«عمرو بن عبيد معتزلى» به نزد امام جعفربن محمد(ع) مشرف شد،وقتى رسيد اين آيه را تلاوت نمود:
«الذين يجتنبون كبائرالاثم و الفواحش» (13)
سپس ساكت شد. امام صادق(ع) فرمود: چرا ساكت شدى؟ گفت: خواست مكه شما از قرآن گناهان كبيره را يكى پس از ديگرى براى من بيان نمايى. حضرت شروع كرد وبه ترتيب از گناه بزرگتر يكى پس از ديگرى را بيان نمود. از بس كه امام خوب و عالى پاسخ عمرو بن عبيد راداد كه در پايان عمرو بن عبيد بى اختيار گريست و فرياد زد:
«هلك من قال براءيه و نازعكم فى الفضل و العلوم» (14)
هركه به راى خويش سخن بگويد و در فضل و علم با شما منازعه كند، هلاك مى شود.
- پاورقی -
13- سوره نجم، آيه 32.
14- كلينى، كافى، ج 2، ص 287285.
عمروبن عبيد معتزلى و امام صادق(ع)
- بازدید: 1312