کردن زندگی و نمایش دادن خود به دیگران جستجو می کنند این نشانه بی هویتی و بی ریشه بودن این تمدن است. این ها همیشه برای سایر ملل مسئله ایجاد می کردند، نمونه اش اسکندر مقدونی که از آتن بلند شد و آمد این جاها را به هم ریخت و بعد به مصر رفت. معلوم نیست چرا؟ چون معنی بودن در یک زندگی مقدس و متعالی را گم کرده بودند، کارشان این نبود که خودشان زندگی کنند. یکی از عزیزان تحقیق کرده که باروت را اولین بار چینی ها اختراع کردند اما هیچ وقت با آن توپ نساختند چون باروت را اختراع کردند تا در کنار زندگی از آن استفاده کنند اما همین که باروت به دست اروپایی ها افتاد با آن توپ ساختند و برنامه تجاوز به سایر ملت ها را شروع کردند. ولی چینی ها چون روح تجاوز نداشتند از آن وسیله ی تجاوز به سایر ملت ها درست نکردند. یا همین چینی ها برای اولین بار قطب نما را اختراع کردند، اما کشتی های غول پیکر برای سرکشی به سایر قاره ها نساختند چون می خواستند خودشان زندگی کنند ولی همین که قطب نما به دست اروپایی ها افتاد با همان روحیه به اسم مسافرت در اقیانوس ها اکثر ملت های دنیا را تحت استعمار خود درآوردند و بلایی بر سر مردم آفریقا آوردند که عملا دیگر آن آفریقایی که خود صاحب تمدن بود – بدون آن که خود را برای تجاوز آماده کرده باشند- نابود گشت. گویا باید همه دنیا نوکر روح اروپایی شوند. معلوم است وقتی این روح و روحیه به صحنه آمد مسلم بنده و جنابعالی باید برای مقابله با آن مجهز شویم ولی متوجه باشیم بشر در تاریخ کهن خود به طوری زندگی می کرده که بیش از آنکه خود را به رخ سایر ملل بکشد ، به ساحت قدسی خود می پرداخته، آن نوع زندگی که قابل نمایش نبوده است.
حرف بنده این بود که ما سالهای سال در یک فضای دینی زندگی می کردیم ولی این حرف ها هم نبود که حق زن یا حق مرد چه شده است ، این حرف ها که حکایت از روحیه رقابت و دوگانگی دارد با حضور فرهنگ غربی از دوره ی قاجار که با یک خودباختگی با فرهنگ غربی روبه رو شدیم پیدا شد و با نهایت بی تدبیری همه گذشته خود را نفی کردیم و هرچه غربی بود برایمان اصیل جلوه کرد به طوری که پادشاه قاجار خاک باغچه اش را هم از بلژیک آورد. در جامعه ای که تمام مناسباتش را با دین اسلام تنظیم کرده ناگهان فرهنگی وارد می شود که هیچ توجهی به دین ندارد حاصل کار رضاخان می شود که به پسرش از جزیره موریس نامه می نویسد « مرا انگلیسی ها آوردند، خودشان هم بردند، باید از آنها بترسی ولی باید کاری کنی که مردم از تو بترسند » تا این حد خودباختگی و زبونی در مقابل غرب کار را به کشف حجاب اجباری کشاند و چه بلبشویی در این کشور راه انداختند از گذشته خود رانده شدند و نسبت به غرب هم خود را باخته دیدند. هر کس هر کاری از دستش می آمد می کرد و لذا فضای خانواده های ما تبدیل شد به قلدری مردها و تضعیف زنان و متاسفانه غرب زده ها این شرایط را که هنوز هم ما گرفتار آن هستیم و روحیه ی بعضی از پدران ما حاصل فضای فرهنگ چنین زمانی است به عنوان فرهنگ خانواده دینی عمده کردند و با فرهنگ غربی مقایسه نمودند و نتیجه گرفتند اسلام زن را تحقیر کرده است و روشنفکران بریده از فرهنگ کهن ما نیز تحت تاثیر همین حرف ها سخن گفتند و قلم فرسایی کردند آری در برهه ای از تاریخ تشیع چنین گرفتاری هست که زن تحقیر شده ولی این درست در زمانی است که فرهنگ دینی آسیب دیده است. همان طور که در اهل سنت به جهت آسیب بیشتری که به دین وارد شد تحقیر زن بیشتر اعمال شد و هنوز هم ادامه دارد در حالی که رسول خدا علیه السلام فرمودند : « خیارُکم ، خیارُکم لنسائهم »(59)بهترین شما کسانی هستند که برای زنان خود همسران خوبی باشند.آیا این منطقی است که برخورد غیر اسلامی بعضی از مردان را نسبت به زنان به پای اسلام بگذاریم و بعد نتیجه بگیریم باید با روش اروپایی نهضت احیاء حقوق زنان راه بیندازیم و با منظری که غربی ها به زن می نگرند همه چیز خود را از دست بدهیم؟ چه شد که در خانواده های ما تو و منی پیدا شد؟ آیا در فضاهای خانواده های دینی با آن اهداف مقدسی که در آن مطرح است تو و منی بین اعضاء خانواده مطرح است که حالا مجبور شویم یک طوری این تو منی ها را وصله کنیم؟ البته وقتی تو و منی پیدا شد باید وصله کرد ولی اگر شیفتگی دینی بیاید و گذشت قسمتی از دین داری حساب شود دیگر این حرف ها پیش نمی آید وقتی دین در میان باشد چیزی پاره نمی شود که مجبور شویم وصله کنیم. در فضای هزار سال یگانگی چیزی به نام رقابت زن و مرد نبود ، به اندازه ای که از خدای یگانه جدا شدیم دو گانگی های خود را نشان داد و در فضای دو گانگی، حق زن و مرد مطرح و هزاران هزار مشکل ظاهر می شود.
گاهی دوستان سوال می کنند چرا اسلام جواب سوال های پیش آمده را نمی دهد ابتدا عنایت داشته باشید این سوال ها از وقتی طرح شد که انسان ها از خانه ایمانشان فاصله گرفتند، آری اسلام آنچنان برای همه تاریخ وسعت دارد که در هر شرایطی جواب گوی سوالات بشر است ، ولی فراموش نفرمائید درمان اصلی سوالات این است که سعی کنیم مردم به خدا وصل شوند تا اصلا این حرف ها مطرح نباشد. در جلسه سوم کتاب « آشتی با خدا » عرض شد بسیاری از این سوال هایی که در زندگی ما نسبت به خدا پیش می آید به جهت بی ثمری حیات است، انسانی که از حیاتش بهره کافی نبرده است و حالا سوال دارد که « چرا خدا من را خلق کرد » مثل کسی است که مطابق آدرسی که به او داده اند آن جایی را که می خواست پیدا کند دیگر نمی گوید این آدرس را چرا به ما داده اند وقتی به مقصدی که می خواست رسید ، دیگر سوال برایش نمی ماند. می گوید خوب شد که آمدیم.
وقتی انسان از خانه ایمانش جدا شد و از نظر به اهداف مقدس غفلت کرد، نظر به خود شروع می شود خود را می بیند و این که خودش غیر از آن دیگری است و این شروع بحث است که آیا حقوق زن ومرد باید مساوی باشد یا نه ، چرا ارث زن با ارث مرد مساوی نیست و هزارا ن سوال دیگر که البته اگر جواب درستی به آن ها داده نشود جوانان ما نسبت به حقانیت اسلام مسئله دار می شوند و باید در عین توجه به حیات طیب که قرآن برای زن ومرد به طور یکسان تعیین نموده روشن شود که این تفاوت ها اولاً : تبعیض نیست ثانیاً : طوری حقوق زن تنظیم شده که زن بتواند در بستر مسئولیت تربیتی خود بدون هر گونه دغدغه اقتصادی به کار خود ادامه دهد.

- پینوشتها -

59 نهج الفصاحه ، حدیث شماره 1477

نوشتن دیدگاه