خانواده

اگر زنان و مردان به آنچه که دریچه ی ورود به مهمانی حق است و به آن ها داده اند نگاه کنند در عیش و قرار و آرامش وشعف و حضور قلب و مستی و معنویت قرار می گیرند. در حالی که اگر به آنچه که خدا به آنها نداده است نگاه کنند در حسادت و پریشانی و غفلت و فرسایش و اضمحلال قرار می گیرند و عملاً راه ورود به شرایط انس با خدا در جلویشان بسته خواهد شد. خداوند می فرماید: اگر می خواهی در آرامش بندگی به سر ببری به وظیفه نگاه کن. وظیفه این بود که به شجره نزدیک نشویم، نه تنها از آن نخوریم، حتی نزدیک هم نشویم، وقتی به جای نظر به وظیفه، به شجره نگاه کردیم، دیدیم میوه های شجره را نداریم، مصیبت شروع شد و از همه چیز محروم شدیم. وظیفه این بود که « وَلا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ »(68) به این شجره نزدیک نشوید تا در مقام انس با خدا باشید. « فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ »(69) چون از آن خوردند زشتی هایشان برایشان آشکار شد زن به نداشتن چیزهایی که خودش ندارد خود را مشغول کرد و به امکانات مرد شدن فکر کرد و مرد هم به چیزهایی که ندارد ولی زن دارد نگاه کرد. به چیزهایی که نباید داشته باشند نگه کردند، نتیجه اش این شد که ندا آمد « اهْبِطُوا مِنْهَا»(70)؛ از بهشت خارج شوید. شما بیشتر می خواستید، از همه آنچه داشتید محروم شدید. در حالی که قبلاً فرموده بود: « يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ »(71) ای آدم تو و همسرت، به عنوان نماد همه زنان و مردان، در بهشت باشید، در بهشتِ قرار و آرامش، در بهشتی که تو باشی و خدا و آن همه امکانات برای باقی ماندن در مقام لقاءالهی.آری قصه آدم قصه آدمیت است، آن جا یکی بودیم و همه آن جا بودیم و آن آدمیت که آن جا بود همه ما بود.(72)
پس مشکل از آن جا شروع شد که از وظیفه غافل شدیم. آن هایی که در نور وظیفه مستقرند اصلاً احساس کمبود نکردند،کمبودی نیست. من از این طریق می توانم صعود کنم شما از آن طریق. هرچند ممکن است در شرایط حاضر وظایف زنان حضور در صحنه هایی اجتماعی نیز باشد، باز موضوع انجام وظیفه در میان است، نه مقایسه زنان با مردان. عمده آن است که متوجه باشیم زن باید در جایگاه خودش باشد و آن جایگاه را اسلام تعیین می کند. در بعضی از زمان ها ممکن است جایگاه او علاوه بر خانه، در اجتماع هم باشد ولی مواظب باشد که برای خود جایگاه مرد بودن را نخواهد، بلکه خودش باشد. مصیبتی که برای بعضی از خواهران پیش می آید این است که بخواهند نداشتن هایی که در مقایسه با مردان ندارند، با پیدا کردن خصلت مردان، آن را پیدا کنند. این جا است که نور وظیفه خارج گشته و راه خلوت و انس با خدا را گم می کنند.
سوال: قرآن از قول مادر حضرت مریم (علیها السلام ) می فرماید :« لیس الذّکر کالانثی»(73)؛ پسر همانند دختر نیست؛ و معلوم است مادر مریم (علیها السلام ) ناراحت شده اند که چرا فرزندشان دختر شده است.آیا این نشانه ی کم ارزش دانستن ِ دختران است؟
جواب: خیر، قضیه از این قرار بوده که مادر مریم (علیها السلام ) با توجه به اطلاعاتی که داشت مبنی بر این که از نسل او پیامبری خواهد آمد، نذر کرده بوده چون وضع حمل کرد، فرزندش را به عنوان خدمت گذار بیت المقدس در خدمت اوامر الهی قرار دهد، قرآن می فرماید : « إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ »(74) آن گاه که همسر عمران گفت :پروردگارا ! من نذر کرده ام که آنچه در شکم دارم از زیر فرمان من آزاد باشد وتحت فرمان تو قرار گیرد، پس از من قبول بفرما، که تو شنوای تقاضای بندگانت هستی و می دانی چگونه او را تربیت بفرمائی. جناب عمران یعنی پدر حضرت مریم (علیها السلام ) خودشان پیامبر نبودند ولی به پیامبران بنی اسرائیل وصل می شوند، این ها متوجه بودند باید از نسل آنها پیغمبری بیاید. همسر عمران فکر می کرد همین نوزادی را که باردار است همان پیامبر خداست. لذا به این امید نذر می کند برای این فرزندش خوب تربیت شود او را به بیت المقدس بسپارد، به این امید که آن فرزند پسر است و امکان ترتبیت او در بیت المقدس فراهم است. اما وقتی کودک به دنیا آمد متوجه شد دختر است، فکر کرد تمام نقشه هایش به هم خورده لذا گفت : « رب انی وضعتها انثی »؛ خدایا ! من دختر به دنیا آوردم. خداوند می فرماید:« والله اعلم بما وضعت » و خدا به آنچه او متولد کرد آگاه است « ولیس الذکر کالانثی » وآگاه است که زن ومرد مساوی نیستند ولی خبری که به شما داده شده دروغ نیست، در همین رابطه واز طریق همین نوزاد مردی چون عیسی (علیه السلام) خواهد آمد و عظمت خدا در شکل تولد او ظهور خواهد کرد. پس چنانچه ملاحظه می فرمایيد از این آیه به عنوان یک موضوع مستقل استفاده نمی شود که دختر و پسر از نظر ارزش مساوی نیستند. بلکه موضوع در رابطه با امر خاصی بوده است که باید از طریق مردی به نام عیسی (علیه السلام) انجام بگیرد و حالا با دختری به نام مریم روبه رو شده اند، غافل از این که آن امر خاص با واسطه مریم (علیه السلام) انجام می گیرد و نه از طریق خود او و لذا مریم تحت تربیت حضرت زکریا (علیه السلام) قرار گرفت و زمینه تولد حضرت عیسی (علیه السلام ) در او فراهم گشت.
« و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته »

 - پینوشتها -

68 - سوره بقره ،آیه 35
69 سوره اعراف آیه 22
70 - سوره بقره ، آیه 38
71 - سوره بقره ، آیه 35
72 - به کتاب «هدف حیات زمینی آدم » رجوع شود
73 - سوره آل عمران ، آیه 36
74 سوره آل عمران آیه 35

نوشتن دیدگاه