بعضى از روايات، فاحشه را (در آيه مذکور) به ايذاء واذيت اهل زوج از سوى زن واخلاق ورفتار ناشايست وى تفسير کرده اند.(14)
وبرخى از آن ها فاحشه را به زنا تفسير کرده اند.
ودر روايت سعد آن را به سحق - مساحقه - تفسير کرده است.(15)
از آن جا که اين روايات، بر حصر دلالت ندارند، - به جز روايت سعد بن عبد الله - بنابراين، بين اين روايات وروايت سعد، تعارضى نيست.
بلى، در ميان رواياتى که زنا را يکى از مصاديق فاحشه تفسير کرده اند وروايت سعد که به نفى زنا تفسير کرده است، تعارض وجود دارد. در اين صورت، ميان آن دو با حکم متعارضين رفتار مى شود.
(به هر آن چه که در تعارض بين دو خبر بر بخوريم، ابتدا به مرجّحات دلالى وسپس سندى مراجعه مى شود در صورت تساوى بين آن دو، به تخيير يا تساقط عمل مى گردد. واين امر جداى از حکم به وضع وجعلى بودن روايت سعد مى باشد).
- پاورقی -
(14) نور الثقلين، ج 5، ص 350.
(15) همان، ج 5، ص 350.
روايات
- بازدید: 1383