اسامى زشت و نازيبا باعث عقده ى حقارت صاحب نام مى گردد.
تاثير نام زيبا براى انسان، كمتر از چهره و يا لباس زيبا نيست. همان طور كه چهره ى زشت و يا فقر و عدم تمكن از زيباپوشى، مى تواند عاملى براى خود كوچك بينى و عقده ى حقارت گردد، نام زشت و مستهجن نيز، باعث خرد شدن شخصيت انسان مى گردد. در اين باره مطالبى جالب و خواندنى از كتاب «كودك از نظر وارثت و تربيت» نوشته حجت الاسلام محمد تقى فلسفى نقل مى كنيم.
«يكى از علل احساس حقارت كه از دوران كودكى شروع مى شود و مى تواند مايه ى عقده ى حقارت گردد و ناكاميهايى به بار بياورد، اسم بد، نام خانوادگى بد و لقب بد است. اسمى كه پدر و مادر روى كودك مى گذارند، تا لحظه ى مرگ، شريك زندگى اوست، اگر بد و زننده باشد، پيوسته كودك را رنج مى دهد، اطفال و بزرگسالان به وى مى خندند و او را مسخره مى كنند.
همان طور كه انسان ميل دارد ساختمان صورت و اندامش، زيبا و موزون باشد، همچنين ميل دارد تمام مظاهرى كه او را نشان مى دهند نيز قشنگ و زيبا باشند. اگر عكاسى از او عكس قشنگى بگيرد، صد قطعه چاپ مى كند و به تمام دوستان، به رسم يادگار مى دهد، ولى اگر عكس بدى از او بگيرند نه تنها اجازه ى چاپ نمى دهد، بلكه كوشش دارد شيشه ى آن را هم بشكند (مراد از شيشه فيلم آن عكس است) و اين اثر بد را به كلى محو نمايد. موقعى كه مى خواهد كارت تبليغاتى تهيه كند، پول زيادى مى دهد كه نويسنده ى خوش خطى اسم او را خيلى قشنگ بنويسد و روى كارت زيبايى در كمال ظرافت چاپ كند. زيبايى، يكى از عوامل محبوبيت است. زيبايى، رمز كاميابى و موفقيت است.
يكى از مظاهر مهم هر انسانى، اسم و نام خانوادگى اوست.
همان طور كه عكس هر كس، وسيله ى جلوه ى صاحب عكس در اذهان مردم است، اسم هر شخصى نيز حاكى از صاحب اسم و مجراى ظهور اوست. همان طور كه آدمى از زبيايى عكس خود لذت مى برد و از بدى عكس، رنجيده خاطر و آزرده مى شود، از نام قشنگ هم مسرور مى شود و از اسم و نام خانوادگى بد، رنج مى برد. عكس بد را مى توان پاره كرد و به آسانى محو نمود، ولى تغيير اسم و نام خانوادگى بد، بسى دشوار و مشكل است.

نوشتن دیدگاه