از جمله كمالات آن بانوى بزرگوار، «محدثه بودن» [درباره معناى «محدث» و فرق آن با «رسول» و «نبى»، به اصول كافى، ج 1، ص 176، باب «الفرق بين الرسول و النبى و المحدث» و بصائر الدرجات، جزء 7، باب 5 و 6، ص 319، و درباره حقيقت «تحديث»، به بيان استاد بزرگوار علامه طباطبائى- رضوان الله عليه- در تفسير شريف الميزان، ج 3، ص 219، ذيل آيه 42، سوره ى آل عمران رجوع شود.] ايشان است كه ذيلا به بعضى از احاديث اين باب اشاره مى شود:
1- ابن عباس مى گويد: رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: دخترم فاطمه، سيده و سرور زنان عالم از اولين و آخرين است ، «و انها لتقوم فى محرابها، فيسلم عليها سبعون الف ملك من الملائكه المقربين،و ينادونها بما نادت به الملائكة مريم، فيقولون: يا فامطه، (ان الله اصطفاك و طهرك، و اصطفاك على نساء العالمين...) [بحارالانوار، ج 43، ص 24، روايت 20، و آيه ى شريفه، آيه ى 42 سوره ى آل عمران است.] و در حالى كه در عبادتگاهش (به نماز) مى ايستد، هفتاد هزار فرشته از ملائكه مقرب درگاه الهى به او سلام و درود گفته، و همانگونه كه مريم را ندا كردند،وى را ندا كرده و مى گويند: اى فاطمه، «خداوند تو را برگزيد و مطهر و پاكيزه نمود، و بر زنان عالم اختيار كرده.»
2- در قسمتى از روايت ابى عبيده آمده است: بعضى از اصحاب امام صادق عليه السلام درباره ى مصحف فاطمه عليهاالسلام از حضرت سوال كردن، آن بزرگوار پس از سكوت طولانى فرمود: شما از هر چه كه مى خواهيد (چه نياز داشته باشيد، يا نياز نداشته باشيد) بحث و فحص مى كنيد. فاطمه عليهاالسلام بعد از رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم، تنها هفتاد و پنج روز در دنيا بود و حزن شديدى به واسطه ى فقدان پدر بزرگوارش بر او عارض مى شد ، «و كان جبرئيل ياتيها فيحسن عزاءها على ابيها، و يطيب نفسها، و يخبرها عن ابيها و مكانه، و يخبرها بمكا يكون بعدها فى ذريتها، و كان على عليه السلام يكتب ذلك، فهذا مصحف فاطمه.» [بحارالانوار، ج 43، ص 79، روايت 67.]
- و جبرئيل نزد وى مى آمد و او را در مصيبت پدر بزرگوارش دلدارى و سر سلامتى مى داد، و از پدر گرامى و جايگاهش و نيز از آنچه بعد از وى درباره ذريه اش روى مى دهد، خبر مى داد، و على عليه السلام آن را مى نوشت. اين مصحف فاطمه است.
3- اسحاق بن جعفر مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: فاطمه، از آن سبب «محدثه» ناميده شد ، «لان الملائكة كانت تهبط من السماء فتناديها، كما تنادى مريم بنت عمران، فتقول: يا فاطمه، (ان الله اصطفيك و طهرك، و اصطفيك على نساء العالمين) [آل عمران: 42.] يا فاطمه (اقنتى لربك و اسجدى، و اركعى مع الراكعين.) [آل عمران: 43.] فتحدثهم و يحدثونها... [بحارالانوار، ج 43، ص 78، روايت 65.]
- زيرا ملائكه از آسمان نازل شده و همچنان كه مريم، دختر عمران را ندا مى كردند، او را ندا مى نمودند: اى فاطمه، «خداوند تو را برگزيد و مطهر و پاكيزه نمود، و بر زنان عالم اختيار كرد.» اى فاطمه، «در پيشگاه پروردگارت فروتنى نما و سجده به جاى آور، و با ركوع كنندگان ركوع كن.» به اين ترتيب، فاطمه و ملائكه با يكديگر گفتگو مى كردند...
بيان:
اين بود بخشى از رواياتى كه بر محدثه بودن آن بزرگوار دلالت مى كرد، البته روايات ديگرى در تأييد اين مطلب وجود دارد، چنانكه در نماز مخصوص آن حضرت است كه جبرئيل عليه السلام مستقيما به وى تعليم نمود. [بحارالانوار، ج 91، ص 181، روايت 8.]
در هر حال، مجموعه، روايات اين رساله، خصوصاً فصل اول بيانگر آن است كه حضرتش حائز تمامى كمالات انبيا و اوليا- جز نبوت و امامت كه دو منصب الهى خاص مردان است- و بلكه بالاتر در خلقت نورى و منزلت و مقام نورانيت ، همرديف رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و ائمه اطهار عليهم السلام، مقدم بر خلقت نورى انبيا و اولياى سلف و بر منزلت نورانيت ايشان است، لذا منزلت محدث بودن كه يكى از منازل ائمه اطهار است [اصول كافى، ج 1، ص 270، باب «ان الائمه عليهم السلام محدثون مفهمون»، و بصائر الدرجات، جزء 7، باب 5 و 6، ص 319.]، قهرا براى وى اثبات مى شود.

نوشتن دیدگاه